Bugün günlerden "ic agrili adamligim". Yaptigim hatalarin odenme gunu belki de. Nerede hata yapmistim diyordum kendi kendime. Acilarimla bas basa kaldigimda anlamistim yalnizligin ne oldugunu. Ictigim yedigim onumde, yemedigim arkamda gidiyor bu aralar. Çaresizlik var biraz bedenimde. Sanirim birazda yorgunluk. Saclarim da ağırmış bile simdiden. Eskiden gece 2ye kadar duramazken, bu aralar surekli sabahliyorum. Sigara dumaninda boguluyorum. Icimden sokupte alamazlar ya. Bazilari eski geçmiş hayatini unutmak icin yeni biriyle sayfa acar ya, ben ne yeni birine ne de onu unutmaya hazir değilim. Oysa ki kalbini ortaya koy dediginde cikarip verecek kadar comerttim. Adamligim.gercekten bu aralar acili. Yanlis miyim yoksa doğru muyum bilemiyorum. Saat sabah 05.25. Bugunde girdigim sokaklardan cikamadim. Ciktigim gibi aklima gelicek olan sendin bilirsin. Sanirim bu agrima hacilar hocalar bile cozum bulamaz. Hayat mi zor yoksa kurulan zorluklar icinde yasamak zorunda olmak mi zor? Bilemiyorum..
