EXO: He Stole My First Kiss ~COMPLETED~

Chapter Sixteen

NICA'S POV.

PAUWI na ako ngayon from School. Wala akong Energy. Wala akong Gana. Medyo Late na kaming umuwi dahil Kumain pa kami sa Restaurant nina Liana. C-in-elebrate kasi namin 'yung Birthday ni Jane.

Ang Bigat ng pakiramdam ko. Naaasar ako na naiiyak na ewan. For the First Time, Hindi man lang ako kinausap ni Sean. Dati, Kapag papasok siya, Dadaan muna siya sa Arm Chair ko para Tanungin kung Gumawa ba 'ko ng Assignment o kung nag-Review na ba 'ko.

But now, Ni Hindi niya man lang ako Tinapunan ng Tingin. Kapag nare-Recite ako, Nakasanayan ko nang makarinig ng Feedback galing sa kanya sa kalagitnaan ng pagsasalita ko. Pero kanina, Wala siyang kibo. Hindi rin siya Lumapit sa 'kin. Hindi rin siya Sumabay sa 'min nu'ng Lunch Break. Tapos hindi rin siya nagyayang isabay ako nu'ng Uwian na. Naninibago ako. >~<

Alam ko na. Sawa na siguro siyang pag-trip-an ako. O 'di kaya, nakahanap na siya ng ibang subject para sa ma kalokohan niya.

'Di ko maiwasang maiyak. Pakiramdam ko, Itinapon ako ni Sean. Pero ano ba'ng ine-except ko? Wala naman siyang Obligasyon sa 'kin eh. Ni hindi naman siya nanliligaw. Kaya niya lang naman ako ipinakilala bilang Girlfriend niya sa Harap ng Mommy niya eh Dahil kinukulit na siya nito para ipakilala sa Anak ng Business Partner nito.

Nakatulala ako habang naglalakad. Medyo malayo pa 'ko sa Village namin. Hindi na 'ko sumakay. Baka bigla akong makita ni Sean and then sabihin niyang naglalakad lang ako kapag alam kong sasabay siya. Mahirap na. Ayokong gano'n ang isipin niya.

"Miss, Bakit mag-isa ka?"

Kinabahan ako. Nakatingin sa 'kin 'yung dalawang tambay na nag-iinuman sa harap ng isang maliit na sari-sari store. Tumingin ako sa paligid. Wala nang ibang tao. Oh no. >____< Masama na 'to. Wala akong mahihingian ng Tulong kung sakali man.

Binilisan ko 'yung mga Hakbang ko. Mahirap na. Ayokong mawala ang puri ko. Bata pa 'ko 'no!

Kinabahan ako nang maramdaman ko 'yung paghawak sa Braso ko ng mga Lalaking tinakbuhan ko. Hinablot nila ako at kinaladkad. Panay 'yung sigaw ko pero parang walang nakakarinig sa 'kin.

"Please... Please... Huwag po!" Pagmamakaawa ko sa mga Tambay. Hinihila na nila ako. Kung hindi ako nagkakamali, Duon nila ako dadalhin sa maliit na Bukirin sa 'di Kalayuan.

"Huwag ka nang pumalag!" Singhal sa 'kin nung isa sa kanila. Nakakatakot siya. Namumula 'yung mga Mata niya at ang Baho ng Natural Scent ng Katawan niya. Pawis na Pawis siya.

Umaagos na ang mga Luha mula sa mga Mata ko. Hindi! Hindi ko kaya 'to. Hindi ako makalaban sa kanila. Pakiramdam ko, Kinakaladkad na lang nila 'ko na parang Pusa.

Lord, Sana po huwag nyo akong pabayaan. Hindi ko po alam ang gagawin ko. Hindi na ako makalaban.

Sinubukan ko ulit magpumiglas. Pero nabalewala 'yon nang bigla akong pagbuhatan ng Kamay ng isa sa kanila. Nahilo ako. Umiikot na ang paningin ko.

Bigla na lang nawala 'yung isang lalaking humihila sa akin. Parang may humatak sa kanya mula sa Likuran. Kahit nahihilo ako, Nararamdaman kong may nagsusuntukan na sa likuran ko.

Pinilit kong lingunin kung sino ang Anghel na tumulong sa 'kin. Malabong-malabo na ang Vision ko pero naaaninag ko pa ang Lalaki. Naka-Uniform siya. Parang Uniform ng St. Sebastian. Hindi ko na alam ang nangyayari. Hilung-Hilo na talaga ako.

Maya-maya pa, Naramdaman ko na rin na nawala na 'yung isa pang nakahawak sa 'kin. Mukhang hinila na rin siya ng Anghel na namistulang Knight in Shining Armor ko. Gusto ko pa sanang makilala siya. Kaya lang, Bigla na lang akong nag-black out at Bumagsak sa lupa.

----------------------------------------------

Uy! Sino kaya yun! Yueeeeee! Stay Tuned! 😂