-Sesinde ki Yalnızlık-

-2.Bölüm-

İnsan sevdiğine kıyamazmış. Peki beni gerçekten sevdin mi Karya?         

Seni tanıdığım günden beri hayatımda değişiklikler yaşandı. Kendimden tiksinmeme sebep olduğun için teşekkür ederim.
Hayattan vazgeçmemek için ben hep sana sığınmıştım oysaki.

Hep kendimi sana anlatmıştım bana neden elini uzatmadın.

KARYA ÜNALSAN

26 yaşında hayat karşıma hiç tahmin edemeyeceğim soru işaretleri bıraktı kafamda. Gerçekten de ben kimim ?
Kucukken annesinin sözünden hiç çıkmayan ben şimdi onun güzel yüzüne bile bakamaz oldum. Yaptığım hata beni benlikten çıkardı. Ama hayatıma hiçbir şey olmamış gibi devam ediyorum

Geçen sene oysaki hayatımda ilk defa bara gitmiştim. Evet erkek olabilirim ama evden de genellikle çıkmazdım. Annemin yanında kalır onun yarısı  dökülmüş saçlarını okşar istediklerini yapardım.

Bara adimimi atmadan once dogru olup olmadigini dusundum sonra hic dusunmeden kendimi iceri attim.İceri girdiğimde ortam kendimi güzel hissetmeme sebep olmuştu.  Orada kendi başına içen benden küçük olduğunu tahmin ettiğim bir kız vardı. İlk kez kendimi bir kıza bakarken fark etmiştim. Yüzündeki o masum üzüntü elle tutulur cinsten değildi.  Ona yaklaşmak ve ona yakın olmak istedim dertlerini benimle paylaşmasını istedim.

****

Ben pek fazla aile sevgisi görmedim. Babam ben doğduktan sonra annemi bırakıp gitmiş. Annemin de kimsesi olmadığı için beni kendi imkanları sayesinde büyütmüstü.  Yıllar sonra hastalanmaya başladı. Kontrole gittiğimiz de onun meme kanseri olduğunu öğrenmiştik. Hayatın bir tekmesi de bu olmuştu. Demiştim ya ilk kez bara gittim diye bu haberi öğrendikten 2-3 saat sonra kafa dağıtmaya gitmiştim. Fakat tanımak istediğim o kadının hayatını mahvetmistim. Mina yaşına göre oldukça olgun birisiydi. Bar da yanına gittiğimde hemen bir konu bularak konuşmaya başlamıştım ama o benim yüzüme bile bakmamıştı. Yüzü asık yere bakıyordu. Çenesinden tutup kaldırdığımda yapmış olduğu makyajın akmış olduğunu gördüm. Bakışları beni bulduğunda daha fazla ağlamaya başladı. Kendisini bir hışımla dışarı attı. Ona yetişmeye çalışırken o koşarak  taksiye binip  uzaklaşıp gitmişti. Arkasından baka kalmıştım. İnsan ilk görüşte AŞIK olurmu evet olurmuş. Gitmesine dayanamadığım için her yerde aramaya başladım. Ve 2-3 gün sonra bir arkadaş aracılığıyla bulmuş oldum. Kafede kendi oturmuş sipariş veriyordu. Yanına gittiğimde ilk şaşırırsa da sonra hemen beni yanından kovmaya çalışmıştı.

Ona barda geçen olayları anlattığımda bir nebze olsa da sakinleşmisti.  Konuşa konuşa birbirimizi tamamladık. O gün mutlu ayrıldık birbirimizden. Birdaha görüşeceğimizin mutluguyla...