Soğuk Savaş

1.Bölüm

•Dilara•
Lanet olsun.
Onunla aynı okuldayız.Ve okul yatılı.Lanet olsun.Bana yapacağı şeyleri düşünemiyorum.Lanet olsun.Lise bana zindan olacak.
Okulun ilk günü.Annemlerle vedalaştım.Otobüs durağının önünde valizlerimle bekliyordum.Aynı sınıfta olduğumuzu öğrendiğimden beri karnım ağrıyordu.Otobüs geldi.Otobüse bindim.Olamaz,olamaz,olamaz.Bu kadar olamaz.Oradaydı.Karşımdaydı.Daha beni görmedi.Hızlıca ondan en uzak yeri buldum ve oturdum.Otobüs yola çıktı.
 •••
Otobüsten indim.Okul gerçekten büyüktü.Hızlıca okula yöneldim.Etraf kız öğrencilerle doluydu.Ne olmasını bekliyordum ki sanki.Burası bir kız okuluydu.Gözlerimi herkesin üstünde gezdirdim,birini arıyormuş gibi,arkadaşım varmış gibi.Ama arkadaşım yoktu,kimseyi tanımıyordum.O hariç,Gizem.Ama o arkadaşım değildi,düşmanımdı.Intikam damarlarımda geziyordu.İçimden bir ses "Sana çok yakın,ondan istediğin kadar intikam alabilirsin.Sana yaptığı her şeyi ona ödetebilirsin." diyordu.

•Gizem•
Gerçekten aynı okuldaydık.Birbirimizden kurtulamıyorduk.Hiç yetmiyormuş gibi birde aynı sınıftayız,aynı yurtta.Inanamıyordum.Valizlerimle okula girdim.Oradaydı.Tam karşımda.Sırtı bana dönüktü.Her an arkasını dönecekmiş gibi duruyordu.Ama sanki birini arıyormuş gibiydi.Neyse,hemen kaçmalıydım.Beni görmemeliydi.Belki aynı okulda veya sınıfta olduğumuzu bilmiyordu.Belki ona da sürpriz olacaktı.Bana olduğu gibi.
•••
Sınıfa doğru yöneldim.Içeri adım attığımda her sıranın dolu olduğunu gördüm.Sadece bir sıra boştu.Geçip oturdum.Bazı kızlar birbirleriyle konuşuyorlardı.Bazıları ise benim gibi oturuyorlardı.
O anda sınıfa o girdi,Dilara.Onu görünce karnıma küçük bir ağrı girdi.Onu her gördüğümde böyle oluyordu.Bana böyle yapmasına izin vermemeliydim.Beni korkutmasına.Hayır,ondan korkmuyordum.Yada korkuyordum.Ama korkmamalıydım.Onu korkutmalıydım.Yaptıklarımdan ve yapacaklarımdan.Sıra bendeydi.En son bana yaptığı şeyi asla unutamazdım.O son attığı mesajı unutamazdım.
~
"Bitti işin Gizem Çetin.Bitti.Artık hiçbir yüzle benim karşıma çıkamazsın.Aslında sadece benim değil.Kimsenin karşısına çıkamazsın,annenin,babanın,arkadaşlarının.Bana yaptığının bedelini ödüyorsun.Okulda herkesin önünde beni rezil ettin,ben şimdi seni tüm ülkeye rezil ediyorum.Nasıl hile yaparak o koşu yarışmasını kazandığını herkes görecek.İşin bitti." Bu mesaj hayatımı değiştirdi işte.Bu mesaji attıktan sonra tüm sosyal medya hesaplarına hile yaptığım koşu yarışının videosunu attı.Herkes gördü.Madalyam alındı.Tüm sosyal medya hesaplarımı kapattım.Çünkü gönderilen mesajlar psikolojimi bozmaya yeterdi.Ama sadece onunla sınırlı kalmadı.Insanlar evimi buldular.Her yere tuttukları kişinin resmini yapıştırdılar.Kapıma "Sen hileci bir eziğin tekisin! Lütfen öl." Yazdılar.Taşınmak zorunda kaldık.
~
Evet, hile yaptığım için pişmandım ama bunun Dilara tarafından herkese yayılması daha kötü olmuştu benim için.Ama sıra bendeydi.Ona öyle bir şey yapacağım ki benim yaşadıklarımın aynısını o da aynısını o da yaşayacaktı.