•Gizem•
Yanında oturmak beni çok stres ediyordu.Tüm yaz evden çıkmama engel olmuş kişinin yanında oturuyordum.
Bir kadın içeri girdi.Herkes ayağa kalktı, sanırım bir hocaydı.
"Oturun çocuklar.Hepinize merhaba.Bu okuldaki ilk seneniz.Tahmin ediyorum ki hepiniz çok heyecanlısınızdır."
İçimden "Yanımdaki şahıs yüzünden pek heyecanlı değilim." diye geçirdim.
•••
Okul saati bitti.Kapıya yöneldiğimizde hademe olduğunu düşündüğüm bir kadın bizi karşıladı.
"Selam kızlar.Şimdi ben hepinizi yurda götüreceğim.Umuyorum ki hepinizin valizleri yanınızdadır.Şimdi beni takip edin.Bu arada ben hademe Hüsniye."
Çok sevimli ve neşeli bir kadındı Hüsniye abla.Onu takip etmeye başladık.
Hüsniye abla herkese odalarını göstermeye başladı.Odalar küçük olduğu için 3 kişi kalacaktık.Oda arkadaşlarımı çok merak ediyordum.
"Evet kızlar,bu oda da sizin." dedi ve üç kıza daha odasını gösterdi.
"Gizem Çetin,Duygu Özkaya ve.." duraksadı.
"Dilara Kaçar aynı odada kalıyorsunuz."
O an küçük bir şok yaşadım.Aynı odada kalacaktık,Dilara'yla.Olamaz,olamaz,olamaz.Ağlamak istiyorum.Bir şeylere tekme atmak istiyorum.
"Gizemciğim ne oldu? Yüzün kireç gibi."
"Bir şey yok Hüsniye abla."
"Aaa bak şimdide Dilara'nın ki bembeyaz.Kızlar bir sıkıntı mı var?"
"Yok Hüsniye abla sen merak etme." Sıkıntı vardı.Hemde çok büyük bir sıkıntı.Sıkıntı içinde yüzüyorduk.
"Tamam o zaman yerleşin.Saat 7:30'da kapının önünde olun sizi yemekhaneye götüreceğim." dedi ve çıktı Hüsniye abla.
Odanın kapısını açtım.Küçüktü,3 tane yatak vardı,bir tane pencere vardı,birde üç kapaklı bir dolap vardı.Sanırım eşyalarımızı oraya koyacaktık.
Valizimi boşaltıyordum.Madalyamı çıkarttım.Baktıkça motive olmak için getirmiştim.Yatağımın yanına astım.Evdeki odamda da madalya hemen yanı başımdaydı.O sırada yeni oda arkadaşım Duygu yanıma geldi.
"Vay canına,benim şu zamana kadar hiç madalyam olmadı."
"Koşu yarışında 2. olmuştum." derken gözüm Dilara'ya kaydı.
"Aslında 1.'liği de vardı ama haketmediği için geri aldılar." Gözlerimi devirdim.
"Aaa siz tanışıyor musunuz?"
"Hayır." Aynı anda söylemiştik.Ama birbirimizi adımız kadar iyi tanıyorduk.Ve bunu daha ne kadar saklardık,bilmiyorum.•Dilara•
Hala Gizem ile aynı odada kaldığıma inanamıyordum.Resmen ateş ile suyu yanyana koymuşlardı.Ben ateştim,suyun işini bitirecektim.
•••
Saat 7:30 olmuştu.Eşyalarımı yerlerine yerleştirip giyindim.Hüsniye abla kapımızı çaldı.
"Kızlar hazırsanız gidelim.Yemeği kaçırmak istemezsiniz."
Duygu'nun karnından bir gurultu geldi. Sahte bir şekilde güldüm.Sizde olsanız Gizem Çetin ile aynı bir ortamda gülemezsiniz.Resmen kız ortama soğuk bir enerji veriyor.Buzdolabı bile bundan daha sıcaktır herhalde.
"Evet Hüsniye abla ben çok acıktım." diye öne atladı Gizem.Şu göze girme çabalarını anlamıyorum.Heryerde böyle yapıyor.15 yaşında mı 6 yaşında mı belli değil.
"Hadi o zaman daha fazla vakit kaybetmeyelim."
•••
Yemekhaneden çok güzel kokular yükseliyordu.Bir masa bulmak için etrafıma bakındım.Karşımdaki masada bir kız tek başına oturuyordu.Yanına gittim.Eğer böyle çekingen davranmaya devam edersem herhalde hiç arkadaş edinemeyecektim.Kız ona doğru geldiğimi farketti.Gülümsedim.Yanına oturdum.
"Merhaba,ben Dilara."
"Merhaba,ben de Seda."
"Ilk gün arkadaş edinmek konusunda pek iyi değilim.O yüzden senin yanına gelmek istedim."
Gülümsedi ama biraz sahteydi.Sanki yanında olmamdan rahatsızmış gibi.
"Hangi sınıftasın?"
"9/C"
"Ben de 9/A"
Sonra pek bir şey konuşmadık.Yemeğimizi yedik."Bu kızdan bana fayda gelmez." diye düşündüm.Çünkü aşırı sessiz bir tipti.Gizem'i görebilmek için etrafıma baktım.Sonra yemek alırken gördüm.Neyse çok umrumda değildi zaten.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Soğuk Savaş
Teen FictionGizem ve Dilara. Iki düşman. Sürekli birbirlerinden intikam alıyorlar. Artık aynı okulda,aynı sınıftalar. İşler kızışacak. İntikam ateşi hiç sönmeyecek. Bu bir intikam hikayesi.