Soğuk Savaş

5.Bölüm

•Dilara•
Okuldan nefret ediyordum.Ve sonunda bitmişti.Duygu ile sınıftan çıkıyorduk.Yanımıza iki kız geldi.Biri mavi saçlıydı.Diğerinin ise dişlerinde tel vardı.
"Selam Dilara.Ve şey,Duygu'ydu değil mi?" dedi mavi saçlı kız.
"Evet." dedi Duygu yüzünü buruşturarak.
"Sosyal medyada adını çok duyduk.Şu Gizem yüzünden.Yaptığın şey kesinlikle ifşa değil çünkü o haketmişti.Yani hile yapmak çok kötü bir şey."
"Evet." dedi Duygu.Tenefüste ona anlatmıştım.Sonuçta oda arkadaşıyla aramızda olan şeyi bilmeliydi.
Telli kız;"Hem ben kızı hiç sevmedim.Çok burnu havada.İyiki madalyası alınmış.Hakediyor her şeyi." O sırada yanımızdan tek başına Gizem geçti.Telli kızın dediği her şeyi duymuştu.Yüzünü buruşturdu.Telli kız Gizem'i farketmemişti.Konuşmaya tam devam edecekti ki mavi saçlı kız elini telli kızın ağzına götürüp kapattı,sanki Gizem'in duymasını istemiyormuş gibi.Gizem güldü.Ezik gibi görünmemeye çalışıyordu.Ama o benim gözümde her haliyle ezikti.
Tam o sırada Gizem'in kitapları yere düştü.Elimde meyve suyu vardı.Hemde vişneli.O sırada aklıma bir şey geldi.Tam koridorun ortasında nasıl ezik gibi görüneceğini düşündüm.Gizem yere eğilmiş kitaplarını topluyordu.Ona doğru birkaç adım attım.Meyve suyumu ters çevirip kitaplarının üstüne sıktım.Herkes bize bakıyordu.Gizem kafasını kaldırdı.Güldü.Hemde kahkahalarla.Anlam veremedim.Insanlar birbirlerine şaşkın şaşkın bakıyordu.Gizem ise karnını tuta tuta gülüyordu.
"Elinden birtek bu mu geliyor Dilara Kaçar? Sen bu musun? Kitapların üstüne "vişne suyu" ha? Komiksin." dedi küçümser bir ses tonuyla.
Cevap vermedim.Arkamı döndüm.Yürümeye başladım.Burası yurt yolu değildi.Ama ben yürüdüm.Hala son kelimeleri aklımdaydı."Komiksin." Etrafta kimse yoktu."Sensin komik!" diye avazım çıktı kadar bağırdım.Küçük düşürmeye çalışırken ben küçük düşmüştüm."Ama göreceksin,öyle bir gün gelecekti bu güldüğün günleri mumla arayacaksın." diye sesli konuştum.

•Gizem•
Odamızdaydık.Dilara hâlâ gelmemişti.Merak etmiyordum zaten.Herkesin önünde beni rezil etmeye çalışırken kendi rezil olmuştu.Pişman mıydım? Asla.O kadar eğlenmiştim ki.Ama bunun bedelini bana ödeteceğinden emindim.
"Şu mavi saçlı kız ve arkadaşı o kadar sinirimi bozdular ki.Hele bide senin yanında konuşmaları beni deli edecekti."
"Umrumda değiller.Herkes istediğini konuşuyor,benim de bir kalbim olduğunu düşünen yok."
"Ben senin kalbinin olduğunu biliyorum Gizem.Hemde senin çok büyük bir kalbin var.Bunu unutma."
Hafifçe gülümsedim.Elini tuttum.
"Seninki benimkinden daha büyük,sende bunu unutma."
Bana sarıldı.
"Daha iki gündür tanışıyoruz ama sanki çocukluk arkadaşımmışsın gibi hissediyorum."
"Bende,aslında çocukluk arkadaşlarımdan pek fayda gelmiyor.Aksine zarar geliyor." Güldük.
"Bu arada okul kapanalı 2 saat oldu ve Dilara ortalıkta yok.Nereye gitti acaba?"
"Intikam planları kuruyordur."
Duygu karnını tutarak gülmeye başladı.
O sırada kapı çaldı.Ben hemen kitabımı açıp okuyormuş gibi yaptım.Duygu kapıyı açmak için kalktı.
"Herhalde Dilara gelmiştir."
Kapıyı açtı.Dilara'nın elinde bir poşet vardı.Yorulmuşa benziyordu.Onunla aynı ortamda olmaya pek dayanamıyordum.
"Benim arada sırada tatlı krizlerim tutuyor.Markete gidiyorum." dedim.
"Ben geleyim seninle.Benimde bir şeyler almam lazım." Dilara umarım Duygu ile beraber gideceğimiz için şüphelenmezdi.
"Görüşürüz,Duygu." Gözlerimi devirdim.
"Senin istediğin bir şey var mı kanka?" Anlaşılan Duygu samimiyeti iyice ilerletmişti.Tabikide bu durum beni sevindiriyordu.
"Yok.Sağol."
Kapıyı çekip çıktık.
"Dilara gelince oda biraz kötü mü koktu ne?"
"Aynen."
"Banyo yapsa iyi olur." Güldük.