Soğuk Savaş

2.Bölüm

•Dilara•
Sınıfa girdim.Etrafıma bakınınca tek tanıdık yüz Gizem'in yüzüydü.İçimden tekrar lanet okudum.Tek boş yer onun yanıydı.Çığlık atmak istiyordum.Ayakta kalmak benim için daha iyidi aslında ama mecburen onun yanına oturmak zorunda kaldım.Oraya yöneldiğimi görünce yüzü bembeyaz oldu.Aslında beni görünce böyle olması hoşuma gitti.Demek ki benden korkuyordu.Korkmalıydı.Hele o son yaptığımdan sonra.Aslında o zaman ki haline biraz üzülmüştüm.Ama bana yaptıklarını hatırlayınca az bile oldu diye düşündüm.
~
Herkes okul bahçesindeydi.Gizem kürsüye çıkmıştı.Elinde günlüğüm vardı.Ne yapacağını biliyordum.Ben bile kendi kendime okurken utandığım günlüğümü Gizem herkesin önünde okuyacaktı.
"Selam arkadaşlar.Bugün tüm öğretmenlerin gözdesi,en başarılı öğrenci,dik ve özgüvenli duruşuyla herkesi kendine hayran bırakan Dilara Kaçar'ın günlüğünü sizlere okuyacağım.Gülmekten ölmemeye dikkat edin." Insanlar şaşırmışlardı.Birçok kişi  ne olduğunu anlamamıştı.Ama gerçekten gülmekten ölebilirlerdi.Şimdiden geleceği görebiliyordum.Yazdığım şeylerini sürekli tekrarlayan insanlar.Ölmek istiyordum.Kendime bir mezar kazıp içine girmek istiyordum. Günlüğümü açtı.Açarken gülüyordu.Ilk sayfayı açtı.Hayır,hayır,hayır.Ilk sayfa olmaz,ilk sayfa olmaz.
"Merhaba sevgili günlük.Bugün çok güzel bir gün.Hava güneşli.Çok mutluyum.Penceremden kuşların sesi geliyor.Bahar havası heryerde.Kahvaltı yapacağım şimdi.
Tekrardan selam sevgili günlüğüm.Şu an okuldayım.Bir sınava gireceğiz.Çok heyecanlıyım.Umarım yüksek bir puan alırım.
Tekrardan selam sevgili günlüğüm.Eve geldim.En sevdiğim bebeklerimle oynamaya başladım.Aramızda kalsın,kimse bilmiyor hala bebeklerle oynadığımı.Ama çok seviyorum bebeklerimi.Annem bir keresinde beni yakalamıştı ve 13 yaşımda hala neden bebeklere oynadığımı sorduğunda ağlamaya başlamıştım."
Herkes gülmekten yerlere yatmıştı.Bazılarının gözünden yaş geliyordu.Bazıları bana bakıyordu.Gizem'de bana bakıyordu.Ama o diyerleri gibi gülmüyordu.Dudakları kıvrılmış,gözleri kısılmıştı.Bana sanki "Gördün mü? Sen busun işte,hala bebeklerle oynayan bir aptal." der gibi bakıyordu.
"Hadi şimdi özgüvenli,dik duruşlu ve bebeklerle oynayan sevgili Dilara'nın ağlayışını izleyelim." Sinirden yanaklarım kıpkırmızı olmuştu.Gözyaşlarım görüşümü bulanıklaştırıyordu.Koşarak oradan uzaklaştım.
~
Tekrardan yanaklarım kızarmaya başladı."Şimdi sırası değil.Dik duruşunu bozma." diye bir ses duydum içimden.
Yanıma oturdu.Ben biraz dalga geçer gibi konuşmaya başladım;
"Selam Gizem,görüşmeyeli nasılsın?"
O ise gayet duygusuzdu;
"Teşekkür ederim,sayende olgunlaşmış hissediyorum.Ya sen?"
"Aksine ben gayet tatmin olmuş  hissediyorum"
"Çok alışma bu duyguya istersen,yakında yok olacak."
"Göreceğiz." dedim ve konuşma sona erdi.Ne yapacağını sabırsızlıkla bekliyordum.