Jeśli nie lubisz typowych opowieści romantycznych i taki tam podobnych co ich pełno na wattpadzie to nie czytaj.Wszelkie podobiestwa do innych książek nie zamierzone
Luna to młoda aktorka.Co zrobi kiedy pewne nieznajomy zaproponuje jej prace nad fil...
Pov. Luny Gdy tylko weszłam do przyczepy rzuciło się na mnie stado charakteryzatorek i kostiumologów, mierzyli mnie, malowali. Męczyli mnie przez półtorej godziny. Kiedy Tom wrócił już przebrany Lokiego, nie byłam pewna czy moje serce stanęło czy zaczęło fikać koziołki. „Ten uśmieszek i te włosy, o mamooo.” - No, muszę powiedzieć, że czeka na ciebie niezły kostium. - Uśmiech chyba nigdy nie schodzi mu z ust, ale tym lepiej dla mnie. Dopiero teraz zwróciłam uwagę na kostium który będę nosić. Zatkało mnie, bo Tom nie przesadzał, kiedy o nim mówił. Był piękny. - Chodź, pomogę ci z tym. - Usłyszałam głos Scarlett Johansson. Rozmawiałyśmy już wcześniej i sprawiała wrażenie miłej. - Dzięki, chyba dam sobie radę. Ale możesz na mnie poczekać? - Szybko przebrałam się w kostium, poprawiłam bardzo dokładnie ułożone włosy i wyszłyśmy plotkując o reszcie ekipy. Cały dzień spędziliśmy albo na graniu albo na wygłupianiu się do kamery. Szczególnie mocno odbijało Tomowi, Robertowi i Chrisom. Z ich powodu musieliśmy powtarzać sceny wiele razy. Kiedy skończyliśmy kręcenie i zaczęliśmy się już rozchodzić, Tom znowu do mnie zagadał. - Luna? Zaczekasz chwilę? Co powiesz na kolacje dzisiaj? Za jakieś trzy godzinki byśmy się spotkali, podjadę po ciebie. - Tom złapał mnie lekko za rękę a mnie przeszły ciarki. - Jasne tu jest mój adres. - Podałam mu adres on pocałował mnie w rękę patrząc głęboko w oczy i poszedł do swojego auta. „Czy ja… my… Czy my właśnie… Randka z Tomem. Aaaaa!!! Ludzie jestem w raju!” Jak najszybciej zdjęłam kostium i pognałam do taksówki, żeby jak najszybciej być już w domu. Umyłam się zrobiłam delikatny makijaż wywaliłam całą szafę aby znaleźć idealna sukienkę. Kiedy już ją znalazłam i się w nią ubrałam zakręciłam jeszcze włosy. Spakowałam do torebki kosmetyczkę, ładowarkę ,klucze i wszystko co było potrzebne i co nie było potrzebne, ale mogło się przydać i co na pewno nie było potzrebne ale z jakiegoś powodu i tak
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
(Tu ta sukienka wybacznie źe dopiero tu ale wattpad wybaczcie) znalazło się w torebce. Akurat kiedy byłam „gotowa“ usłyszałam dzwonek do drzwi. Biegnąc do drzwi zakładałam jednocześnie czarne szpilki. Gdy otworzyłam drzwi przeżyłam (prawie) zawał serca. Stał tam Tom w garniturze z bukietem czerwonych i niebieskich róż. - Slicznie wyglądasz. - Podał mi kwiaty, a ja wstawiłam je do stojącego gdzieś pod ręką wazonu.
Pov. Toma Wyglądała tak kobieco ledwo się chamowałem żeby nie zerwać sukienki i nie zacząć jej całować. Rozmawialiśmy przez cały czas. Weszliśmy do restauracji. Caly czas się jej przyglądałem. Nie dość, że była naprawdę piękna, to jeszcze inteligentna i zabawna. Kiedy była obok mnie czas leciał bardzo szybko. Za szybko. Nie zauważyłem kiedy zrobiło się po 22 . Podwiozlem ją pod jej mieszkanie. - Dziękuje Tom, to była niesamowita kolacja i wieczór. - Przygryzła lekko wargę. - Nie ma za co. To była dla mnie czysta przyjemności. - Chciała coś powiedzieć, ale ja nie wytrzymałem i pocałowałem ją. Ona słodko spaliła buraka i odwzajemniła pocałunek. Oderwaliśmt się od siebie dopiero, kiedy zabrakło nam powietrza. - Przepraszam. Ale chyba się zakochałem. - To chyba mamy problem, bo ja też. - Przytuliłem ją - Zostaniesz o moją dziewczyną? - Luna tylko kiweła głową na tak i wtuliła się we mnie.
