°SAFDERUN°

İlk Gün

Selamm ,çok uzun bir zaman oldu bu diğer kitabım için de geçerli , daha sık yazmaya çalışıcam.  Her neyse sizee iyi okumalar❣.

Güne annem in bana seslenmesiyle başlamıştım.

- Gece hadi ama yeni okulun da ilk günün!! İlk günden geç kalmak istemezsin değil mi?.

Ya ya tabi , kesinlikle istemem. Annem in bağırışlarını daha fazla duymamak için ona cevap verdim yoksa dakikalı saatler gibi 2 dakikaya bir seslenecekdi.

Yatakda doğruldum , telefonu elime aldığımda  eski okulumda ki arkadaş grubundan mesaj geldiğini gördüm.

*yeni okulunda başarılar bir tanemiz seni seviyoruz ,  vee bizi sakın unutma, çünkü biz seni hiç unutmayacağız ...*

Böyle bir mesaj güne hem güzel hem de hüzünlü bir şekilde başlatabilirdi. Ben de onlara * teşekkür ettiğimi ,onları unutmadığımı ve unutmayacığımı söylediğim bir mesaj attım*

Şimdi sıra kalkmaktaydı. Banyoya gidip işlerimi hallettikten sonra lanet okulun formasını giymek için dolabımı açtım. Çok değişikti , etek giyen de varmış pantolon giyen de . Etek varken, pantolon  giyen kız  olduğunu düşünmüyorum, işte bu yüzden ben de eteği aldım.

Üstüme okulun beyaz formasını giymeye karar verdim , zaten 5 forma vardı her gün bir tanesini giyecektim.  Altıma da siyah okul eteğimi giydim ve tişörtümü içine koydum. Saçım dalgalı olduğundan ellemeden sadece sprey sıktım, hafif makyajla da tamamen olmuştu. Sporlarımı da giydikten sonra tamamdım. Zaten ders için neler kullanılıyor bilmediğimden çantama 1 defter attım ve aşşağıya indim.

-Hadi ama sabahtandır seni bekliyoruz kızım.

-Geldim işte anne !.

-Hadi çabuk ye de geç kalma.

Anneme *tamam artık * der gibi bir bakış attım. Tostumu yedikten sonra ayaklandım. Annemi ve babamı öptüm.

-Benimle gidiceksin , neden beni öpüyorsun ki . Dedi babam.

Hayır babamla gitmek istemiyordum, ilk günümdü ve gergindim kesinlikle hava almam lazımdı.

-Teşekkür ederim babacığım ama ben biraz hava da almak istiyorum.

-Kızım hadi kaybolursan?.

-Daha neler, çok çok ararım telefon denen bir şey var.

-İyi bakalım, başarılar prensesim.

-Teşekkürler.

Evden çıkıp caddeye doğru yürüdüm . Sadece caddeden nasıl gildildiğini biliyordum onun dışında kesinlikle kaybolurdum diyebilirim. Yolum uzun olduğundan ve ben haliyle yürüdüğümden bacaklarım inanılmaz yorulmuştu ama kendim istenmiştim yapıcak bir şey yokdu.

Ben düşüne  düşüne cadde kenarındaki kaldırımdan yürürken , yanımdan geçen  bir araç uzunca bir kornaya basıp laf atmıştı. Çok da takmadım sürekli  başıma gelen bir şeydi sonuçta. Sabah ın erken saatleri olduğu için rahatlardı sanırım çünkü 2  3 dakika sonra tekrar aynı şey başıma gelmişti .

Ben de dayanamayıp gördüğüm ilk ara sokağa girdim . Hangi yöne gidiceğimi biliyordum ama nerede olduğumu bilmiyordum. Cadde hizasındaydım ama evlerden gözükmüyordu.

Etrafıma bakarak yürümeye başladım.  Çok kötü bir sokaktı evleri ,yolları, birden kendi halime şükrettim. Biraz  daha yürüdüm ve karşımdan çok sesli konuşarak gelen bir kaç erkek gördüm.

Etrafımda başka yol yoktu olsaydı oraya kesinlikle girerdim , çünkü bu tiplerin pek iyi olduğunu söyleyemezdim. Derin bir nefes aldım ,hızlı adımlarla ve tam karşıya bakarak onlara doğrı yürüdüm,  benim geldiğimi anlayınca sustular . Yanlarından nerdeyse geçmiştim.