หลังจากที่กลายเป็นหุ่นผิดปกติไปแล้ว คอนเนอร์ก็พบว่ามีอีกหลายๆสิ่งหลายๆอย่างที่เขาไม่เคยเข้าใจเกิดขึ้นกับตัวเขา มันมากมายจนบางทีก็ทำให้ระบบเหมือนโดนไฟช็อต ทั้งความรู้สึกต่างๆที่จู่ๆก็พุ่งโจมตีเข้ามาแบบไม่มีเหตุผล ทั้งความโกรธ ความกลัว
คอนเนอร์จำไม่ได้ว่าเริ่มรู้สึกแบบจริงๆจังๆตั้งแต่เมื่อไร แต่แฮงค์บอกเขาว่าตอนที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดคือตอนที่เขากลัวถูกปิดตัวตอนที่ถูกยกคดีให้FBI และแน่นอนว่าคอนเนอร์ไม่นึกว่านั่นจะเป็นหนึ่งในความรู้สึก
"ก็ที่จำได้ก็คือตอนที่นายขอให้ฉันไปถ่วงเวลาให้นายสามารถไปหาข้อมูลเพิ่มได้ จะได้ทำคดีให้สำเร็จแล้วไม่ล้มเหลวไงล่ะ" แฮงค์พูดขึ้นมาในขณะที่กระดกเครื่องดื่มน้ำตาลสูงลงคอไป
ตอนนี้เขามาอยู่ที่บ้านของแฮงค์ได้ระยะหนึ่งแล้วตั้งแต่ที่จบการปฏิวัติไป แน่นอนว่าไซเบอร์ไลฟ์คงไม่รับเขากลับไปอยู่ด้วย และคนๆเดียวที่เขาสนิทด้วยที่สุดในโลกนี้คือแฮงค์
พวกเขานั่งอยู่บนโซฟา แฮงค์ในเสื้อยืดสีเทากับกาเกงขาสั้นสีเข้ม และเขาในฮู้ดดี้สีขาวกับกางเกงขาสั้นที่แฮงค์เลือกให้ กำลังดูโทรทัศน์ที่ถ่ายทอดสดกีฬาอเมริกันฟุตบอล ข้อมูลที่ถูกฝังมาในหัวตั้งแต่แรกทำให้คอนเนอร์เข้าใจกฎกติกาทุกๆอย่างของเกมชนิดนี้ เขาสามารถนั่งดูและพูดคุยเกี่ยวกับมันกับแฮงค์ได้ และนั่นยิ่งทำให้แฮงค์ชอบใจมากกว่าเดิม
"ตอนนั้นผมกลัวหรอครับ" แต่ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไรที่บทสนทนาของพวกเขาเปลี่ยนกลายเป็นเรื่องที่จริงจังมากขึ้นแทน เขาหันไปมองเสี้ยวหน้าด้านของของคนที่ยังจดจ้องอยู่ที่หน้าจอสี่เหลี่ยม
"กลัวแทบตายเลยล่ะ" แฮงค์พูดแล้วหัวเราะออกมาเบาๆ "เห็นแบบนั้นฉันเลยยอมช่วยไงล่ะ" ว่าจบ เจ้าตัวก็หันมามองเขา และนั่นทำให้คอนเนอร์เกิดอีกความรู้สึกหนึ่งที่เขาไม่เข้าใจ
![](https://img.wattpad.com/cover/150652272-288-k64917.jpg)
YOU ARE READING
All Ships
Fanfictionทุกความสัมพันธ์อย่างละนิดอย่างละหน่อย HankCon{DBH}, Veddie{Venom}, Merlahad{Kingsman}, ThurOrm{Aquaman}