Kader

3

Bu gün ilk defa otobüse bindim ve Istanbul'a yola çıktık.
Mardin - Istanbul arası 14 saatti.
Aslında uçağa binmek istiyordum.
Ama annem "uçağa binmek değil daha adını ezberleyemedik." Dedi. Bu söze biraz güldüm.
"Ben büyüdüģümde, doktor olduğumda binebilecekmiyim bu uçaklara?" Dedim.
"Böyle gaddar bir baban olduğu için zor..." dedi annem de.

•••

Sabah Istanbul'un mis gibi deniz kokusuyla uyandım. Mis gibi kokuyordu. Ve fark ettim ki Boğaz Köprüsünün üzerinden geçiyormuşuz. Denizi gördüğüm gibi gerçekten tutuldum. Masmavi rengi, Martıların çığlıkları ve denizin dalga sesi.
Gerçekten insana kusursuz bir huzur katıyor.

•••

Ablamların evine gittiğimizde tüm Cemaat oradaydı. Ablamı kalabalığın içinde zor bulduk. Herkes ağlıyordu. Ablam hariç.

•••

O gece gerçekten zebil olduk. Ablamların evine ilk kez gittik ve bayağı güzeldi. Eniştem başka bir eve gitmişti. Cenaze evine. Biz ise eve gidip uyuduk.
Yatak hayatımda attığım en iyi yataktı. Çok iyiydi.

•••

Sabah kalktığımızda annemle birlikte bir sözleşme yaptık.
Annem Cenaze evine gidecek, ben de evde kalıp kitap okuyacaktım.

Evde yalnız kaldım ve korktuğum söylenemez. Iki kitap bitirdim. Normalde babam kitap oku mama izin vermiyor. Nedenini bilmiyorum.

•••

Dün gece anneme bir telefon geldi.
Babamdı.
Ne olduğunu sorduğumda annem "ev sahibi evi satmış. Evsiz kaldık." Dedi ve ağladı. Ben annemi motive etmek için "buluruz bir çaresini, üzülme anne." Dedim.
Sabah da apar topar Mardin'e gittik. Yol boyunca uyumuştum. Ama bende üzülmedim değil. Anneme belli etmedim.

Mardin'e girdiğimizde gerçekten çok trafik vardı. Şeritlerin hepsi tıkalıydı.