Kader

4

Durağa geldiğimizde saat gece 2:30'du. Babam bizi almaya gelmemiş, iki kız gecenin köründe, incir top atarken sokaktan eve doğru gitmeye çalışıyor. Ve babam evde uyuyordu. Başımıza bir şey gelse daha uyumaya devam edecek.

•••

Ev sahibi 1 ay içinde evden çıkmamız gerektiğini söyledi. 1 ay içinde taşınma parasını nasıl bulacağımızı bilmiyoruz. Annem ise üzüntüden ağlıyor, ban ne olduğunu söylemiyordu. Ama canı bir şeye sıkılmıştı. Belliydi.

Babam ise taşınma parasını umursamayıp aklından geçen her şeyi yapıyor. Taşınma parası biriktireceğine içki içiyordu. İçkiye para veriyordu.
Babam rahattı. Sanki tak diye parayi bulmuş gibi.
Annem ise sanki bir şeyi kaybetmiş gibi ağlıyor, üzülüyordu.

•••

Bu gün karne günüydü. Ama ben dönem boyunca okula gitmediği için hiçbir şekilde karne almamıştım.
Yaz için kendime birkaç plan belirledim.
>10 kitap okuyup bitirmek. (Babamdan gizli)
>Ders çalışmak. (Babamda gizli)
>Sokakta olmayan arkadaşlarımla oynamak. (Babamdan gizli)

•••

Bu gün  bakkaldan geldiğimde annem ile babamın muhabbetine kulak misafiri oldum.
Ümit isimli bir adamdan bahsediyorlardı.
Beni daha bakkalda zannediyorlardı ve rahat rahat konuşuyorlardı.
Başlık parası gibisinden birşeyler söylüyorlardı.
Pek birşey anlamadım ama aklımda bir sürü senaryo vardı.
Aklıma kötü şeyler gelmesini istemiyorum ama babam beni başkasına sayabilirdi. Ondan beklerdim. Yapabilirdi. Aynı rahmetli ablama yaptığı gibi.
Ben daha doğmamışken rahmetli Ceren ablamı babam başka birine para karşılığında sattı. Başkasıyla zorla evlendirdi. Adam da ablamı dayaktan öldürdü.
Hâlâ daha aklıma getirdiğimde üzülüyorum.

Odama gidip ağladım. Aklıma kötü kötü şeyler geliyordu.
Benim kaç arkadaşım aynı olaydan evlendirilmiş. Bazıları mutlu olmuş, bazıları ölmüştü.
Yine de yanlış anlamış olabilirdim.
Ama anladım. Çok ağladım. Ve hâlâ daha Ağlıyorum.