Öfkeden doğan fırtına

0.7

Hana'dan
Uyandığımda Mina, Eun Mi ve Shin okula gitmek için kapıdan çıkıyordu. Onlar gidene kadar bekledim onlar gidince bütün evi kolaçan edip Lider var mı, yok mu anlamaya çalıştım.
Evde kimse yoktu. Efsane tavşanlı pijamalarımla televizyonun karşısına geçtim.

Ji Min'den
Dün okula gelmediği için Hana'yı merak ettim ve okul çıkışı arkadaşlarını takip edip evini öğrendim. Sabah normal okul saatinden daha erken kalkıp Hana'ya iyi gelecek şeyler hazırlayıp evlerinin önünde beklemeye başladım.Hana'nın arkadaşlarının evden çıkmasını bekledim. Onlar çıktıktan birkaç dakika sonra Hanaların evine gidip kapıyı çaldım.
Kapıyı açtığında büyük bir şoka uğradığı her halinden belliydi.

Hana'dan
Onu gördüğümde ağzım açık kaldı.
Ne-neden geldiki buraya?!
Evin adresini nereden biliyor?!
Ne yapacağım?!
Ji Min elindeki poşeti bana uzatıp konuşmaya başladı.
Ji Min: "Al bunları içinde ilaç var ağrın varsa iyi gelir. Birde krem var morluk olan yerlere sür. Çorbada var geçen gün hasta gözüküyordun. Çorbayıda iç."
Hana: "hıı..! Yani... Neden bana yardımcı oluyorsun?"
Ji Min: "Mal mısın?! Dün okula gelmedin bugünde gelmeyeceksin, geçen günde hastaydın çok birşey demedim. Sen olmayınca uğraşacak birileride bulamıyorum. Biran önce iyileş okula gelde ağzına sıçıyım." dedi ve piçimsi gülümsemesiyle bana baktı.
Ji Min: " Bu arada merak etme okul zamanı sana birşey yapamam 'öldürmek gibi'*gene piçimsi güldü*  direk yakalanırım. Hadi gene iyisin sadece seni dövebileceğim."
Hana: "Offf! Kapa çeneni! Ben iyileşince kim kimin ağzına sıçıyor görürüz!"

Sinirle yüzüne kapıyı kapatıp odama çıktım. Masamın üzerine Ji Min pisliğinin verdiği poşeti açıp koydum. Çorba hala sıcaktı. Kapağını açtığımda mis gibi kokuyordu. Çorbayı içip poşetten çıkan kremi kullandım.
Biran düşünmedim değil... ya pislik, bir şeyler yaptıysa çok güvenemiyorum da.

OKUL ÇIKIŞI

Mina'dan
Sözde Jung-Woo ile okul çıkışında bir şeyler yapacaktık(!)
Shin ve Eun Mi bir türlü beni yalnız bırakmıyor!

Shin: Hadi! Eve gidip üzerimizi değişelim sonra Hana'yı da alıp kafeye gidelim.
Mina: HAYIR!
Bir anda bağırmasam iyi olacaktı ama ağzımdan çıkıverdi.
Eun mi: Ne bağırıyon be!
Mina: Biran ağzımdan çıkıverdi. Pardon! Ben...ben bir arkadaşımla buluşucaktım da...
Shin: Kimmiş o arkadaş şu son zamanlarda hep bir tuhafsın.
Mina: S-siz gidin kafeye ya ben arkadaşımla b-buluşucam!
Shin: ne yaparsan yap!

Shin kızgınca Eun Mi'nin kolunu çekiştirip eve doğru gitti. Bende Jung-Woo'nun yanına gittim. Jung-Woo bize karşı olan bir çetenin mensubu olsada onu seviyordum ve o da beni... Hep çetelerimizden gizli gizli birşeyler yapmak zorundaydık. Ama şimdi bunları düşünmenin vakti değil... Jung-Woo'la güzel bir gün geçirmeliyim...

Ji Min'den
Jung-Woo, benim en yakın arkadaşım, bizim düşmanımızın çetesindeki bir kızla nasıl bu kadar samimi olabilir anlamıyorum. Okul çıkışından beri yan yanalar ve sürekli konuşup gülüşüyorlar. Aish bu konunun acısını Hana'dan çıkaracağım. Hele bir iyileşip okula gelsin o kızı hayattan bıktırmak için elimden gelen herşeyi yapacağım!