SİLLAGE

TANITIM

Hiç düşündünüz mü? Yalnız değilsiniz ama yalnız hissediyorsunuz. Bu his iliklerimin çekilmesine neden oluyor. Kalbimin sanki bir mızrakla mızraklanmış gibi ağrısı, yalnızlık bazen, çoğu zaman ilgi görsem bile kafamı yastığa her koyduğumda aslında bir hiç olduğumu anlıyorum. Sahi ben kimdim, bir hiçten ibarettim.

Sabah kalktığımda ise yine insanların arasındaydım. İnsanların arasında kalsak ne fark eder ki onların kalplerinde kalmadıktan sonra.  

Alıştım aslında yalnızlığa, ihtiyaç duymuyorum, aslında deli gibi ihtiyacım var sevilmeye. Nasıl seviyorsam öyle sevilmeye, işte burada devreye O giriyordu.

O, nasıl desem orada bir uçurum var ve sen düşeceğini bilmene rağmen hala ona doğru yürüyorsun.
İşte benim yaptığım tam buydu. O tehlikeli ama bir o kadar da güzeldi. Bende onun yanında onun güzelliğinin altında yaşıyordum. Peki ya ben kim miyim ELİZ KANDEMİR.

Aslında ölmek isteyen ama yaşamaya mahkum olan bir güzelliğin altında tehlike ne olursa olsun güzelleşen bir kız.
Yalnız hisseden aslında yalnız olmayan biri.
Özgürüm ama onun yanında sanki ayağımdan zincirle bağlanmış ve uçmama izin verilmeyen bir kuştum.
Çaresizce kanat çırpıyordum ama o beni ne özgür bırakıyordu ne de bana sahip çıkıyordu. Çare tükeniyordu ve Ben ölüyordum.
Gün geçtikçe o zincir bileğimi kesiyordu. Hissetmiyordum. Ben onu hissetmek istiyordum.
Ruhumu onun ruhuyla birleştirmek, bedenimi bedenine bağlamak istiyordum.
Ona bağlanmak, onun kokusunu delicesine içime çekmek istiyordum. Belkide çoktan bağlanmışımdır.
Kana kana onu içmek, ona doymak istiyordum. Ama o benim zinciri mi açmıyordu. Zincir gün geçtikçe beni boğuyordu. Ona olan aşkım beni öldürse de vazgeçmiyordum. Yorgun hissediyorum, evet hissediyorum onu hissetmeye çalışıyorum. Ama o her zaman ki gibi sert duvarlarını indirmiş, daha da güçlendirmişti.
Pes etmeyecektim. Bir gün o sert duvarları yıkıp onu görecektim.

Bir gün bu zinciri kırıp özgürce onun duvarları arasında gezecektim ve o gün gelene kadar her şeye boyun eğecektim. Çünkü ucunda o vardı. Her ne kadar diğer ucunda ölüm olsa bile...