UMAHON ANG matinding pag-aalala at awa sa dibdib ni Ken. Lumapit sa kanya kanina lang ang mga Social Workers. Ayon sa mga ito, tumataas na ang bilang ng mga may dengue sa Sitio Galili, Antipolo. Ang mas nakakabahala pa, karamihan ay mga bata ang tinatamaan ng naturang sakit. Ayon pa sa mga social workers, walang sapat na pangtustos ang mga magulang ng mga bata sa mga kailangang gamot ng mga ito. Hindi maaaring wala siyang gawin. Dengue is dengue. Nakakamatay ito lalo na't napabayaan. Ganoon na lang ang pangingilabot niya kapag na-iimagine niya na hindi magamot ang mga bata. Hindi puwedeng may mangyaring masama sa mga ito.
Palibahasa'y tanging pagtatanim ng palay at mga gulay lamang ang pinagkukunan ng ikabubuhay ng mga tao roon. Ang Sito Galili ay nasa pinakaliblib na parte ng Antipolo. Probinsya na rin halos ang lugar na iyon. Medyo malayo na rin sa sibilisasyon kung tutuusin.
Agad niyang tinawagan ang isa sa malapit niyang kaibigan na may pharmaceutical company. Humingi siya ng suporta at tulong dito hinggil sa mga kailangang gamot ng mga may dengue. Magsasagawa siya ng Medical Mission sa lugar na iyon sa lalong madaling panahon. Laking pasasalamat ni Ken ng hindi siya binigo ng kaibigan. Ang kailangan na lamang niyang gawin ay ihanda ang mga tao na isasama niya sa misyon na iyon. So, he asked his secretary to call all the Doctors Of Medicine who handles the Dengue cases.
Palabas na siya ng pribadong opisina nang biglang pumasok doon ang Ama niya. Si Don Ricardo Pederico. Retired doctor na ito. Sa ngayon ay ang tanging paglalaro ng golf na lang ang inaatupag nito.
"Dad," bati niya dito.
"Kumusta na itong ospital, Ken?" tanong nito.
May pagka-istrikto ang kanyang Ama. Lalo na't tungkol sa negosyo at sa pagbibigay tulong sa mga taong nangangailangan ang pinag-uusapan. So far, pasado naman siya sa performance ayon dito.
"Okay naman po," sagot niya. "Don't tell me, you came just to ask me how's the hospital?" biro pa niya dito.
Tumaas ang isang gilid ng labi nito saka umiling. Kung ganoon ay tama siya ng hinala. May gusto itong malaman at ikumpirmang balita na narinig nito sa mga tsismoso't tsismosa ng Tanangco.
"Well, that's one of the reasons. Pero, meron pang isa." Anang Ama.
"And?"
"Who is this Myca? Ilang beses nang may nagbanggit ng pangalan na iyon sa akin. And according to my sources, this girl is your girlfriend."
Natawa siya. May pagka-tsismoso ang Daddy niya. Mabuti na lamang at hindi masyadong halata.
"Dad, first of all. Hindi ko pa siya girlfriend. But yes, I admit. I'm courting her. And second, the hospital is doing great. And again, I'm in a hurry. Naghihintay na ang iba pang doctor sa conference room."
"What about the meeting?"
Sumeryoso ang mukha niya. "There's a Dengue Outbreak in a remote part of Antipolo. Karamihan ay mga bata ang mga biktima. I'm planning to have a medical mission on the place as soon as possible."
Nang marinig ng Daddy niya ang tungkol sa misyon ay nagpasya itong sumama sa naturang meeting. Naging interesado ito at nangakong magbibigay ng tulong pinansyal, basta't mailigtas lang ang mga biktima.
HINDI MAPAKALI si Myca. Dalawang araw na yata niyang hindi nakikita at nakakausap si Ken. Simula nang himatayin ito sa StarCity, hindi na muli niyang nakita ito. Hindi niya maintindihan kung nahihiya ba ito sa nangyari o sadyang busy lang ito.
BINABASA MO ANG
The Tanangco Boys Series 6: Ken Charles Pederico
Romance"The moment I laid my eyes on you. Alam ko nang ikaw ang babae para sa akin." Teaser: Dahil sa matinding problema sa pamilya, pinili ni Myca na lumayo pansamantala. At sa kanyang pag-alis, tinulungan siya ng kaibigan niyang si Abby. Doon sa Tanang...