kim nini တစ္ေယာက္ မိမိေ႐ွ႕မွ ကုိလူေခ်ာကုိၾကည့္ရင္း ဘယ္လုိလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲစဥ္းစားေနမိသည္.......
ေမွာင္ေတာ့မွာမုိ႔ တစ္ညတာတည္းခုိပါရေစတဲ့ ......
ျမင္းေရာလူေရာ ပင္ပန္းကာ ဗိုက္လဲဆာေနၾကပါၿပီတဲ့........
အမဲလုိက္ရင္းလူကြဲသြားတာလုိ႔ေျပာတာပဲ ဒါဆုိ သူ႔လူေတြကေရာလုိက္မ႐ွာၾကဘူးလား.....
ထုိသူကအေရးမပါလုိ႔ပဲလား.......
မျဖစ္ႏုိင္ ဒီလူသားဟာ အဆင့္အတန္းႀကီးမားသည့္သူျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္းကုိ သူ႔႐ုပ္ရည္၊ သူစီးသည့္ျမင္းႏွင့္ သူ၏အဝတ္တန္ဆာတုိ႔ကုိၾကည့္ရံုႏွင့္သိႏုိင္ပါသည္.......
ထားပါေတာ့ေလ.....
အခု ျပႆ နာကုိ ဘယ္လုိေျဖ႐ွင္းရပါ့.....စားစရာေပးဖုိ႔က ျပႆ နာမ႐ွိ.......
တကယ့္ျပႆ နာက....ေ႐ွ႕ကလူသားေလးကေတာ့ မိမိကသူ႔ကုိစုိက္ၾကည့္ေန၍ အေနရခက္ေနဟန္........
သူ႔ၾကည့္ရတာလဲ႐ုိးသားသည့္ပုံ.....
အေတာ္ၾကာေအာင္စဥ္းစားၿပီးမွ မိမိႏွင့္အတူ ရြာဆီသာေခၚသြားရန္ဆုံးျဖတ္လုိက္သည္......
မိမိက ကူညီမည္ဟုကတိေပးလုိက္ေသာအခါ သူမ်ားႏွင့္မတူပဲ ထူးျခားလွေသာ သူ၏ အျပာေရာင္မ်က္ဆံ႐ွိသည့္မ်က္ဝန္းတုိ႔က တလက္လက္ေတာက္ပလာေလသည္.......
ရြာအဝင္ေလးကုိ လွမ္းျမင္ေနရသည့္ေနရာကုိေရာက္ေတာ့ေတာ္ေတာ္ေမွာင္ေနျပီ........
*ဘုိးဘုိးေတာ့ စိတ္တုိေနေတာ့မလားမသိ အုိ ႐ႈပ္တယ္ ေနာင္ခါလာေနာင္ခါေစ်းေပါ့.....*
အေတြးနဲ႔သာ ရြာအဝင္ကုိေရာက္လာသည္....
*****
Sehun လည္း မ်က္ႏွာပူပူနဲ႔သာ မိန္းကေလးအားအကူအညီေတာင္းရေတာ့သည္....
ဗိုက္ကလဲအေတာ္ဆာေနၿပီ.....
ျပန္ဖုိ႔ရန္ဆုိပါကလဲ လမ္းကဘယ္ဆီဘယ္ဝယ္မသိ.....