ဝုိးတဝါးလေရာင္ေအာက္မွာ မီးစာကုန္ေတာ့မည့္ ခပ္မွိန္မွိန္ေတာက္ပေနေသာ ဆီမီးတုိင္မ်ားနဲ႔ ကင္းလွည့္ေနၾကေသာ စစ္သားတစ္ခ်ဳိ့မွအပ နန္းေတာ္တစ္ခုလုံးတြင္ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနသည္....
အခ်ိန္အားျဖင့္ေတာ့ သန္းေခါင္ယံေတာင္ေက်ာ္ၿပီမုိ႔ အေဆာင္အသီးသီးမွာ အိပ္ေမာက်ေနသူမ်ားသာ႐ွိလိမ့္မည္.......
သုိ႔ေသာ္ ေသခ်ာၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္ေတာ့ အနက္ေရာင္ဝတ္စုံနဲ႔လူတစ္ေယာက္ လ်ွင္ျမန္ဖ်တ္လတ္မႈႏွင့္အတူ ခုိးေၾကာင္ခုိးဝွက္သြားလာေနတာကုိ ေတြ႔ႏုိင္ပါလိမ့္မည္.....
ထုိသူကုိၾကည့္ရတာက အတုိက္အခုိက္မွာအေတာ္ထူးခြၽန္မည့္ပုံရသည္......မည္သည့္အေစာင့္မွမသိေစဘဲ သူသြားလုိရာကုိ ေရြ႔လွ်ားသြားလာေနသည္မွာ
အရိပ္တစ္ခုလုိ လွစ္ခနဲလွစ္ခနဲ.....
ေဟာ အေဆာင္တစ္ခုေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ခဏရပ္ကာ ပတ္ဝန္းက်င္ကုိ တစ္ခ်က္လွည့္ပတ္ၾကည့္ၿပီး အေဆာင္တြင္းသုိ႔ဝင္သြားေလၿပီ....
အေဆာင္ထဲေရာက္ေတာ့ သူဦးတည္ရာက အိပ္ခန္း႐ွိရာဆီ......အိပ္ခန္းအတြင္း အနီရင့္ရင့္အိပ္ယာေပၚမွာေတာ့ အျဖဴေရာင္ညအိပ္ဝတ္စုံေလးနဲ႔မိန္းမပ်ဳိတစ္ေယာက္ အိပ္စက္ေနသည္....ေရႊအိုေရာင္ဆံႏြယ္တုိ႔က ေခါင္းအုံးေပၚမွာျပန္႔က်ဲလုိ႔.....
အနက္ေရာင္ဝတ္စုံနဲ႔လူက ထုိမိန္းမပ်ဳိအိပ္စက္ေနရာအိပ္ယာေဘးသုိ႔ေလွ်ာက္သြားၿပီး အိပ္ယာေဘးတြင္ညင္ညင္သာသာထုိင္လုိက္ကာ မိန္းမပ်ဳိ၏မ်က္ႏွာေလးကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးရိပ္အျပည့္ပါေသာမ်က္ဝန္းအစုံျဖင့္ ေငးေမာၾကည့္႐ႈေနသည္........
သူ၏မ်က္ႏွာကုိေတာ့ ပဝါစအနက္၏ကာကြယ္ထားမႈေၾကာင့္ မည္သူမည္ဝါကြဲကြဲျပားျပားမသိရ.....
ထုိသူက မိန္းမပ်ဳိေလးမ်က္ႏွာကုိၾကည့္ေနရင္း ပဝါစကုိျဖဳတ္လုိက္ေတာ့ ျပံဳးရိပ္သန္းေနေသာမ်က္ႏွာခပ္ေခ်ာေခ်ာကေပၚလာသည္......
အေတာ္ၾကာေအာင္မိန္းမပ်ဳိအားစုိက္ၾကည့္ေနၿပီးမွ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းႏုႏုထက္ အနမ္းဖြဖြေပးကာ ပဝါစကုိျပန္ဖုံးလ်က္ ထြက္ခြာသြားေတာ့သည္.....
အိပ္စက္ေနေသာ မိန္းမပ်ဳိမွာေတာ့ ဘာကုိမွသိလုိက္ဟန္မတူ......
***
ကုိယ့္အခန္းကုိျပန္ေရာက္တာနဲ႔ အနက္ေရာင္ဝတ္စုံကုိ လဲလွယ္လုိက္ၿပီး မိမိေနာက္နားတြင္ရပ္ကာ မိမိကုိ စိတ္မ႐ွည္ဟန္ျဖင့္ၾကည့္ေနေသာလူကုိၾကည့္လုိက္ၿပီး.....
> ကဲ.....ဘာေတြကုိ အလုိမက်ျဖစ္ေနျပန္ၿပီလဲေျပာ...
> အ႐ွင္ အခုလုိေတာ့ အတင့္မရဲသင့္ဘူးလုိ႔ က်ေတာ္မ်ဳိး ခဏခဏေျပာတယ္....အ႐ွင္ တစ္ခါမွနားမေထာင္ပါလား.....
> ကုိယ္ေတာ္မွ စိတ္မထိန္းႏုိင္တာ.....သူေလးကုိ အခ်ိန္တုိင္း ေတြ႔ေနျမင္ေနခ်င္တာကုိ.....
> မႏုိင္ေတာ့ပါဘူးေနာ္......လက္ေျမႇာက္ပါတယ္....ဒါနဲ႔ မနက္ျဖန္ ညီလာခံမွာ သံတမန္ေတြ႔ဆုံပြဲ႐ွိတယ္ေနာ္....အသင့္ျပင္ထားဦး....
> ေကာင္းပါၿပီဗ်ာ......
> အဲလုိဆုိလဲ အိပ္ရာဝင္ပါေတာ့လားအ႐ွင္....ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်ေနၿပီ...မနက္က်မွ က်ေတာ္မ်ဳိးလာပါေတာ့မယ္....
> အင္း...ေကာင္းၿပီေလ.....
ကုိယ္ရံေတာ္က ဦးၫႊတ္ကာထြက္ခြာသြားတာနဲ႔ ယေန႔ညအပါအဝင္ သုံးည႐ွိၿပီျဖစ္ေသာ မိန္းမလွေလးဆီ တိတ္တဆိတ္သြားေရာက္ကာ သူမ မသိေအာင္ ခုိး၍စားသုံးခဲ့ေသာ ႏႈတ္ခမ္းႏုႏုေလးကုိ ျပန္လည္ျမင္ေယာင္ရင္း အိပ္မက္ကမၻာေလးဆီသုိ႔.....
TBC###
အခုက ႐ူးေအာင္ခ်စ္ရသူ fic ေလးကုိပဲ အာရံုရေနတာမုိ႔ ဒီ fic က ပစ္ထားသလုိျဖစ္ေနတယ္ ဒီfic ေလးကုိ ေမွ်ာ္ေနသူမ်ားကုိ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ေနာက္ကုိ မွန္မွန္အပ္ႏုိင္ေအာင္ၾကဳိးစားပါ့မယ္လုိ႔.....
