Sadie Herkeze merhaba! Ben Sadie Sink 15 yaşındayım. Küçüklüğümden beri oyunculuğa çok merakım olmuştur, ve bu hayalim annemin sayesinde gerçekleşecek umarım. Nasıl mı gerçekleşecek. Bundan 1 ay önce annemle Netflix'in dizilerine bakıyorduk, Stranger Thins adlı bir dizi gördük. Birinci bölümüne baktığımda gerçekten güzel bir dizi olduğunu anlamıştım. Annem bakmadan önce konusuna göz attı ve o sırada gözüme birşey takıldı. Stranger Things oyuncu seçmeleri vardı sadece bir rol için. Annem, konusunu ve oyuncu kadrosunu beğendiği için seçmelere katılmamı söyledi, diziyi zaten beğenmiştim. Ertesi sabah hemen seçmelere gittik. Seçmeler kayıtlardan bir hafta sonra başlayacaktı. Ve bu gün Pazartesi yani seçmelerin yapılacağı gün, seçimlere katılan herkes kız olması gerekti çünkü karakter kızdı ve ben şu anda heyecandan ölmek üzereyim. Jüri koltuklarında dizinin yapımcısı ve yönetmeni vardı. Aslında 2 yapımcı var ama ikiside kardeş olduğu için buraya Ross Duffer ve yönetmen Shawn Levy vardı. Karakterin nasıl olacağını hiçbir aday bilmiyor. Koltukta gergince sıramın gelmesini beklerken annem elimi tuttu ve "Bebeğim endişelenme sen doğuştan yeteneklisin, bu rolü sen kapacaksın kesinlikle." Dedi bana güven verircesine. İsmimin söylenmesiyle hızlıca ayağa kalktım, Annem alnımdan öpüp " kalbinin sesini dinlemem yeterli," dedi. Başımı sallayıp yavaşça sahneye doğru adımladım. Sahneye çıktığım an ikiside bana birbirlerine bakıp bana döndüler,Ross " Evet Sadie ilk önce hoşgeldin. Bu seçmeye katılma amacın nedir? " dedi. Derin bir nefes alıp " Küçüklüğümden beri oyunculuğa hep bir merakım olmuştur. Gittiğim tüm okullar da ki tiyatro oyunlarına katıldım. Ve dizininin ilk bölümünü izlediğimde hayran kaldım. Annem her zaman bu hayalimin arkasında durmuştur. Bu seçmeler benim için çok büyük bir fırsat olduğu için katıldım." Dedim. Ross başını sallayıp önünde ki kağıda birkaç şey yazmaya başladı, Shawn "Karakterin nasıl bir kişi olduğunu hiçbir yarışmacıya açıklamadık. Buraya gelince öğrendiler sana da karakteri anlatayım. Dış görünüşün hayalimizde ki karaktere birebir uyuyorsun, karakter sert bir kız, ama aslında duygularını kimseye açıklayamayan biri. Video oyunlarında gerçekten çok iyi. Dizide 1984'ü canlandıracağız. Hafta sonları çekimler olmayacak, sana göre herşey uygun mu? " dedi. Başımı sallayıp "Hemde herşey." Dedim, Ross " Biz diğer yarışmacılarıda değerlendirip herkese bu akşam haber vereceğiz." Dedi gülümseyerek, "Teşekkürler efendim" dedim ve arka kulise doğru ilerledim. Koşarak anneme sarıldım, "Sanırdım beni beğendiler anne!" Dedim bağırarak. O kadar sevinçliyim ki, annem, "O zaman bir kutlama yemeğine çıkalım." Dedi, başımı hızlıca sallayıp asansöre doğru yürüdük. 💚💛💚💛💚💛💚💛💚💛💚💛💚💛💚 Annemle güzel bir öğle yemeği yedik ve şu sandalyeden kalkacak halik yok o kadar yedim yani. Annemin telefonun melodisini duyduğumda, annem masadan kalkıp konuşarak yürümeye başladı. Bende kafamı cama doğru çevirsin her zaman ki gibi Londra'nın yağmurlu havası. Annemin sesini duyduğumda ayağa kalktım, annem " Tatlım hadi hava daha fazla kötüleşmeden eve gitmeliyiz." Dedi başımı salladım ve masadan telefonumu alıp çıkışa doğru ilerledim. Arabaya bindiğimiz de annen son hız eve sürmeye başladı, bende telefonumla Stranger Things'in oyuncu kadrosuna baktım, baş rollerde ki çocuklar benim yaşlarımdaydılar, tanrım lütfen kazanayım lütfen lütfen lütfen, dedim içimden. Araba durduğunda kapımı yavaşça açıp ceketimin kapşonunu başıma geçirdim, koşarak eve ilerledim. Annem de yanı hızla kapıyı açtı, oh be sonunda. Evin sıcaklığı içimi rahatlatırken etrafa bakınıyordum, Bella nerdeydi? Bella benim köpeğim. Koltukların arasından minik bir havlama sesi duyduğumda koşarak koltuğun arasına baktım, hemen kucağıma atladı awww bebeğim,
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bella♥️)
Annemin biriyle konuştuğunu duyduğumda Bella'yı kucağıma alıp mutfağa koştum, annem " Tabii efendim tabii ki çok sevinecek, iyi akşamlar." Dedi ve telefonu kapattığı an bana dönüp " bil bakalım Çılgın Max rolünü kim kapmış." Dedi bana sım sıkı sarılırken, annem hala sarılırken ince bir see duydum, tanrım Bella nefessizlikten boğulacak. " Anne, Bella'yı boğuyorsun." Dedim Annem özür mırıldanarak Bella'yı kafasını okşadı, Annem " Tatlım senin telefon numaranı verdim, sana bir konum atacaklar, yarın oraya gideceksin ama eşyalarınla." Dedi başını öne eğerek. Dur bir dakika ben Londra'yı terk edemem, annemi bırakamam gözlerim yavaş yavaş dolarken, annem " Bebeğim lütfen ağlama ben senin yanında olamayacağım ama beni hergün ararsın, görüntülü konuşuruz. Ve ayrıca ben her zaman burda olacağım." Dedi kalbimin üstüne elini koyarak, zorla gülümseyip başımı salladım. Bella kucağımda kıpırdanınca onu havaya kaldırıp küçük burnundan öptüm, annem " Tamam yeter bukadar duygusallık, tatlım bu arada istersen yanında Bella'yı götürebilirsin." Dedi sevinç çığlığı atıp Bella'nın karnını okşadım, " harika olur anne," dedim. Mutfaktan çıkıp oturma odasında ki televizyonun başına geçtim Teen Wolf başlamak üzereydi. Bella'yı kucağıma oturtup, petshop'dan aldığım battaniyeyi üzerine örttüm ve tüm dikkatimi Teen Wolf'a verdim. 🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑
Teen Wolf bittiğinde saate baktım gece birdi, Bella'yı battaniyeye sarıp birlikte odama çıktık. Bella'yı kendi yatağına yatırıp, gardırobumun başına geçtim. Yatağın altından siyah valizimi çıkartıp içine ilk çamaşırlarımı, şortlarımı, kotlarımı, tişörtlerimi ve pijama takımlarımı da koyduktan sonra birkaç şey daha ekledim ve hazırdı. Artık uyuyabilirdim. Valizin fermuarlarını kapatıp, Bella'nın eşyalarına geçtim. Köpek maması, tarağı, giysileri, kedi kumu, oyuncakları, şampuanları ve tasmaları tamadır! Bella'nın çantasınıda valizimin üzerine koydum ve kendimi yatağa attım. 💤💤💤💤💤💤💤💤💤💤💤💤💤💤
Birinin ismimi bağırmasıyla yataktan düştüm tanrım kalçalarım, annem "Sadie hadi ama şoför kapının önünde bekliyor sen burda yatıyorsun! " diye bağırdı ışık hızında yüzümü yıkadım ve altıma beyaz kot pantolon, üzerime de hafif göbeği açık siyah beyaz çizgileri olan kısa kol tişört giydikten sonra. Hala uykudan olan Bella'yı kucağıma aldım onun üzerine de minik bir siyah beyaz gömleğini geçirdim böylece uyumlu olmuştuk. Aynada saçlarıma da baktıktan sonra gayet iyiydim. Bella'yı taşıma kutusuna koydum, annem de benim valizimi ve Bella'nın çantasını aldı merdivenlerden ışık hızında indim. İri yarı kaslı bir adam koruma olduğu her halinden belliydi. Annemin elinden valizi ve çantayı aldı, sonra kapıyı açtı ve binmemi bekledi, hiç bekletmeden bindim kapıyı sertçe kapattı. Annem cama yaklaştı elini koydu bende koydum göz yaşlarım sel gibi akarken annem bana bir öpücük gönderdi bende ona öpücük yolladım. Koruma arabayı hareket ettirdiğinde annem arkamdan ağlayarak el sallıyordu. Tanrım neden böyle olmak zorundaydı?! Bella kucağımda elimi yalarken acıktığını anlamıştım, fısıldayarak " Bebeğim sık dişini varacağımız yere az kaldı." Dedim elimi yaşamayı kesip uykusuna geri döndü. Telefonuma bir konum gelmişti ama şöför beni götürüyordu. O zaman niye konum gönderiyorlar? Beynimi meşgul eden soruları kafamın bir köşesine itip kafamı cama yasladım ve insanları izlemeye başladım hepsi bir koşuşturmaca içindeydi. Çoğu kişi telefonlarla koşuyorlardı bazıları arabanın içinde ilerlemeyen trafik yüzünden hem telefonla konuşup hem korna çalıyordu. Hayat hiçbir zaman kolay olmaz zaten.......
Herkese merhaba! Bu benim ilk hikayem o yüzden amatörce yazdığım kısımlar varsa özür dilerim. Şu anda bunu okuyan kişiye sesleniyorum bu kitapı kütüphanenin bir köşesine koy. Seni seviyorum!💌💚💛💚💛
