Aşiret Düğünü

Bölüm:18

                             Hapis

+Bebek?

Duraksadım

-Bilip bilmemen birşey değiştirmez.

+Neyi?

-Bilmemen daha iyi.

+Neyi dedim.

Bakışlarımı kapıya sabitledim.

-Hamileyim.

Tekrar ona baktım.

+Olamaz.

-Onu istemeni beklemiyorum.Zaten senden baba olmaz.

+Senden de anne olmaz.

-Nerden biliyorsun?Bak kulağa bile hoş geliyor.Nehir anne.

+Kulağa hoş gelmiyor.Sen daha 19 yaşındasın.

-20.

+Çok farkeder.

-Onu istemiyorsun.

+Sadece erken.

-Değil.Sen ne yaparsan yapabilirsin ama bu bebek benim.Gidiyorum zaten. Bavulum bile hazır.

Yanından gaçtim ve bavulumu aldım.

+Git.Sende herkes gibi git.Cehennemin dibine kadar yolun var ama önce o bebeği doğuracaksın.

-O benim.

+Yapma Nehir.Çocuklar tesadüfen olmaz.

-Ne yapacaksın eve mi hapsedeceksin?

+İyi fikir.

Ellerini saçımda gezdirdi.Kapıyı kapattı. Kilit sesini duyduğumda kapıya yapıştım.

-Açsana manyak!

+Kalıcana emin olana kadar buradasın.

Ondan sonra ne kadar bağırsamda açmadı bende yattım.Akşama doğru kapıyı açtı.

+Hadi acıkmışsındır.

-Yemiycem.

Yanıma geldi ve birden beni kucağına aldı.

-Bıraksana,Bırak!

+Sen yemesen umrumda olmaz ama benim çocuğumu taşıyorsun.

-Hı.O çocuk umrumda değil senin.

+Evet o yüzden sana yemek yediriyorum(!)

Sandalyeye bıraktı beni.

-Lütfen.Bırak gideyim.

+Tabi. Bende artık el sallarım sana.

-Sanki kimse farketmeyecek.Kaç gün daha saklayacaksın beni.

+İnanana kadar.

-Çok beklersin.

Tabağıma biraz et koydu.Yedikten sonra kalktım ve salona geçip oturdum peşimden geldi.Madem bebeği düşünüyor beyefendi...

-Benim canım çilek istiyor.

+Bana ne?

-Eğer yemezsem çocukta çilek izi çıkar. Çilek!

+İyi

Kalktı.Tam çıkarken seslendim.

-Karpuzda al.

+Başka emrin?

-Çikolata sosu.

+Bari hepsini beraber söylede bir kere çıkayım.

-Baklava al.

+Hiç değilse yazın bulabilir.

-Kestane.

+Yazın?

-Evet hem bana sorma kızımın canı çekti.

+2 aylık değil mi o?

-Senin anlamayacağın şeyler hissettim.

+Hayır oğlum olacak.

-Bok ye.

Okkalı bir küfür etti ve gitti.Her yeri kilitlemişti. Bende oturup bekledim gece yarısı elleri dolu geldi.

+Neden bu kadar geciktin.

-Tamer zor bulmuş.

+Tamer kim?

-İstediklerini aldırdığım adam.

+Pes!Sen ne yapıyordun o sırada?

-Bara gittim.

+Ama ben senden istedim.

-Hayır canım çekti dedin.Hadi ye şunları.

+Ih sonra yerim.

Kalktım ve merdivenleri tırmandım. Kendimi yatağa attım.Daha iki ay önce gitmemi tınlamayan adam beni eve hapsediyor. Yana döndüm.Bu sefer Kuzey'i affedemezdim çünkü bir sonraki sarsıntıda yıkılırdım.Ne kadar güçsüz olduğumu farkettim.Gözümden akan bir yaşı umursamadım.Benim için gitmedi ama tekrar birşey olacak beni kıracak. Biraz daha yatakta döndüm uyuyamayınca bahçeye çıktım.Salıncakta otururken Kuzey yanıma oturdu.

+Neden bunu yapıyorsun Nehir?

-Çünkü yıkılmaktan korkuyorum.

+Sana yemin ederim bir daha böyle birşey yapmayacağım.

-Bana yaşattığın onca şeyden sonra nasıl sana inanayım?

+Yalvarırım.

Şokla ona döndüm.

-Sen...

+Ben sana yalvardım.Beni affet.

-...

+Beni affedersen çok mutlu olabiliriz.

-Ya mutsuz olursak?

+Bana sadece bir hafta ver.

-Bir hafta?

Başını salladı. Karşılık olarak bende  başımı salladım. Gülümsedi