My Secret Fairytale

Chapter 5

'Wat er zojuist gebeurd is moet geheim blijven.' zeg ik tegen de meiden. Ze knikken allebei en ik laat mezelf met een zucht op bed vallen. 'Livia, wat is er net gebeurd?' vraagt Rosana zachtjes. 'Ik heb geen idee...' 'Er moet toch een logische verklaring zijn?' vraagt Min-Seo. 'Of we hebben te veel en te snel ijs gegeten.' zegt Rosana lachend naar Min-Seo toe. Die weer op haar beurt haar tong uitsteekt. 'Waarschijnlijk heeft Rosana gelijk. We hadden rustiger aan moeten doen met dat ijs.' geeft Min-Seo toe. Ik blijf stil. Rosana begint te ijsberen. 'Misschien moeten we doen alsof er niks gebeurd is.' zei Rosana toen ze gestopt was met ijsberen.'Livia, waarom zeg je niks?' vroeg Min-Seo.'Je ziet erg bleek, ik ga wat water voor je halen. Ik kom zo terug.' zegt Rosana terwijl ze al half de deur uitgelopen is.

 'Waar zal ik beginnen?' denk ik hardop.'Ik weet het al.' zeg ik zacht. 'Het heeft allemaal te maken met mijn moeder. Ze was altijd al speciaal. Niet omdat ze een goede moeder was, nee, er was iets aan haar waardoor ze anders was. Vooral na haar overlijden werd het duidelijk.''Sorry dat ik je stoor, maar bedoel je het auto ongeluk dat ze kreeg na een van haar repetities?' vroeg Min-Seo. Ik schud mijn hoofd.'Dat is het nou juist. Er was geen-' midden in mijn zin word ik onderbroken door een geluid. En dat geluid wordt weer gevolgd door een gil. Een gil...'Rosana!'  roep ik. Min-Seo en ik rennen naar beneden.'Volgens mij kwam het uit de keuken!' riep Min-Seo toen we de trap afliepen. Als Min-Seo en ik in de keuken komen zien we dat de buitendeur wagenwijd open staat, een envelop met mijn naam erop en een versteende Rosana. Wacht wat?!'Wat is er met Rosana gebeurd? Ze lijkt wel van steen.' zegt Min-Seo met tranen in haar ogen.'Dit is allemaal mijn schuld.' fluister ik.'Nee Livia, dat is het niet. We komen er wel uit. Is er misschien een kamer waar we heen kunnen?' vraagt Min-Seo. Ik schud mijn hoofd. Alhoewel.'Probeer Rosana naar mijn kamer te brengen. Ik heb een idee!' zeg ik terwijl terug de gang in ren.'Wacht, wat ga je doen?' hoor ik Min-Seo nog roepen.

P.O.V. Min-Seo

 'Wacht wat ga je doen?' roep ik nog naar Livia. Maar ze hoort het niet meer. Ik ga eerst de deur dicht doen, het is een klein beetje erg koud. Als ik de deur dicht wil doen zie ik in de tuin een schaduw bewegen. Ik doe maar snel de deur dicht. Het is vast mijn verbeelding. Ik draai me terug naar Rosana en  bedenk hoe ik haar naar boven krijg. Gelukkig is ze best klein en licht. Ik ga achter haar staan en doe mijn armen om haar middel heen, dan kan ik haar makkelijker meeslepen naar de trap toe. 'Livia! Heb je jouw zogenaamde idee al gevonden?' roep ik naar haar toe. Als antwoord hoor ik wat gestommel en gevloek maar ze kom er al aanlopen. 'Wat zit jij nou weer breed te grijnzen?' vraag ik aan haar. Ze schud haar hoofd en zegt: 'Ik neem Rosana mee, pak jij de envelop met mijn naam erop?' Als antwoord knik ik en ga ik terug naar de keuken om de envelop te pakken. 'Huh? die deur had ik net nog dicht gedaan, toch?' vraag ik mezelf zachtjes af. Ik kijk nog een keer of er echt niemand is. Tot ik het zie. Twee paarse ogen die me aanstaren. Dwars door mijn ziel heen.