Başını sallıyor, yanaklarını siliyor.
Omzunu silkiyor.
Birden bana onun adıyla seslendin, şaka yapıyorsun sandım ama iyi değildin sanırım, diyor.
İyi olmak isterdim, aklım başımda olsun isterdim, affet; diyorum.
Sorun olmadığını söylüyor.
Sağa sola bakıyor.
Soğuk havada dışarıya ne için çıktığımızı hatırlamaya çalışıyorum ama hatırlayamıyorum.
Biz neden dışarıdayız, diye soruyorum.
Hava limanına tek göndermek istemedin, diyor gökyüzüne bakarken.
Doğru, diyerek başımı sallıyorum.
Derin bir iç çekiyor.
Burayı sevdim, diyor.
Sevmeye devam edebilirsin, diyorum.
Anlamadım, diyerek baktığı gökyüzünden bulutları çalan gözlerini bana çeviriyor.
Buradan gitmen sevmeyi bırakacağın anlamına gelmez.
Söylediğime hak verircesine başını sallıyor.
Yıldızların ölmesine rağmen ışığının dünyadan görünmesi gibi, devam edebilir, diyor alt dudağını içe doğru yuvarlayıp başını sallayarak.
Yıldızların ölmesine rağmen ışıkları dünyadan görünür, biz de bunun gibi yaşamaya devam edebiliriz, böyle yapma.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ikinci ölüm
Historia CortaBir keresinde sana sıkıntıdan ölüyorum, dediğimde öyle deme, ölmekten bahsetme, demiştin. Ölümden bahsetmeme kızıyorsun ama ölüyorsun.
