MAVİNİN ELLİ TONU

8: Vedanın Elli Tonu

Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır,
Rüzgârların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını,
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin cümlesini.

Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek kadar mübarek,
Su gibi aziz bir şeysin;
Nimettensin, nimettensin!
Desem  ki...
İnan bana sevgilim inan,
Evimde şenliksin, bahçemde bahar;
Ve soframda en eski şarap.
Ben sende yaşıyorum,
Sen bende hüküm sürmektesin.
Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,
Rüzgârlarla, nehirlerle, kuşlarla beraber.
Günlerden sonra bir gün,
Şayet sesimi farkedemezsen,
Rüzgârların, nehirlerin, kuşların sesinden,
Bil ki ölmüşüm.
Fakat yine üzülme, müsterih ol;
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini,
Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede,
Hatırla ki mahşer günüdür
Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.

Cahit Sıtkı Tarancı / Desem ki

Nokta her zaman bir son demek değildir. Bazen kendinden sonraki harfin büyük olacağını gösterir.

Adam Fawer

"Çivisi çıkmış şu dünyada mutluluğun formülünü bulacak kadar zeki olan varlıklara deli denir, Ada." dedi adam, genç kadının çatılan kaşlarına bakıp gülerken. "Senin hala mutsuzlar sınıfında olman, deli olmadığının en büyük kanıtıdır. Üzgünüm ki, hala normal ve mutsuzlar kategorisindesin."

"Yolu uzatmayı bırak, kestirmeden gel."

"Anlamamakta direterek yolu uzatan sensin küçük hanım." İkisi de sebepleri farklı olsa da bıkkınlıkla ofladı. "Kendini insanların gözünden görmeyi bırak ve kendinin farkına var artık."

"Ben kendimde, zihnimde kaybolmuşum zaten. Hala ne için ısrar ediyorsun?"

"Sosyalleş biraz. İnsanların arasına karış Ada!"

Genç kadının "Delirdin mi sen?!" sitemine "Evet." diye gülümseyerek cevap verdi. "Delirebilecek kadar zeki olan sınıftayım." 

"Az önce dünya için çivisi çıkmış dedin ve benim o dünyaya karışmamı istiyorsun. Bu ne çelişki!"

"Herkes birbirini eleştirir, hiç kimse toplumu sevmez Ada. Ama herkes toplumun bir parçası olmak da ister."

"Ben... istemiyorum..." Adamın kendisine inanmaz bakışlar attığını görünce pes etti ve açıklamaya devam etmedi.

"Hayır, istiyorsun. Ama onların bir parçası olmak için çabalarken, bunun sonuçsuz kalmasından korkuyorsun. Her zaman sana korkuyla ve tiksintiyle belki de acıyarak bakmalarından korktun. Üzgünüm Ada, hayatın boyunca bu korkunla birlikte yaşadın ve yine üzgünüm ki bu korkunla yaşamaya devam etmek zorundasın."

"Gerçekliğinden bile emin olmadığım bir dünyada yaşıyorum Toprak, her şeyi daha da zorlaştırıyorsun."

"Sana toplumla eşitlik vaat ediyorum."

"Eşitlik her zaman adalet değildir. Bunu benden çok senin bilmen lazım doktor. Ve ayrıca... Ben de sana fazla hayale kapılmamanı tavsiye ediyorum."