That girl is a fighter

~17~

De deur ging met een zachte klap open wat me deed opkijken. 'Ooh god prinses! Gaat het weer goed? Wat is er gebeurd?' vroeg Isaac duidelijk in paniek. 'Ies. Je moet ademen.' Zei ik rustig. 'Dat is een goeie.' Ik hoorde Zane grinniken. Hij trok me dichter tegen hem aan en wreef over mijn zij. 'Zo dus ik schrok me kapot toen Nicholas me opbelde en vertelde dat je in het ziekenhuis lag.' 'Nicholas?' vroeg Zane op fluistertoon. 'Nick. Dat is zijn volledige naam.' 'Aha.' Ik knikte en keek weer naar Isaac. 'Wat is er gebeurd?' 'Richard heeft me vannacht aangevallen.' 'Je spermadonor?' ik grinnikte. Zo kun je hem ook noemen aangezien dat het enige is wat hij voor me heeft gedaan in mijn leven.

'Nou vertel. Wat is er precies gebeurt.' 'Ik werd midden in de nacht wakker van een hard geluid gevolgd door zware voetstappen die de trap op kwamen. Ze stopten voor mijn deur. Het was een minuut stil ofzo en toen vloog hij met een klap open en daar stond hij dan. Hij rook weer eens verschrikkelijk erg naar alcohol en sigarettenrook. Maar goed ik was uit bed gevlucht naar de andere kant van de kamer. Lang verhaal kort, hij gaf me eerst een harde klap in mijn gezicht en stak toen een mes boven mijn sleutelbeen. Ik pak een boek en sla hem daarmee bewusteloos. En nu zijn we hier en hij is opgepakt.'

'Hoe ben je hier zo nuchter over?' 'Nou het is niet de eerste keer dat hij me een klap verkocht. Met het mes was wel nieuw. Maar de politie heeft genoeg bewijs en mijn verklaring opgenomen net zoals die van Pam. Hij heeft trouwens poging tot doodslag ten laste gelegd gekregen dus die zie ik niet meer terug.' Zane drukte een kus op mijn wang. Ik glimlachte. 'Kun je mijn telefoon aangeven babe?' Zane knikte en pakte mijn telefoon van het tafeltje naast het bed. 'Hier.' 'Thanks.' Ik toetste het nummer van mama in en bracht hem toen naar mijn oor.

'Lisa? Hoor jij nu niet op school te zijn jongedame?' 'Uh. Eigenlijk wel maar ik lig in het ziekenhuis.' 'Wat?! Wat is er gebeurt?!' 'Uh Richard heeft me neergestoken met een mes.' zei ik zacht. 'Hij heeft wat?!' riep ze hard waardoor ik de telefoon een stukje van mijn oor weg moest halen. Damn daar ging mijn trommelvlies. 'Wie denkt die gast wel niet dat hij is?! zomaar zijn dochter neersteken?!' 'Hij is niet mijn vader. Isaac omschreef hem net wel mooi. Of niet Ies?' 'Ik vond hem wel goed.' zei hij knikkend. Ik grinnikte. 'Hoe omschreef hij hem dan schat?' 'Als mijn spermadonor.' Ik hoorde mama ook lachen. 'Die klopt inderdaad. Maar goed waar lig je?' 'Er is maar een ziekenhuis hier in de stad mam.' 'Ja natuurlijk. Nou dan zie ik je zo.' 'Ja tot zo.' En met dat hing ik op.

'Lizzy!' 'Ja Liesje!' ik keek op en zag Nick staan. Hij had Yara in zijn armen. Hij past tegenwoordig op der als ik naar school ben net als Pam. Superhandig. En aangezien hij vanaf thuis werkt hoeft hij ook nergens heen.

Nick zette Yara bij mij op bed en ze kroop meteen in mijn armen. 'Hey schat.' 'Jij ziek zijn? Jij in ziekenhuis.' ik slikte even en keek naar Pam die me spijtig aankeek. Kut hoe ga ik me hier uitlullen? 'Richard heeft Lizzy pijn gedaan vannacht dus nu is Lizzy hier.' Zei ik maar. Ze knikte. 'Papa heel eng.' 'Dat is hij inderdaad schat. Maar hij is nu ver weg voor een hele lange tijd.' 'Hij jou niet meer pijn doen?' ik schudde mijn hoofd van niet. 'Hij kan mij niet meer pijn doen.' Ik voelde me weer heel moe dus nestelde ik me goed tegen Zane aan en sloot mijn ogen.

'Ach mijn kleine meisje. Wanneer mag ze weer naar huis jongens?' 'Uh volgens mij zei Herman dat hij der nog een nachtje hier wou houden voor observatie en dan zou ze morgen naar huis mogen. Maar ze mocht nog niet naar school morgen. Overmorgen overigens wel.' 'Oke. Nou we zien het wel. En is die griezel al opgepakt?' 'Ja hij is ook al poging tot doodslag ten laste gelegd dus die ziet voorlopig het zonlicht niet meer.'

'En hoe gaat het met jou Pamela?' 'Ja gaat goed.' 'Ook niet verdrietig dat je man nu in de gevangenis zit?' 'Nee. Nee totaal niet. De laatste paar maanden hadden we alleen maar ruzie en hoe hij tegen Lies deed. Dat kan je gewoon niet maken. Het ging zelfs zo ver dat Yara niet meer alleen durfde te slapen. Het was echt heftig. Ik was gewoon bang om de meiden alleen achter te laten bij die man. En die angst was terecht. Ik ben heel blij dat ze er nog goed vanaf is gekomen.' 'Anders ik wel.' Hoorde ik Zane zeggen. Ik opende mijn ogen en keek de kamer rond. Mam, Pam, Yara en Zane waren er nog.

'Hey lieverd. God meis wat liet je me schrikken. Hoe gaat het nu?' 'Uh gaat wel. Gewoon heel erg geschrokken en mijn sleutelbeen is gevoelig maar voor de rest ben ik tiptop in orde.' Op het gedeelte dat ik kanker heb na dan.

'Zeg mama?' 'Ja schat? Wat is er?' 'Weet jij toevallig meer van de bruiloft van Cole af?' 'Gaat hij trouwen?' vroeg Pam verbaast. 'Ja blijkbaar.' Zei ik terwijl ik met mijn ogen rolde. 'Ze zijn al getrouwd.' 'Ze zijn al getrouwd? Ik word ook weer eens lekker ergens over ingelicht. Fijne broer heb ik zeg.' 'Ze komen voor hun huwelijksreis hierheen.' 'Aha. En wanneer is dat?' 'Nou volgens mij zijn ze vanochtend geland.' 'Ooh. Uh oke dan.' Zei ik een beetje verbaasd. What the fuck Cole. Je mag je zusje op zich ook wel inlichten over deze dingen.

Ik keek op toen mama's telefoon afging. 'Met Saskia. Ooh hey schat. Ja ik ben ook niet thuis. Waar ik ben? In het ziekenhuis. Nee er is niets met mij. Het is Lisa. Richard heeft der neergestoken vannacht. Ja het gaat goed. Maak je geen zorgen. Ik zal het even vragen. Lies?' 'Ja?' 'Of je broer en schoonzus langs mogen komen.' 'Laat ze maar komen dan verkoop ik Cole een klap omdat hij me nergens over inlicht.' 'Ik wens hem succes. Ik weet als geen ander hoe hard jij slaat.' Zei Zane lachend. 'Ik vind die dag nog steeds heel gedenkwaardig.' 'Dat is hij ook babe.' Zei Zane lachend. Pamela en mam keken ons beide vragend aan. 'Ik had hem verslagen met vechten tijdens gym.' 'Ooh oke. Jongen ben je daar? Oke nou je weet het ziekenhuis wel te vinden toch? Oke mooi. Dan zien we jullie straks verschijnen. Ja tot zo.' Mam hing de telefoon op. 'Ze komen deze kant op.' Ik knikte.