Kabus gibiydi o gece benim hayatımın mahvolma gecesiydi. Ailem yani annemi ve babamı kaybetiim .nedenmi? Annemin doğum günüydü o gün .(saat 22:17) babam ile süpriz hazırlamıştık anneme. Ona güzel bi cafe de parti düzenlemiştik . Heycanla cafeye doğru giderken, karşıdan gelen arabayı göremedik. Biyük bi kaza oldu annem ve babam öldü . Ben zar zor kurtulmuşum .belkide o kazada beni ayakta tutan annemin kollarında olmamdı. -2 ay sonra- Yurtta kalıyodum ta ki 2gün önce kore'de babannemlerin olduğu öğrenilince. Oraya gitmek istemiyorum . Gerçekten ben daha ane ve babamın acısındayken oralarda be yapıcan . Bazen kendime "keşke bende ölseydim o kazda " diyorum. Ama koreye gitmekten başka çarem yok bunuda biliyorum. ********************** Babannemler beni almaya gelmişler. En son 4 yaşında görmüştüm onları . Eşyalarım yazırlandıktan sonra havalimanına doğru yol aldık biletim önceden alınmıştı bile. Havalimana geldik ve uçak birazdan kalkıcak. Ben son kez ülkemin kokusunu içine çekerken bi yandanda dayanamayıp ağlamaya başladım . Ben daha 10 yaşındayım. Dayanamzım. ( 10 yaşındaki birinin bunları yazması saçma ama sjjdhsh) Artık uçaktayız. Benim tek haptığım. Uyumak . O kadar yorgundumki yol boyu uyumuşum. Sonunda uçak yavaş yavaş iniyordu artık . Ordan hemen eşyalarımızı alıp eve gittik. Babannemlerin evi 2 katlı güzel bir evdi . Babanemi ve dedemi seviyorum çünkü onlar bana iyi davranıyo. -7 ay sonra - 11 yaşıma dün bastım. Artık koreye gerçekten alıştım koreceyi çözmek zor olmadı. Nede olsa koredeyim . 1hafta sonra okulların başlaması acı gerçekti ben 5. Sınıfa kafar türkiye de okuduğum için burda da 6. Sınıfa geçtim ve birazdan okul kıyafeti almaya gidicez . Okul kıyafetlerimiz gerçekten çok güzel.
O gün geldi korede ilk okul günüm . Beni severler diye düşünüyorum . Okula doğru yürüyerek gidiyoruz dedem ve ben çünkü okul eve oldukca yakın . Okula geldik artık. Dedem ben sınıfıma bırakıp ilk 4 ders dışarda bekleyip sonrada gitmişti . Günde 9 ders görüyoruz. Şu an 5. Dersin teneffüsündeyiz ve ben yanlızım. Ben camdan dışarıyı izlerken yanıma bi erkek geldi "merhaba. Yanlız gibisin arkadaş olabiliriz istersen" dedi ve bana elini uzattı bende çaresizce o eli tutum. Yemek sati geldi. Yanıma gelen çocuk biraha yanıma geldi . " gel beraber gidelim" dedi. Bende kabul ettim tabi . Ama bi sorun avrdı bana hala ismini söylemedi ve bende sınıf listesinden buldum. Adı taehyung ama arkadaşları ona tae veya v diyolar ben tae demeyi seçtim. Okul çıkışı tesaduf ile evlerimiz yakındı o yuzden beraber yürüyerek gidiyorduk. Dedem beni almaya gelmemesini ben istemiştim. Yürürken bi yandanda sohbet ediyoduk ; Ben birden "tae benim adım ji min , sormadın ama" dedim o da güldü tabi "bana tae denilmesinden hoşlanmıyorum bana v demen yeterli" bende inat olsun diye şakasına "peki tae" dedim bana sinirli bakıyodu bende güldüm tabi . Biz konuşarak eve gelmiştik bile "yarın okulda görüşürz v" "Görüşürüz ji min" (Ji min ve v baya samimi arkadaş olurlar. V ji min den hoşlanmaya başladı bile. 8. Sınıfa kadar bu arkadaşlık sürdü ve şanslılar ki aynı liseye düştüler) Lisenin başlamasına 2 hafta var. Kzıın son hali:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ve ilk bölümümüzün sonuna geldik bazı yerler gerçekten saçma biliyorum ama sonraki bölümde düzelticem yanlışlarım çok var. İyi okumalar oy vermeyi unutmayınn 😘😘
