[Fan Fiction] #Marnor • Blue Blood • AZX ; ByCK

• 5 •

เนื้อหาต่อไปนี้มีความรุนทางเพศ และการใช้ภาษา ผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 18ปี ควรมองข้างหลังให้ดีก่อนจะเลื่อนลงไปอ่าน ---

.
.
.
.

คอนเนอร์อยู่ที่นี่หลายชั่วโมงแล้ว แต่ก็ไม่รู้จำนวนเวลาที่แท้จริง เขาตั้งสติใจเย็น นั่งลงบนเตียงนุ่น

ไม่เป็นไร มาร์คัสต้องมาช่วยเขาแน่..

เขามั่นใจ..

.
.
.
.

"คอนเนอร์...."

"จากคอนเนอร์.."

มาร์คัสตื่นตระหนกเมื่อเห็นเศษกระดาษที่ติดมากับเข็มกลัดเงินทรงกลม

'ไม่สามารถระบุ Location ได้
ห้องใต้ดิน ทึบสัญญาณติดต่อ
มาร์คัสอีกคนรู้จักที่นี่
ผมปลอดภัยดี เขาซ่อมผมแล้ว ; คอนเนอร์'

คำว่า 'ผมปลอดภัยดี' ทำให้ทั้งสองคนโล่งใจ แต่หากสังเกตคำว่า 'เขาซ่อมผมแล้ว' ทำให้มาร์คัสรู้สึกแย่..

..ตัวเขาทำร้ายคอนเนอร์อีกแล้ว..

"ห้องใต้ดิน ทึบสัญญาณ.." แฮงค์อ่านทวนอีกครั้ง
มีไม่กี่ตึกที่มีชั้นใต้ดิน บางทีแฮงค์อาจจะตรวจสอบได้

"มาร์คัสอีกคนรู้.." มาร์คัสทวนประโยคที่สาม..

"..ถ้าผมให้นอร์ธตรวจสอบไวรัสบลูนั่นอีก ..อาจจะเห็นก็ได้ครับว่าเป็นที่ไหน!" มาร์คัสตะโกนใส่แฮงค์

"งั้นก็รีบสิวะ!!!!" แฮงค์ตะโกนกลับ

.
.
.
.

"ได้ล่ะ!!!" นอร์ธตะโกนบอกราวกับได้รับรางวัลใหญ่
หลังจากที่มาร์คัสกับผู้หมวดแฮงค์วิ่งบุกรุกเข้ามาในห้องแล้วเล่าเรื่องราว นอร์ธก็เคาะหัวตรงหน้าไปคนละที และตกลงที่จะช่วย ความพยายามของนอร์ธในที่สุดก็สำเร็จ!

"เฮ้อ! เหนื่อยชะมัดยาด เจ้าหมอนั่นมันรู้ว่านายจะค้นจากเมมโมรี่ มันก็เลยซ่อนไว้ในส่วนลึกสุด ฉันยอมเสียเครื่องมือดีๆเลยนะเนี่ย ดูซิว่าเราได้อะไรมา.."