Beni öpmesi ile şaşkına dönmüştüm. Baran'ı itip yüzüne tokatı geçirmem gerekti ama bunu yapmama bir şey engel oldu bir his beni öptüğünde ki şaşkınlığım hala devam ediyordu o ise kapıyı ardımda kapatıp çıkıp gitmişti. Aynaya yaklaştım ve kendime bakmaya başladım ellerimi dudaklarıma götürdüm hala beni öptüğünde ki kadifemsi ve sıcak öpüşünü hissediyordum. Barış ın kapıyı çalması ile kendime gelmiştim
" iyi misin "
Barış'ın söylemesine sadece kafamı sallamıştım
" istersen sen yukarı çık Baran da gidecek birazdan "
Bu söylediğine de kafa sallamıştım neden sürekli kafa salladığımı bende bilmiyordum ama kelimeler boğazıma düğüm oluyordu.
Yukarı çıkıp üstümdekileri çıkarttım ve pijamalarımı giydim camdan baktığımda Baran ın arabasına binip hızla sürdüğünü gördüm.
Bu adamdan kesinlikle Nefret ediyordum.
Yatağa kendimi attım ilk aklıma gelen şey ise o öpücüktü neden öpmüştü neden neden neden nedenler kafamı kemirirken uyuya kalmıştım.
Sabah gözlerimi evdeki bağırış ile açtım
" sana paranın tamamını dün çek halinde verdim hala ne demek oluyorda Mira yı geri istiyorsun !"
Adımın geçtiğine yemin edebilirdim. Biraz daha dinlemeye başladım
" Bak o kız artık benim sen sattın ben ise aldım şimdi bana verdiğim paranın daha üstünü teklif ediyorsun ama hayır o kız benim Mira benim ! "
sonlara doğru daha çok bağırmıştı sesin Barış olduğunu anladığımda karşısında kininde Baran olduğunu anlamam kısa sürmemişti. Üstümdeki kısa şortu aldırmadan aşağıya indim ve herşeyi unutup bağırmaya başladım.
"Ben sizin satın aldığınız biri değilim benim bir ailem var anladın mı bir ailem ! "
" Mira sakin ol "
gerçekten mi Barış çok yaratıcısın.
" sakin falan olamam!"
Barış beni tutmaya çalışıyordu.
" Mira kes sesini!"
Bu söylemesi ile sustum. Etrafıma baktığımda korumalar dahil olmak üzere evdeki herkes bize bakıyordu Barış bunu fark etmiş olucak ki
" Hepiniz işinize "
Diye bağırdı . Barış kollarımı tutuyor ben ise bedenimi ayaklarım daha fazla kaldıramadığı için yere çökmüştüm. Barış yanıma oturdu ve saçlarımı okşamaya başladı.
" burada özgürsün sana söz veriyorum ailen ile bir gün seni görüştüreceğim ama benimsin ve benimle burada kalacaksın "
Bastıra bastıra söylemişti bu sözleri ben ise dolmuş gözlerim ile yere bakıyordum .
" yüzünü yıka sonra da kahvaltıya in bekliyor olacağım "
Yerden kalkıp merdivenleri ağır ağır çıkmaya başladım
——————————-
Bütün gün odamda kitap okumuştum. Günler sıkıcı geçiyordu Barış eve geç geliyordu ben ise bütün gün odamdan çıkmıyordum camdan baktığımda yağmur yağıyordu buradan atlasam kesin ölürdüm gerçi burada da ölü sayılırdım gerçekten ölsem kurtulmuş olurdum sanırım. Ben düşüncelerim ile boğuşurken hızla bir araba kapıda durdu ve içinden Baran indi. Ve kafasını kaldırıp bana baktı.gülümsedi ben ise kafamı yere eğdim birden kapıyı yumruklama sesi geldi.
" nerde o Barış "
Bu Baran ın sesiydi
" Ba Baran bey "
" kes anladım ben "
Bu adam hep böylemiydi hep paylar mıydı birini . Ayak sesleri yakınıma geldiğin de kapıdan uzaklaştım. Kapı birden açıldı.
" gidiyoruz "
" Ne"
Diye bilmiştim sadece
" anlama kıtlığın olduğunu biliyordum ama basit bir cümle söyledim gi di yo ruz"
Yüzüne bakmaya devam ederken söylene söylene kolumdan tutup çekiştirmeye başladı beni.
" bırak beni gelmiyorum seninle "
Diyip kolunu ittiriyordum daha doğrusu çalışıyordum tuttuğu yerin moraracağına yemin edebilirdim.
Beni arabaya fırlattığında fırlatmak diyorum çünkü resmen fırlatmıştı o sıra da Barış ın arabası bahçeye geldi . İşte şimdi ne olucaksa olucaktı.
