'' Gerçekten bu adama mı gideceksin Mira?''
Barış'ın sesi kırılmış gibi çıkıyordu.Hepsi aynıydı biri beni para ile satan adam diğeri ise para karşılığı alan adam. Baran'ın kahkahası ile düşüncelerimden ayrıldım.
''Gördüğün gibi hiçbir kız bana hayır diyemez ve sen ''
deyip bana döndü.
''Arabaya hemen!''
Sesi yükselmişti.Dengesiz adam ne olacak.
''Ha bu arada Barış paran hesabına yattı.Bilirsin borçlu kalmayı sevmem.''
Barış'ın ise ellerini sıktığını görebiliyordum.
''Mira'nın isteyerek geldiğini düşünmüyorum ve Baran bunu senden değil Mira'dan duymak istiyorum.''
Barış'ın söyledikleri yutkunmama sebep olurken Barış'a baktığımda kaşlarını kaldırmış bana bakıyordu. Baran'a baktığımda ise rahattı.
''Ben '' diyebilmiştim sadece.
Baran kolumdan çekip ona yaklaştırdı.
''Bana bak küçük eğer beni seçmezsen yarın ailenin ölüm haberini gazetelerden duymak zorunda kalırsın.''
sesi fısıltı gibi çıkmıştı.
Uzun bir sessizlikten sonra sonunda kafamı kaldırıp konuşa bilmiştim.
'' Baran,Baran'ı seçiyorum.''
Ve bir alkış sesi duyuldu.Barış alkışlıyordu.
''Git seni elleri ile öldüren adama git. '' dedi Barış
''Yeter artık çok uzadı. Arabaya Mira hemen!''
sona doğru kelimeleri bastırarak söylemişti Baran.
Arabaya binmiştim.Ne kadar aptalım değil mi ?
Baran arabayı sürmeye başlamıştı.Arada dikiz aynasından bana bakıyordu göz ucuyla bunu görebiliyordum.
''Ağlamayı kes!''
Ağladığımın farkında bile değildim.Ellerimle gözlerimi sildiğim de elime ıslaklık gelmişti.Baran arabayı durdurdu.
'' Neden durduk?''
''Öne geçmen için ben senin özel şöförün değilim ''
Bunu cidden düşünmüş müydü. Kalkıp gitmediğim için arabadan hızla inip kapımı açtı.
''Buraya gel''
Kolumdan tuttuğunda çığlık attım ama çoktan diğer eliyle ağzımı kapattı ve ön koltuğa fırlattı.Kendide öne bindiğinde bana doğru uzandı ve kemerimi taktı.Kendi kemerini de takınca hızla sürmeye başladı.
Hala yoldaydık ve yolları ağaçlar süsleme başlamıştı.
'' Beni nereye götürüyorsun?''
'' Cehennemin dibine,hoşuna gider diye düşündüm.''
Bu nasıl bir cevaptı.Gözlerimi devirip camdan dışarı bakmaya başladım. Kısa bir süre sonra kocaman bir evin önünde durduk.Burası neresiydi hiçbir fikrim yoktu.Arabanın kapıları açıldı.
''Buyrun Mira hanım ''
Dalgamı geçiyorlardı.
''Lütfen arabadan inin zorluk çıkartmayın. ''
Bu sanırım beni tatlı dille tehdit etmeleriydi. Arabadan dedikleri gibi zorluk çıkartmadan indim. Girişte beni bekleyen Baran'a doğru yürümeye başladım.
BARAN'IN AĞZINDAN
Bana doğru gelirken rüzgardan uçuşan saçlarına bakmadan edemedim.Dalgalanan sarı saçları ve elleri ile o sarı saçlarını yüzünden çekişi ile gülümsememe engel olamamıştım.Önüme geldiğinde açık kapıyı işaret edip önden buyurması için elimi uzattım.
Önce elime bakıp sonra gözlerini gözlerim ile birleştirdi.
'' Senden nefret ediyorum '' deyip içeri girdi.
Suratımdaki piç gülüşü ile bende arkasından içeri geçtim.
'' Odanı göstereyim''
'' Ah birde odam mı var çok incesin ''
Dalga geçer gibi söylemesi beni sinirlendirmişti.
'' Evet malum ölene kadar en azından ben babandan intikam alana kadar buradasın, şimdi yürü odanı göstereyim.''
Dediklerimden sonra yutkunup gözlerini gözlerimden çekti.Bu kızın burada kalmasına meraklı değildim. Peşimden gelirken odanın kapısında durdum.
'' Odanın keyfini çıkar ve gözüme gözükme.''
Bir şey demesine fırsat vermeden arkamı dönüp merdivenlerden keyifle inmeye başladım.
Onu odaya kilitlemeyecektim çünkü kaçması imkansızdı.
MİRA'NIN AĞZINDAN
Odaya girdiğimden ona yani Baran'a sövüyordum. Yatağa oturduğumda dikkatimi pencereler çekmişti. Hepsi dıştan demirliydi. İstesem de kaçamazdım.
''Senden nefret ediyorum'' diye sesimin yettiği kadar bağırmıştım.
______
Aradan saatler geçmişti ve ben hala bir şeyler yememiştim. Acıkmıştım günlerdir ilk defa acıktığımı hissetmiştim. Saate baktığımda gece yarısı olduğunu gördüm. En iyisi uyumaktı düşüncelerimden ayıran şey midemin guruldaması oldu.
Kapıyı hafif araladığımda her taraf karanlıktı. Bunu fırsat bilip parmak uçlarımla aşağıya indim. Mutfağı bulduğumda hemen buzdolabını açıp yiyecek çıkarttım. Doyduğumu hissettiğimde tabağı yerine koymak için kalkmıştım ki karşımda beni izleyen Baran'ı gördüm.
''Ne işin var burada?''
''Asıl senin ne işin var ? Gözüme gözükme demedim mi ''
'' Ben sadece çok açtım '' diyebilmiştim.
'' Neyse karnını doyurman iyi oldu malum yarın koşturmalar olacak.''
Kafamı anlamadım dercesine kaldırdığımda bana söyledikleri beynimden kaynar sular inmesine sebep olmuştu.
'' Yarın evleniyoruz. ''
