Zoraki Evlilik ✔ ~PJM~ [SMUT]

~7.Bölüm~

(Keyifli okumalar...)

Feyza

  Kapıdan öylece durmuş bana bakıyordu .

  "Sen...?" Demişti sadece . Ne ? Ben ne?

  Gözlerimi üzerimde gezdirmiştim. Olmamışmıydı?

  "Ben ne ? Ne oldu olmamış mı ?" Dedim gözlerimi tekrar gözlerine sabitleyerek. Kafasını silkeleyerek konuştu

  "Sen... sana verdiğim kolyeyi takmdın mı !" Dedi kapıyı sertçe kapatarak yanıma geldi .

  "Ne kolyesi sen bana kolye felan vermedin!" Dedim bende sertçe .

  "Nasıl vermedim , verim ya !" Diye yine sinirle konuştu . Şu an onu burda boğarak öldürmezsem iyidir . Sinirle göz devirip konuştum

  "Vermedim diyorumya ya! Hem zaten dünden beri hiç görüşmedik nasıl vereceksin!" Dedim . Kafasını salladı ve elini ceplerinde gezdirdi. Ceketinin iç cebinden mavi kadife bir kutu çıkarttı. Hani vermiştin salak çocuk!Kutuyu açıp içinde ki kolyeyi eline aldı .

  Kutuyu koltuğun üstüne atıp bana döndü. Arkama geçerek kolyeyi boynuma taktı . Şu an aynadaki yansımamıza bakıyorduk ikimizde . Ellerini belime yerleştirdi . Ne yapıyordu bu ! Hemen çekildim.

  "Ne yapıyorsun!" Dedim sertçe .
Elini ensesine götürdü. Yaptırdığı saçlarına aynadan bakıp düzeltti . Bana döndü tekrar .

  "Hadi gidelim . Vakit geldi " dedi kolunu göstererek . Koluna girdim. Derin bir nefes alarak odadan dışarı çıktık .

Jimin

  Şimdi arabada eve doğru gidiyorduk. Nikah çoktan olmuştu . Evlenmiştik. Akşama kadar vakit geçmek bilmemişti. Yanımdaki beyaz gelinlikler içinde oturan Feyza ya baktım . Ağlıyordu . Arabaya bindiğimizden beri ağlıyordu. Işıklarda durdum . Ona döndüm tekrar

  "Neden ağlıyorsun!" Dedim sinirle . Kafasını sinirle bana çevirdi . Gözleri kızarmıştı.

  "Neden mi ağlıyorum! Şuna bak , şu halime bak! Sevmediğim bi adamla evlendim.!" Dedi bana bağırarak .

  "Boşuna ağlama fayda etmeyecek!" Dedim bende sinirle . Bana bağırması sinirimi bozmuştu. Ama bu sefer ona bulaşmayacaktım.

  Eve varmıştık. Ayrı bir ev tutmadım. Ne gerek vardı sonuçta. Arabadan indim . Onun tarafını açıp inmesini bekledim. Gelinliğin uçlarını toplayıp indi . Babamlar bizden önce eve gelmişlerdi. Kapıyı kapatıp eve doğru ilerledim. O da yavaş adımlarla arkamdan geliyordu . Biraz duraksayıp gelmesini bekledim. Yanıma geldiğinde ise kolundan tutup daha hızlı yürümesi için çekiştirdim.

   Kapının önüne vardığımızda ,kapıyı çalmadan evdeki hizmetçi açmıştı . Girer girmez bizi evdeki herkes gülerek karşıladı . Babamlar , amcamlar, halamlar, teyzelerim.  Hepsi burdaydı . Gülerek hepsine selam verdim . Feyza ise ağlamayı bırakmış ama yüzünü somurtmuş bir şekilde duruyordu . Onun bu yüzü herkesin dikkatini çekmişti .

  Elimle belini dürterek gülmesi için işaret verdim . Ama suratı hala aynıydı. Misafirler gittikten sonra bizde odama çıkmıştık . Banyoya girip üstümü değiştirdim . Tekrar odaya geldiğimde ise gelinlikle yatağın bir köşesine oturmuş duruyordu .

  "Üstünü değiştirmeyecek misin?" Dedim aynadan kendime bakarken .

  "Hiç kıyafetim yok , ayrıca seninle aynı odada mı kalıcam ben ya !" Diye sinirli bir şekilde konuştu .