Εδώ και λίγη ώρα οι ομιλίες τους έχουν αραιώσει και απο το κρεβάτι του Δημήτρη ακούγονται πνιχτοί θόρυβοι.
Η Μυρτώ βλέπει καθαρά απο τον καναπέ τα κόκκινα μαλλιά της κοπέλας και το άσπρο φόρεμα της. Ο Δημήτρης έχει βγάλει την μπλούζα του και της ψιθυρίζει στο αφτί.
Εκείνη γελά για λίγο και τον χαιδεύει με την ανάποδη του χεριού της το τατουάζ του.
Ακόμη και στο ημίφως τα μάτια του Δημήτρη φαίνονται λαμπερά . Την κοιτά λες και είναι συγκεντρωμένος στο ξύλο του, έτοιμος να την λαξεύσει. Την περιεργάζεται κι έπειτα σκύβει και την φιλά.
Η Μυρτώ ξαπλωμένη ανάσκελα στον καναπέ συνεχίζει να τους κοιτά.
Ο Δημήτρης καθώς φιλά την γυναίκα δίπλα του, σταματά για μια στιγμή και γέρνει ελαφρά την ματιά του προς την Μυρτώ.
Τα βλέμματα τους διασταυρώνονται.
Και οι δυο ανέκφραστοι.
Ο Δημήτρης γυρνά πάλι στην κοπέλα και αργά της βγάζει το φόρεμα. Το λευκό δέρμα της κοπέλας λαμπυρίζει στο ημίφως της πανσελήνου. Μια ασημένια αχτίδα μπαίνει απο το παράθυρο και σαν προβολέας φωτίζει το κορμί της.
Η Μυρτώ χωμένη στο σκοτάδι μπήγει με δύναμη τα νύχια στο μπράτσο της.
Κι έπειτα τα μάτια της αποκτούν μια περίεργη λάμψη.
Σηκώνεται πάνω , παίρνει δυο ρούχα απο την ντουλάπα χωρίς να ανοίξει το φως και μπαίνει στο μπάνιο.
Βγάζει τα ρούχα της και μένει γυμνή. Κοιτά το είδωλο της.
Είναι το ίδιο με χθές και προχθές και όμως νιώθει μια άλλη. Βλέπει στο καθρέπτη το φοβισμένο δεκατριάχρονο να παίρνει απο το χέρι την απόφοιτο νομικής. Στην γωνία μια αμαζόνα κάθεται και περιμένει καβάλα σε μια μηχανή. Κι έπειτα οι τρεις γυναικείες μορφές ενώνονται και γίνονται μια.
Και στο καθρέπτη η Μυρτώ βλέπει πια μια γυναίκα.
Εκείνη.
Βάζει το μαύρο τζην της , τα τρακτερωτά μποτάκια της και ένα μακρυμάνικο μπλουζάκι. Πάει να βγει απο το μπάνιο , αλλά πριν γυρίσει το πόμολο ξαναγυρνά και κοιτά το είδωλο της στο καθρέπτη.
Βγάζει την μακρυμάνικη μπλούζα και μένει με ένα μαύρο τιραντάκι.
Στο μπράτσο της μια άγρια αμαζόνα καβαλά μια μηχανή. Κοιτά το τατουάζ της και ξεφυσά.
