Άκουγα τον πατέρα μου να μου μιλάει με οτι ύφος μπορεί να διαθέσει κάποιος.
Αρχικά θυμωμένο, έπειτα εξαγριωμένο, λίγο αργότερα συγκαταβατικό και τέλος παραιτημένο.
-Είσαι αγύριστο κεφάλι, μου λέει και βάζει το χέρι του στον ώμο μου.
Και είσαι σκληρό αντράκι. Σου το αναγνωρίζω , μου λέει και ξεφυσά. Τον έπεισα.
Οτι δεν θα πειστώ να κάνω πίσω.
-Σκληρή γυναίκα !τον διορθώνω και πάω να φύγω.
Βασίλη να βασίζομαι πάνω σου?
-Όπως πάντα Μυρτώ.
------------------
Ήμουν 16 ετών όταν τον πρωτογνώρισα. Ο Βασίλης ήταν 44 ετών. Μπήκα σπίτι του για να το κλέψω.
Καθόταν στην δερμάτινη πολυθρόνα της βιβλιοθήκης, όταν ξαφνικά άνοιξε τα φώτα. Με είχε κάνει τσακωτη, πράγμα περιεργο για εμένα που ήμουν καλή σε αυτό που έκανα.
Γύρισα ξαφνιασμένη και τον είδα να κάθεται ατάραχος και να με κοιτά.
Ατάραχη κι εγώ τον κοίταξα. Όταν γνωρίσεις στη ζωή μόνο φόβο, γρήγορα γίνεσαι σκληρός.
Περίμενα πως θα φωνάξει την αστυνομία ή πως θα μου επιτεθεί. Και τα δυο μου συνέβησαν άλλωστε στο παρελθόν.
Αντί όμως να συμβεί αυτό, εκείνος άρχισε να χειροκροτά και να γελάει.
Εγώ ακόμα έστεκα με την μαύρη στολή μου , δίπλα απο το θυσαυροφυλάκιο του.
Είχα με επιτυχία εξουδετερώσει το γενικό συναγερμό και μόλις που κατάφερα να σπάσω το ηλεκτρονικό αλγόριθμό της θυρίδας.
-Και πόσο χρονών είσαι ταλέντο μου? μου είπε και τα μάτια του έλαμπαν απο ευθυμία.
Ήταν η πρώτη φράση που μου είπε.
-16 , του είπα και τον κοίταξα σοβαρά. Άντε σφύρα το, φώναξε τους μπάτσους να με μαζέψουν, του είπα και έβγαλα ένα τσιγάρο απο την τσέπη μου.
Τον άκουσα να γελάει ακόμη περισσότερο.
" εισαι εκπληκτικό μούτρο δεσποινις"
Ήταν σαν να λέμε έρωτας με την πρώτη ματιά. Χημεία , πως το λένε?
Εκείνος μεγαλοδικηγόρος, πλούσιος. Αυτοδημιούργητος και με μεγάλη θητεία σε αναμορφωτήρια. Σχεδόν σε όλη την ανήλικη ζωή του. Έζησε πολλά και δημιούργησε ακόμη περισσότερο. Έξυπνος , με γρήγορη αντίληψη και αίσθηση του χιούμορ. Με κέρδισε γρήγορα . Πέρασε όλο το βράδυ λέγοντας μου ιστορίες απο τα παλιά.
