WHEN I MET YOU

deel 1

POV LYDIA

Iedereen was aan het kijken naar ons toen we buiten liepen. Nou ja naar ons was het niet echt. Iedereen was aan het kijken naar mijn zus, Lisa. Zij is het meest opvallende van onze hele familie. Zowel haar uiterlijk als innerlijk is perfect kan je wel zeggen. Ze heeft perfect steil haar, heeft een super mooie bruin getinte huid en haar gezicht is perfect afgesteld. En dan kom ik. De meest onopvallende bijna jongvolwassene die een eigen wil heeft, niet zoveel geeft om wat mensen van haar denken eigenlijk vrijwel niks, een eigen kledingstyle heeft die super apart is en niet perfect is. Naast mijn zus ben ik niemand. Ja ik overtreed vaak de regels en het kan mij vrij weinig schelen wat mensen van mij vinden en hoe ze over mij denken maar dat betekent niet dat ik meteen een slecht persoon ben. Lisa is het tegenovergestelde van mij, ze zal nog geen vlieg kwaad doen. Maar echt. Ze krijgt altijd alles voor elkaar bij iedereen door maar een keer lief te lachen. Daarnaast is ze ook nog eens populair zonder iets ervoor te hoeven doen. Lisa is een jaar ouder dan ik en dat betekent dus dat we met dezelfde leeftijdsgroep omgaan, alleen zij gaat al met alle mensen om. Niet dat er echt hele leuke mensen tussen zitten maar toch. Ik ben niet jaloers op Lisa het is meer zo dat ik eraan gewend ben. Lisa is de nummer 1 al sinds ze geboren is. Lisa en ik zijn niet de enige kinderen die onze ouders hebben. Ik heb nog twee broers, Valentijn en Benjamin en een zus, Luna. Valentijn, Benjamin en ik zijn drieling. Eigenlijk best gek, dat gebeurd echt nauwelijks. We zijn dan ook echt onafscheidelijk en geven over twee weken onze 18e birthday party. Onze ouders zitten nu in een moeilijk scheiding proces dus ik denk dat mijn vader tot laat op zijn werk is.

Onze ouders zijn op mijn 13e gescheiden. Mijn andere zus, Luna woont nu bij mijn moeder. Lisa woont daar ook maar komt om de week een of twee dagen bij ons slapen. Eigenlijk wilde ik ook bij mama blijven wonen, maar ik kon Valentijn en Benjamin niet achterlaten bij mijn vader, dan zouden we gescheiden zijn en dat ging natuurlijk echt niet. Achteraf gezien ben ik blij dat ik bij mijn vader ben gebleven. We hebben een super goede band met elkaar, ookal werkt hij super veel en is echt de meest chille vader die er is. Toen ik in mijn puberteit zat hielp hij mij met het ongesteld worden samen met Valentijn en Benjamin. We gingen er letterlijk lachend doorheen. We zijn een soort van de vier musketiers geworden. Met mijn moeder heb ik na hun scheiding geen contact meer gehad. Ze heeft er nooit een keer aan gedacht om mij maar een keer op te komen zoeken of te bellen. Nu hoeft het van mij niet meer, ze is niet mijn moeder voor mij en dat zou ze nooit worden. Ik hoef haar niet in mijn leven. Dat geldt precies zo voor Valentijn en Benjamin, maar bij hun lijkt het soms helemaal niks te doen. Mij doet het ook niet echt heel veel, maar soms baal ik wel dat het zo is gelopen. Zelfs met Luna heb ik heel weinig contact. Als het over school of werk gaat kan ik haar bereiken maar anders niet echt.

Nu loop ik samen met Lisa naar mijn moeder toe. Zo gek eigenlijk dat ik zeg mijn moeder. Ik weet haar echte naam niet eens. Mijn vader heet Marko dus ik denk dat mijn moeder iets van een Leonora heet. Ik weet het niet maar mijn vader is zou nooit iets nemen met een volledige Nederlandse. Maarja, iedereen kijkt naar ons. Lisa heeft haar dit keer heel mooi gekruld. Het hangt heel netjes en mooi over heer schouders heen. Ze heeft een zwart jurkje aan met rode rozen erop en rode laarsjes. Ook heeft ze een super leuk hoedje op. Ik loop er naast met een licht gespijkerde boyfriend jeans aan met gaten bij de knieën, een strak wit shirtje erover en een knalgele jas over beide heen. Daarnaast draag ik zwarte Dokter Martins. Zelfs met zo'n knalgele jas val ik naast Lisa niet eens op. Iedereen kijkt naar hoe zij de straat oversteekt, een winkel etalage die voorbij komt bekijkt en hoe ze richting onze moeder loopt. Had ik de scooter maar genomen. Dan was ik veel sneller bij mijn moeder en hoefde ik niet als een schaduw achter Lisa aan te lopen. Mijn vader vond het een goed idee dat ik samen met Lisa ging lopen zodat ik eerst contact had met haar en daarna met Luna. Ik moest naar Luna toe omdat ik een keer wilde vertellen in haar gezicht dat het me gelukt is. Dat ik de baan van mijn dromen aangeboden heb gekregen. Dat ik dat naast mijn werk in het café kan blijven doen. Ze zou versteld staan als ik haar dit vertel. Eindelijk ben ik een keer beter dan haar. Net voordat ik wil oversteken gaat mijn telefoon. Het is Jack, mijn beste vriend aka drugsdealpartner. Ja ik doe aan drugs dealen. Het verdient goed en zolang ik de zaken regel die we doen gaat het gewoon goed. Jack en ik gaan wel stoppen want zoals ik al zei ik kreeg de baan van mijn dromen aangeboden, net zoals jack. Hij belde om te zeggen dat we het laatste geld vanmiddag moeten ophalen en dan het contract om het bedrijfje wat we hebben opgericht door te verkopen moeten ondertekenen. Net wanneer ik wil oversteken en Jack het getal zegt rijd er super snel een auto door rood en rijd hij bijna mij omver. Dit keer had ik wel de aandacht van iedereen om me heen. Ik zag de geïrriteerde blik van Lisa alweer en was in mijn gedachte het gesprek die we zouden gaan hebben als we bij mijn moeder waren ging verlopen.

Verder onderweg hebben Lisa en ik niet veel tegen elkaar gezegd. Als ze vroeg of dat jurkje of shirtje wat er in de etalage hing iets voor haar was zei ik kortaf dat het wel leuk was en liep dan weer verder. Ik ging maar muziek luisteren want het was anders toch niks aan. Voor mijn gevoel duurde het echt drie uur voor we eindelijk bij mijn moeder aankwamen. Ik ben er sinds mijn 15e al niet meer geweest, ik moest een paar dingen ophalen die mijn vader daar had laten liggen toen ze het nog een keer probeerde. Het zag er toen zielig en klein uit, maar nu is het groot en opvallend. Verbaasd me ook helemaal niks, Lisa woont er net zoals mijn moeder. Het is een huis waar acht mensen in zouden passen. Het heeft mooie witte muren een zwart rieten dak. Een echte vrouwen huis kan ik nu al wel zeggen. De voortuin zag er nog erg rustig uit. Het bestond uit lavendel met allemaal andere bloemen, niet opvallende bloemen. Dat viel me eigenlijk wel tegen van mijn moeder en van Lisa. 'Ja kom je nog of wat is dit?'. Je zou denken dat iemand die heel geïrriteerd is dit zou zeggen, maar dit kwam toch echt uit de mond van mijn enige echte zus. Was ze geïrriteerd? Nee, zeker niet. Ik merkte al gauw dat ik aan het staren was naar haar en het huis, dus liep ik snel achter haar aan. Binnen was alles van hout, niet dat lelijke oude hout maar dat hele mooie nette hout. Overal zat een soort van glazen laag over heen. Snel ontweek ik mijn moeder. Ik had geen zin in haar, ook al ben ik in haar huis. Snel ging ik naar boven en zocht ik de kamer van Luna.