Heart Of Calmeon

Kabanata 3

Deyne Willful's POV

Kasalukuyan kaming bumabyahe ngayon. Hindi ko alam kung saan kami pupunta dahil kanina pa kami nandito sa kotse niya at papuntang hindi ko alam kung saan.

"Hey. Whe're we going" I ask for the six time's.

He just look at me the whole time i ask that question. Seriously he has a bad attitudes. Mas mabuti pang kausapin ang kotse niya kaysa siya. Bigla siyang nag bago. Mabait naman siya kahapon tapos ngayon iba na. So Moody.

Mga ilang oras pa ay nakarating kami sa isang malaking building.
Magtatanong sana ko kung anong gagawin namin dito. Pero tila naunahan na niya ko.

"Just follow me." He said and lead the way.

I follow him. Sabi niya follow eh. Edi sundan. Halos ang daming taong sumasalubong sa kanya at ginigreet siya. Whoaa.. amazing.

All of peoples is looking at me straight that I've done something wrong.

Nagtago tuloy ako sa likod ni ano, ano nga bang pangalan nito? Hindi nga pala kami formal na nakapagkilala.

"Tss. Ignore them." Yun lang ang sabi niya at pumasok sa loob ng elevator.

Habang nakasakay kami sa elevator bigla siyang nag tanong.

"Name?" Sabi niya, At pinindot ang pinakamataas na floor. name who?

"Pardon?"

"Whats your name?"

"Oh - my name is Deyne Willful. And you are?"

"Riskier."

Riskier, what? Pangalan ba yon? Mag tatanong pa sana ako. Kaso biglang bumukas yung pinto ng elevator kaya lumabas na siya at sinundan ko.

Tuloy tuloy lang siya sa paglalakad na akala mo teritoryo niya yung nilalakaran niya, tapos tuloy tuloy lang din siyang pumasok sa loob ng isang office.

"Ang tagal mo." Isang baritonong boses ang sumalubong sa amin. Sakanya lang pala dahil hindi pa ako nakikita nang taong nagsalita.

"Chill." Sabi ni Riskier

Nag angat ng tingin yung may baritonong boses, and our eyes met. Matiimtim niya kong tiningnan at nakita ko pang bahagya siyang nagulat bago ako taasan ng kilay.

"This is-"

"Deyne Willful" putol ko sa pagpapakilala ni Riskier. Tiningnan niya tuloy ako ng masama.

Lalo lang akong tinitigan nung lalaki. I feel irritated but somehow i feel not comfortable, para bang sinusuri niya ko nang mabuti sa paninitig lang. Binaba ko yung tingin ko.

Ahmm.. kinakabahan bako? Why?

Nag angat ako ng tingin at tiningnan ulit siya sa mata at nakitang nakatitig padin siya sakin.

"So, nasaan na yung pinapagawa ko sayo?" Tanong niya kay Riskier na nakaupo na pala sa sofa niya.

Hindi man lang nag pakilala. How rude they are.

HABANG kumakain ako sa office ng mag pinsan na ito, Yes, they're cousin.  Sinusuri ko ang buong office and I say this is big. A big company building that has a big office like this thats not new to me.

Sa pagkakatanda ko mas malaki pa yata ang library sa mansyon kaysa dito but i find it more elegant than our library.

Patuloy lang sila sa business meeting na pinaguusapan nila. Mukhang busy silang dalawa at nakakaistorbo ko.

"excuse me, sorry for interrupting you both, but may excuse myself to leave now."

Nahinto saglit ang kanilang pinag uusapan at sabay na lumingon sa akin. Nasa gilid kase nila ko at meron silang business na alam kong hindi ako kasali.

Tumango silang dalawa at pinagpatuloy ang pinaguusapan.

Lumabas naman ako at hindi alam kung saan daraan. Ngayon ko lang naisip na hindi ko nga pala alam ang lugar na ito. Napalinga linga ako kung meron pwedeng mapag tanungan ngunit parang walang tao rito dahil lunch time ata nila. Siguro babalik nalang ako sa loob para mag tanong kung paano makalabas dito.

Calmeon POV

"Its done, maayos na ang lahat."

Sabi nang pinsan ko, the one and only Riskier. What a fucking name.

Tiningnan ko lang siya at tumango.

Akmang aalis na siya dahil tapos na ang pinag uusapan namin.

"Who's that woman?" I asked

Hindi na kase ko mapakali dahil gusto kong malaman kung paano sila nag kita dahil sa pag kakaalam ko, I see that woman back in England where i attend business meeting.

"It's none of your business kalma-- wait , type mo?" Sinabi niya ng seryoso ngunit nagbabadya ang pagka aliw.

Pinakitaan ko siya ng masamang tingin.

"Just asking okay." I simply said. Tsk.

"So what now?" I asked again nang makitang tulala siya. Gagong to nakuha pang matulala.

Sinabi niya sakin lahat na nakita lang daw niya ang babaeng yon sa labas ng rest house niya. At pinatuloy sa bahay niya at isinama dito. Ngayon ang mga gamit ng babae ay nasa bahay niya pa.

"And she have no money." pagpapatuloy niya.

"So, what should you want me to do."

Tanong kong nag tataka dahil tiningnan niya ko ng parang may solusyon siyang ako lang ang makakagawa.

Napatawa naman siya at binulungan ako.

"O fuck, Dont you dare Riskier."

He grinned like a fucking asshole.