Opposite Hearts // Jikook

18

Jimin'den;

Ona herşeyi anlatmıştım. Başından beri bana mesaj atanın o olduğunu biliyordum.

Onu çağırmış ve gerçekleri yüzüne vurmuştum.

Şaşkınlıktan ne diyeceğini bilememiş ve sadece dinlemişti.

Gözyaşları üstünü ıslatırken sadece dinlemişti.

Benim gözyaşlarım üstümü ıslatırken ve buna rağmen ona bağırırken sadece dinlemişti.

"Beni neden hatılamadın Jungkook?"

Sorumu cevaplayamamıştı.

"Bu kadar mı değersizdim gözünde?"

Susuyordu.

Ama hareketlenmişti. Yanıma yaklaşmış ve kollarını sıkıca bana sarmıştı.

Kafasını omzuma koymuştu. Saçlarımı kokluyor ve okşuyordu.

Onu ittirmeye çalıştım.

Benden uzaklaşmıyordu. Sadece kollarını daha sıkı sarmıştı.

"Seni hep hatırladım Jimin. Seni her hatırladığımda kendimi hastanede buldum. Ama bunlar geçtiğinde beni hatırlamadığını sandım. Çok korktum. Sana anlatmaya çalışsam kaçmandan korktum."

Derin bir nefes aldıktan sonra devam etti.

"Seni kaybetmekten korktum."

Hıçkırıklarımız birbirine karışırken kollarımı ona sardım.

Bir süre sadece sarıldık.

Birkaç aylık özlemimize yetecekmiş gibi sadece sarıldık.

Hıçkırıklarım azalırken ağzımdan birkaç kelime dökülmüştü.

"Bende korktum Jungkook. Seni kaybetmek çok korktum. Sen sahip olduğum tek mutluluktun. Senin beni bırakmandan korktum."

Kolları yavaşça gevşediğinde ona döndüm.

Bir süre birbirimize baktık. Sonra büyük bir açlıkla dudaklarıma yapıştı.

Bende aynı açlıkla ona karşılık verdim.