Sonumuzu biliyoruz hâlen hayatımızı kurcalıyoruz. Kaderimizi yaşıyoruz ve değiştirmeye çalışıyoruz.
Biz buyuz, biz aciziz. Boşuna hüzünlerimiz, boşuna serzenişlerimiz. Bir geceyi gündüze çeviremiyorsa, ne işe yarar hayallerimiz. Yalanlara meyilli sözümüz, maziye dönük yüzümüz. Son nefesi defalarca tüketiriz fakat tükenmez ömrümüz. Yalın harfler kullanırız ama kalabalıktır sözümüz, karşımızda ki insan sahteyse ne işe yarar özümüz. Puslansa da beynimiz, kanlansa da gönlümüz, sadece iki damla yaş dolar gözümüz. Aklımızda ki düşünceler ortak olmadı sesimize, bu yüzden sessiz çığlıklar karıştı nefesimize. Hayatı yaşayamadık, aydınlık dönmüş griye. Bu yüzden ışığı aramadık, karanlığa dönük yönümüz. Bu yüzden yaşayamadık, bu yüzden ölüyüz..
