01.03.2000

91 7 0
                                    

(5 - 7)

Ufak tefek olan oyunu kazanamazdı hiç. Bu sefer kazanmak için elinden geleni yaptı. Daha hızlı koştu. Daha hızlı, daha hızlı...

Çizginin sonundaki mendile doğru uzandığında solundan koşan onu ittirdi ve mendili kaptı. Halbuki çok az kalmıştı.

Zaten ufak tefek olduğundan, solundan koşanın ittirmesiyle yere düşmüştü. Acıyla kanayan dizlerini tuttu, aynı anda gözyaşlarını da. Dizlerinin ve avuç içlerinin acısıyla titreyerek yerden kalkmaya çalışırken karşıdan ona yaklaştı diğeri.

"Yah Jimin-shi koşamıyorsan oynama! Hep sen zarar görüyorsun!" derken küçüğün dizlerine baktı. Gözlerini kıstı acısını hissedip, onu azarlamayı bırakıp yanına çöktü; "Çok mu acıyor?" Diye sordu ağlamamak için zor duran Jimin'e.

Küçük olan gözlerindeki incilerle kafasını salladı.

Yoongi, Jimin'den büyük olabilirdi ama kendisi cüsse olarak yaşıtları gibi değildi. Bu yüzden yavaşça kolunun altına girdi destek olmak için yerde oturan çocuğun.

"Kalk bakalım küçük ceylan."

Ufak olan Yoongi'den aldığı destekle ayağa kalkıp üstünü silkeledi. Yanında onu izleyen büyüğüne bakıp o olmasa okulun ve dışarısının ne kadar zor olacağını düşündü.

"Artık koşmayacağım Hyung! Sen de bana sürekli abilik yapmak zorunda kalmayacaksın"

#BWFTMoon 🌙

YOONMIN // Senin Gökyüzünde  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin