YÜZYILLARIN SAVAŞI

BEKLENMEDİK DAVET

 ''-N'oldu asker nedir bu telaşın,şaşkınlığın?''

Diye sordu kral Hargar.

''-E-e-ee-efendim barbarların kralı ''Kahn''  sizin yarın gece düzenleyeceği eğlencede görmek istediğini belirten bir haber yolladı.''

''-kahn? ama nasıl olur?''

 Taht odasındaki herkes şaşkın bakışlarla bir askeri,bir kralı süzüyorlardı.Odada bir süre sessizlik oldu.Ta ki kral Hargar boğuk ve içten bir sesle ''bunun altında bir iş var hissediyorum'' diyene kadar.Çelik kapı birden açıldı.Gelen Waynar'dı.Vikingler kaba kişilikler olduklarından dolayı biryere girmek veya söz sahibi olmak için izin isteme gibi alışkanlıkları yoktu(içerideki kral olsa bile).

''-Duyduklarım doğrumu,kralım?''

''-Evet Waynar,şaşırtıcı ama evet.''

''-Peki,bunca savaşı,kargaşaları aldırmadan gidecekmiyiz kralım?

''-Bilmiyorum Waynar,açıkçası çok kararsızım...''

''-Tuzak çıkma olasılığının çok yüksek olduğunu eminim siz de biliyorsunuzdur.''

''-Ihmm-ıhmm''

Boğazını temizledi kral.

''-Bunu düşünücem,çıkabilirsin kaptan.

 Odadaki kapı bekçileri ikilinin arasında geçen diyaloğu soluksuz  izlemişlerdi.Krallarının onlara baktıklarını görünce hepsi tekrar kazık gibi oldular ve görev yerlerlerine geri dönüp nöbet tutmaya devam ettiler.

 Hargar,bir süre hiçkimsenin kendisini rahatsız etmemesini emretti.Yavaşca yürüyerek taht odasından çıktı.Kral olsa bile barbarlar tarafından tuzağa düşürülmekten,korkmaktan kendini alamıyordu.Barbarlarla sayısız kere savaşmışlardı ve ancak onlarca asker kaybederek bazılarını kazanabilmişlerdi.Şimdi ise askerlerinin çoğunu kendi elleriyle öldüren ''Barbar Kralı Kahn'' onu bir akşam yemeğine davet etmişti.Fakat en azından bu haber ona ganimetinin küçük de olsa bir kısmını harcayan haydutları unutturmuştu.

 Yatak odasına doğru yürüdü.Tahta zemine attığı her adımda yerden gıcırtılar yükseliyordu.Yatak odasının kapısını hafifçe itti.İçerideki yatakta karısı uazanıyordu.Vikinglerinde barbarlar gibi birçok karısı olabiliyordu.Hargarın'da yatakta uzanan ''Lözela'' gibi 4-5 tane karısı daha vardı.Bu vikinglerde normal karşılanan bir durumdu.Hargar bugün odasına Lözela'yı istettirdiğini tamamen unutmuştu.Lözela tutkulu bir şekilde ''Hoşgeldiniz kralım'' dedi.Hargar hafif yüksek bir sesle ''çık dışarı'' dedi.Lözela neye uğradığını şaşırmıştı.

''-Ama kralım,neden?''

''-Soru sorma kadın,yalnız kalmam gerekiyor çık dışarı!''

''-Peki,kralım.Nasıl isterseniz.''

Dedi Lözela ve kızdığını krala belirtmeye çalışırcasına kapıyı hafifçe çarptı küçük adımlarla odadan çıkarken.Kızıl saçları sağa sola savruluyordu.Odaya sessizlik çökünce Hargar neden yalnız kalmak istediğini hatırladı.Kahn konusu yeniden beynini kemirmeye başladı.Yatağa uzandı ve derin bir nefes aldı.Kısa bir süre sonra tembel bir ses tonuyla ''Ahh kahretsin'' dedi.Üzerindeki ağırlığı farketti.Ağır çelik zırhını henüz üzerinden çıkarmamıştı.Yatağın üzerinde yaavaşça doğruldu ve yatağın dört bir köşesinde bulunan direklerden birinden destek alarak ayağa kalktı.Zırhını çıkarmaya başladı.Çelik zırhını tamamen üzerinden çıkarmak epey meşakatli ve uzun sürüyordu.Bu zırhı HıghVale'ın en tecrübeli demir ustasına,en kaliteli çelikten yaptırmıştı.Üstündeki ağır zırhı çıkarırken akşam yemeği davetini düşünüyordu...

Zırhını tamamen çıkardı ve yatmak için üzerine rahat birşeyler giydi.Tekrar yatağa uzandı.Bütün gün yaşadığı stres ona,kafasını yastığa koyduğu anda bir daha hiç kalkamıyacak gibi hissettirmesine neden olmuştu.Kral olmanın gerçektende zor birşey olduğunu düşündü bir anlığına.Bunları düşünürken kısa ama dinlendirici bir uykuya dalmıştı vikinglerin asabi kralı...