YÜZYILLARIN SAVAŞI

ÇARESİZLİK

 Barbarlar böyle bir emrin geleceğini biliyorlarmış gibi sessiz ve sakince,yemeğini yemekte bulunan kralın yanına gittiler.

 ''-Kalk!''

''-Ne dedin?(!)''

''-Kalk!

 Diye tekrarladılar.Hargar ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.Yerinden kalkmayınca iki barbar Hargar'ın kollarından tuttular ve ayağa kaldırdırıp sürüklemeye başladılar.Çaresiz kral''Bırakın beni sizi pislikler!'' diye bağırıyordu aynı anda da barbarların kalın,kaslı kollarından kurtulmaya çalışıyordu.

 Hargar bir süre tepindikten sonra barbarlardan bir tanesinin ayağını kaydırmayı başarmıştı.Ayağı kayan barbar yüzünün yere çarpmasını önlemek için iki elini yüzüne siper etmek zorunda kaldığından,Hargar'ın kolunu bırakmak durumundaydı.Kral bunu fırsat bilerek boşta kalan koluyla sol kolunu tutan barbarın yüzüne daha ne olduğunu anlamadan bir yumruk attı.Hemen ardından diğerine.Diğer barbarlar yemek yemekle ve çılgınlar gibi barbar dansları yapmakla meşgul oldukları için olan biteni hiçkimse farketmiyordu.

 Hargar iki barbarı atlattıktan sona hemen etrafına görünmemek için siper alabileceği bir kör nokta aradı.Kuytu köşede eski bir saman balyası gözüne çarptı.Vakit kaybetmeden hemen arkasına siper aldı.Balya eski ama oldukça büyüktü.köşede olduğu için arkasına saklandığında,uzaktan hiçkimsenin onu görmesi mümkün değildi ve saklanmak şu anda Hagar'ın en çok ihtiyacı olduğu faktörlerden biriydi..Bir saman balyasının hayatını kurtaracağı zerre kadar aklına gelmezdi.Kral Balyanın kenarlarından,etrafa sürekli küçük bakışlar atıyordu.Dans eden ve yemek yiyen kalabalık yerde yatan bayılmış iki barbarı hala farketmemişlerdi.Hargar yaşadığı her saniye için kendini şanslı sayıyordu.

 O gün tahtında otururken barbarlardan gelen daveti ilk duyduğunda aklına gelen olaylar,şu anda başına geliyordu.Ölmek istemiyordu.Başka birinin yerine geçip kurallarını değiştirmesini istemiyordu ama Waynar'a söylediği sözlerin de hala arkasındaydı.Hargar çaresizce kalabalığın dağılıp çadırlarına girmesini beklerken arkada davul sesinin kesildiğini farketti.Onun yerine homurdanma sesleri geliyordu.Ufak bir bakış daha atıı.Fısıldarcasına;

''Lanet olsun bittim ben...'' dedi farkında olmadan.Boğazı düğümlenmişti.Ölümle yüzyüze gelmişti.Şimdi barbarlar heryeri arıyacak ve elinde sonunda bulunacaktı.Koşarak kaçmaya çalışsa üstüne ok yağmuru yağdırırlardı.Bir süre düşündükten sonra öylece oturup ölümü beklemeye karar verdi.Onlarca barbar onu ararken Hargar,umursamaz bir tavırla uyumaya çalışıyordu.Sonra birdaha düşündüi''Zaten yakında sonsuz bir uykuya dalacağım,niçin hala nefes alabilmenin keyfini çıkarmıyorum ki'' diye geçirdi içinden ve ayılmak için gözlerini ovuşturdu.

YORUM KISMINI BOŞ BIRAKMAZSANIZ SEVİNİRİM ARKADAŞLAR :)