"Nasilsin?.." (Volkan)
Bende gözlerimden göz yaşlarımı sildim.. ve yukarıya doğru bakıyorum..
"Çok mu umrunda" (Hazal)
"Çok özür dilerim böyle olmasını istememiştim gerçekten. ben kendime gelemiyorum o günden beri.. yoksa ben hiç ister miydim o Ceylan gözlerinden akan yaşları görmeyi.. ben istemezdim." (Volkan)
Ağaya kalktım ve Volkan'a doğru yaklaştım..
Volkan ellini yanaklarıma doğru tutuyor, ben hemen Volkan'ın ellerini çekip ve buna tepki göstermeye başladım.
"asla dokunma bana! Asla." (Hazal)
Volkan Ne yüzüme bakabildi nede konuşabildi.
İşte o an biliyordu.. beni incittiğini
Ve hiç birşey eskisi gibi olmayacağını.
Tam giderken Volkan kolumdan tutup kulağıma bişey söyledi..
"Seni seviyorum gülüşüne aşık olduğum.."
Ve kolumu bıraktı..
Ben ise yavaş yavaş yürüdüm...
ne yapsam yapım kalbım ondan başkasını istemiyor.. napsam ne etsem bilmiyorum.. ama o çok kırdı beni..
Deniz'in kenarından tek basıma yürüyorum.
Çünkü bu manzara çok güzel. Bir tek bu manzara beni Volkan'dan alabiliyor.
Niye üzülüyorsam..
Artık bitti bu üzülmeler. Eski ben olmam lazım ve toparlanmam lazım..
Devamiiii gelecek
Kusura bakmayın çok kısa oldu bu
Vote🙏❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beni benden alan yaz tatili..
FanficKim bilirdiki bir yaz tatili bir insanın hayatını o kadar değiştireceğini. Bu hikayede olanlar hepsi gerçekte yaşanmamış bi olaylardır. Üstünüze pek alınmayın, sadece okuyun ve umarım beğenirsiniz. İyi okumalar... Türkçem çok iyi olmadığı halde yin...
