1

119 11 1
                                    

Milou.

Ik kijk naar buiten. Het regent. Het is zo somber buiten. En dat terwijl ik nog met Amy had afgesproken om naar het winkelcentrum te gaan om te gaan shoppen. Volgende week beter, hoop ik. Ik kijk op mijn wekker. 7 AM. Ik stap m'n bed uit en strompel naar beneden. Bij de laatste trede dacht ik ook nog eens dat er nog een trede was, dus ik struikelde, of nou ja, wat je struikelen kan noemen. Het zag er in ieder geval heel spastisch uit.

'S ochtends kan ik niet goed lopen oké.

Laat me.

Ik hoor iemand lachen. Ik kijk naar rechts en ik zie dat het mijn broer is. "Jij kan echt vrij weinig," zegt hij lachend. Ik kijk hem met een boze blik aan. "Jouw wenkbrauwen gaan altijd trillen als je boos bent. Best schattig," zegt hij. "Hey, noem me niet schattig!" Zeg ik terwijl ik een kussen naar zijn hoofd gooi. "Wat jij wil," zegt hij terwijl hij het door mij gegooide kussen vangt en vervolgens tegen mijn hoofd aan gooit, wat wel lukt. Dan loopt hij naar de keuken om ontbijt te maken.

Ik ben bezig met mijn tanden poetsen, als de bel gaat. "Sem doe jij even open!" Schreeuw-vraag ik aan mijn broer, terwijl er tandpasta uit mijn mond komt. Fijn. "Het is je lieve vriendinnetje Amy," zegt hij. "Zeg even tegen haar dat ik er aankom!" "Zal ik doen lief zusje van me." Ik rol mijn ogen en ga dan de tandpasta opruimen.

Als ik eindelijk klaar ben, ren ik zo snel mogelijk naar beneden. Als ik de laatste trede zie, verminder ik mijn vaart, want ik wil niet weer vallen. Amy lacht. Waarschijnlijk zag het er weer is heel spastisch uit. "Hey Eem," zeg ik half buiten adem. Mijn conditie is heel slecht. Altijd fijn. "Hey Lou," zegt ze. "Regent het nog?" vraag ik. "Als je 1 centimeter naar links gaat zie je het," zegt Amy grijnzend. "Oh, sorry," zeg ik en ik kijk naar buiten. "Fuck," zeg ik. Ik trek een raar gezicht. Dat doe ik altijd als ik diep aan het nadenken ben. Amy lacht me dan altijd uit. Net zoals nu. "Sem?" Vraag ik na een paar minuten na te denken. "Dat is mijn naam," zegt hij. "Kan je ons alsjeblieft naar school brengen?" "Nee," zegt hij kortaf en loopt weg. Ik pak zijn arm beet, waardoor hij wonderbaarlijk stil blijft staan, en kijk hem in zijn donkerbruine ogen aan. "Nee," zegt hij nog een keer. "Alsjeblieft?" "Nee, Milou je kan best fietsen." Met een zucht laat ik hem los.

"We moeten fietsen Eem," zegt ik teleurgesteld. "Had ik ook wel verwacht," zegt ze. "Oke laten we gaan dan, anders komen we te laat," zeg ik en ik loop weg. "Je fietssleutels Lou," zeg Amy. "Oh, ja, thanks."

We fietsen door de stromende regen. Je ziet bijna niks, want het is nog donker. Mijn fietslamp doet het ook nog eens niet, dus dat is ook heel fijn. Gelukkig die van Amy wel.

We zitten midden in een goed gesprek, tot er ineens iemand tegen Amy aan fietst, want ze fietst aan de buitenkant. Amy kon nog net aan niet vallen. Ik weet even niet hoe je dat moet zeggen. Het spijt me. "Sorry." Hoor ik degene zeggen. Het is een jongensstem. Hij stopt, wat me verbaast. "Gaat het?" Vraagt de mysterieuze man. "Eh ja hoor," zegt Amy. Hij stapt van zijn fiets af en komt naar ons toe. Ik krijg een koude rilling over mijn rug heen. Wat nou als het een of andere pedo is? "Ik ben geen pedo, rustig maar." "Zei ik dat hardop?" Vraag ik verbaasd "Ja," zegt Amy. Ik voel me zo dom. "Ben je ook," zegt Amy met een grijns. "Aargh ik moet leren om niet hardop mijn gedachten te zeggen." Amy moet lachen. "Maar eh, wie ben jij?" Vraag ik aan de man. Hij doen zijn hoodie af, waardoor ik zijn gezicht kan zien. Ik schat hem zo'n 21. Hij heeft bruin haar, dat een beetje door de war zit, en blauwe ogen. "Ik ben Louis," zegt hij terwijl hij zijn hand uitsteekt. "Ik ben Milou en dit is Amy," zeg ik en ik schud zijn hand. Ik geef toe, hij is best wel heel erg cute. Hij moet lachen. "Zei ik dat weer hardop?" Vraag ik. "Jep," zeggen Amy en Louis tegelijk. Ik kan wel huilen, zo ongemakkelijk is dit. "Eh oké, laten we naar school gaan, Eem," zeg ik en ik fiets snel weg.

Heyyy Mn eerste hoofdstukje. Ikkk hij s lang mr ik had zin om FF een verhaal te gaan schijven. Ook al heb ik veel toetsen idc.
Hopelijk vinden jullie t leuk ♥️
~ Kirstin

Never thought this would happen... {DUTCH STORY}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu