Dumandan Kadın (TAMAMLANDI)

1.Bölüm (Dumandan Kadın)

Takvime baktı genç adam, işaretlediği o kesin tarihe gittikçe yaklaşıyordu.

"İntihar tarihim..." diye geçirdi içinden.

Hayatın onun için artık bir yük olduğunu farkettiği zaman rastgele bir noktaya parmağını koyup karar vermişti bu tarihe.

O an çok uzak olmasına rağmen şu an fazla yakındı ve gittikçe de yaklaşıyordu, ölüm tarihi...

Derin bir iç çekti seslice, içine çöken bu bıkkınlık hissi bir türlü yakasını bırakmıyordu.

Sonra sigara paketiyle çakmağını alıp balkona yere çöktü. Eskiden sigara içmezdi ama artık umrunda bile değildi, ölmesine nasıl olsa çokta bir şey kalmamıştı.

Çakmağı çakıp bir süre ateşle oynadıktan sonra sigarasını yaktı ve dumanı dışarı üflerken bilindik bir şarkı sözünü değiştirip "Dumandan kadın yapsak senle~" diye mırıldandı.

Bir kere daha duman ve bir kere daha mırıltı... Bu böylece devam etti. Sigarasının bittiğini fark edince gökyüzüne bakıp umutsuzca gülümsemişti.

Elinde çevirip durduğu çakmak sanki ona bir tane daha yak der gibiydi, o da bu sesi dinlemeye karar verdi.

Bir sigara daha çıkardı ve içine çektiği derin nefesi burnundan dışarı üfledi. Gözleri hala asla erişemeyeceği o uçsuz bucaksız gökyüzündeydi.

"Dumandan kadın yapsak senle~"

Farkında olmadan, duyduğu bu sese eşlik ettiyse de o sesin bir kadına ait olduğunu biraz geç fark etmişti, genç adam.

Kafasını yan tarafa çevirdiğindeyse bir kadının ona baktığını görmüştü. Oldukça güzel olan bu kadın mavi saçlı ve soluk tenliydi. Üzerinde dumandan yapılmış gibi bulutumsu bir gecelik vardı.

Bu güzelliğin yanında bulunduğuna inanmak için gözlerini bir iki kere kırpıp açtığında karşısındaki kadın ona gülümsemişti.

"Dumandan kadın mı yapsak senle?"

Bu garip durum karşısında afallasa da, bu kadının ölüme yaklaştığı için onu ziyarete gelen bir melek olduğuna inanmak isteyip o sevecen gülümsemeye ukala bir gülümsemeyle karşılık vermişti.

"Tsch. Dumandan kadın mı olurmuş?"

Mavi saçlı kadın o melodik ses tonuyla "Genç yaşta intihar mı olurmuş?" diye sorarken sanki bu duruma üzülüyormuş gibiydi ve bu adamın canını daha çok sıkmıştı.

Mesafeli bir şekilde "Sen buna karışma duman kadın." dedikten sonra kafasını gökyüzüne çevirmeyi tercih etmişti ama kadın onun önüne geçerek bu isteğini engellemişti.

Kadının "Bu imkansız." cümlesi adama bir ikaz niteliğindeyken sonrasında bir gülümseme gelmişti suratına.

"Çünkü tam olarak buna karışmak için burdayım."