Step of my Life

Chapter 16

chapter 16

Takbo pa rin ako ng takbo hanggang nakarating ako sa gitna ng feild.

"WHYYYYYYYYYY?" sigaw ko sabay upo sa field, i need a shoulder, i need's Erick's shoulder.

i need to see Erick now! Dali dali akong pumunta sa hospital, di na ako pumunta sa may nurse station alam ko naman kasi ang room number niya.

Takbo pa rin ako ng takbo patungong room ni Ercik nasa 6th floor pa kasi yun.

Pumunta ako sa elevator, suck! ang daming tao kaya napag isipan ko na lang mag stairs. I'm desperate to see him.

sana...

sana mapatawad mo pa ako....

mahal na mahal kita...

Alam kong nasaktan siya dahil mas pinili ko pang ang dream ko kesa sa kanya and im here to ask for forgiveness.

Erick's POV

"wency, mahal kita bakit mas pinili mo pang dream mo kesa sa akin" unti unti nang tumulo ang luha ko. Bakit mo ako iniwan?

"Erick?" nagising ako dahil tinawag ang pangalan ko. Nananaginip ako but wait-

si Ruth pala bakit siya nandito?

Tiningnan ko siya at binigyan siya ng 'where am i' look kaya bigla siyang nagsmile.

"hindi mo ba naalala? nalaglag si Wency sa stair at ikaw to the rescue agad..... gets mo? kaya ayun instead na si Wency ang malaglag sa stair ikaw na lang, ooooy sweet!" panunukso niya sa akin.

Hindi ko na siya pinansin instead pinikit ko ang mata ko, ngayon na ang UDC sana worth it ang decision mo na hindi ako pinaglaban sana nanalo kah!

I open my eyes at sakto rin namang napuwing ako kaya napasigaw ako sabay hawak sa mata ko.

"aray"

"Ruth ihipan mo nga ang right eye ko,

may something kasi napuwing yata ako." sabi ko kay ruth, ramdam kong lumapit si Ruth sa akin at nag bend siya sabay ihip ng mata ko.

Lumayo siya sa akin at ngumiti.

"tapos nah! okay ba?" tanong niya sabay smile. 

"deciever!" bigla kaming napatingin sa kanya.