4.Bölüm (Gergin Yemek)

285 84 26
                                    

"Juvia bir şey sormak istiyor?"

"Juvia hep bir şeyler sormak istiyor zaten. Dinliyorum, su kuşu. Bu güzel aklınız bu sefer nereye takıldı?"

Sevgilisi kollarından yavaşça sıyrılıp doğrudan adamın yüzüne bakmıştı.

"Lucy Juvia ve Gray-sama'yı tanıştırdığında Juvia'dan nefret mi etmiştin?

Kızın hüzünlü yüzüne bakıp bir kahkaha attı Gray. Bu kadının yavaşça onun göğsüne vurmasına neden olmuştu.

"Gray-sama neden gülüyor?! Yoksa bu doğru mu?"

"Hayır, hayır. Kusura bakma, sadece.... Bu şekilde bir izlenim yarattığımı tahmin etmiştim."

"Gray-sama bilerek mi Juvia'ya öyle davrandı?"

Gergin bir şekilde yanağını kaşırken başka bir tarafa bakmaya çalışmıştı Gray.

"Şey, aslında senden etkilendiğimi saklamaya çalışmıştım ama sanırım biraz abarttım."

Bu genç kadının yüzünde kocaman bir gülümsemeyle nişanlısına sarılmasını sağlamıştı.

"Gray-sama Juvia'dan etkilendi mi?!"

Gray kendini kurtarmaya çalışırken "Beni boğmayı bırakırsan anlatırım." dedi.

Bunu duyan güzel kadın kollarını yavaşça çekti ve gözlerini Gray-sama'sına dikerek dinlemeye başladı.

GRAY

Bu dallamadan iş çıkmayacak bana. En iyisi kendi işimi kendim halledeyim. Zaten kafasını kaldırıp bir etrafına baksaydı çoktan Lucy'le arasını yapmıştı ama üşeniyor haspam.

"Natsu! Telefonun çalışıyor."

Bana dönme gereği bile duymadan "Bırak çalsın." demişti.

"Ama Lucy arıyor."

İşte bu her şeyi değiştirdi. Anında oyunu bıraktı ve kalkıp telefonu açtı. Bir süre rutin selamlaşma dinledim, bu sırada Natsu sürekli sırıtıyordu.

Sonra suratı değişti ve bana bakarak "Gray'e mi? Telefonu mu? Şimdi mi?" dedi. Bende şaşkınlıkla kendimi işaret etmiştim.

Hüzünlü bir suratla "Tamam, veriyorum." dedikten sonra bana uzatmıştı telefonu. "Seninle konuşmak istiyormuş."

Ardından sessizce "Hoparlöre al yoksa kendine yatacak başka yer bulursun." demeyi de ihmal etmemişti.

Göz devirip telefonu hoparlöre aldım.

"Gray konuşuyor."

"Ah, Gray. Cevap vermene çok sevindim, bu akşam işin var mı diye sormak için rahatsız etmiştim."

Natsu yumruklarını sıkarak bana bakarken ben gülümsedim. "Hayır, yok. Neden sordun? Sonunda Natsu'dan daha iyi bir seçenek olduğumun farkına mı vardın yoksa?"

Natsu'nun suratındaki ifadeyi görmek için bunu yapmam gerekiyordu. Bana yardım etmediği için bende cezasını böyle çıkarırım diyordum ki Lucy  "Yok hayır, daha o kadar düşmedim şükür. Ben sadece sen yalnızlıktan ölme diye kibarlık edeyim demiştim ." açıklamasında bulunduğunda son gülen Natsu olmuştu.

Sağanak 2: Başlangıç (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin