Sağanak 2: Başlangıç (TAMAMLANDI)

7.Bölüm (Geçmiş) FİNAL

BİR YIL SONRA

Juvia gülerek Storm'un Nashi'yle oynamasını izliyordu. Daha çok onun huysuzlanmasını desek daha doğru olurdu aslında.

Bu yönünü babasından almış diye düşündü Juvia. Natsu ve Lucy'nin çocuğu da tıpkı o ikisi gibi enerjikti.

Gray'in adım atıp planından bahsetmesinden sonra onlar da artık çoçuk yapmaya karar vermişlerdi. Natsu sonunda yalvarır bir seviyede Lucy'i yeterince olgun olduğuna ikna etmişti.

Storm Nashi'den dört ay büyüktü bü yüzden Gray ve Natsu birincilik konusunda saçma sapan bir kavgaya girip duruyorlardı.

Kavgaya tutuşup durmalarının sebebi sadece bu kadar olsa iyiydi ama bir kız ve bir erkek durumu işleri kızıştırıyordu.

Natsu sürekli "Kardeş gibi büyüyeceklermiş, hadi ordan! Böyle diyip diyip sonra nikahlarına gideriz artık!" diyerek sinirleniyordu.

Gray ise "Ne güzel işte! Oğlumdan iyisini mi bulacak kızın? Senin gibi biriyle akraba olacak insan bulduğuna şükretsin önce!" cümleleriyle oğlunu savunuyordu.

"Oğlunu kızımdan uzak tut seni serseri!"

"Oğlum da kızına çok meraklı değildi! Asıl sen kızını oğlumdan uzak tut!"

Gray oynayan ikiliyi gösterip "Bak kızın nasıl da oğlumu rahatsız ediyor, Storm'un umrunda bile değil!" dediğinde Natsu bu savunmayı "Sende Juvia'ya karşı uzun bir süre öyleydin, sonra gittin ondan çocuk yaptın! Senin çocuğunun huysuzluğu genetik" cümleleriyle çürütmüştü.

Onlar kavga ederken Lucy ve Juvia sadece gülüyorlardı.

"Juvia teşekkür ediyor Lucy, beni Gray-sama ile biraraya getirdiğin için Juvia çok memnun!"

"Ben bir şey yapmadım ki? Natsu'dan öğrendiğim kadarıyla Gray zaten seni sorup durmuş, sadece ilk adımı biz atmışız o kadar."

Juvia mutlulukla salınarak "Bu doğru mu? Aah, Gray-sama çok romantik! Yıllar sonra bile Juvia Gray-sama ve aşklarıyla ilgili yeni şeyler öğreniyor!"  derken gözünden kalpler çıkıyordu.

Gülümsedi Lucy. "Evet, siz ikinizin zor şeylerin üstesinden geldiniz."

"Evet..."

Juvia düşününce yine az da olsa üzülmüştü. Gray-sama'sı olmadan geçen bir buçuk yıl bazen hala aklına geliyordu.

Bu istemsizce oluyordu. Eşi ne zaman bir iş seyahatine çıkacak olsa içini bir huzursuzluk kaplardı Juvia'nın.

O dönene kadar her şey bitip tükenmiş gibi gelir asla rahat edemezdi. Sık sık uykudan uyanırdı ve kimi zaman elini boş yatağa atıp ağlardı.

Neden hala böyle hissettiğini bilmiyordu ama gitmeyen bir histi işte. Belki de ona her şeyi yanlış anladığı için kızmıştı ama özleminden hiçbir şey demediği için içinde kalmıştı.

Bunu bilmiyordu Juvia. Üstesinden gelmeye çalışalı iki buçuk yık oluyordu bu duygunun ama hala aklının bir köşesinde o amansız bekleyişi kalmıştı.

Sanki hala habersiz bir bekleyiş içindeymiş gibi hissediyordu ama ber şey Gray ona gülümseyene kadardı.

O gülümsemeyi görünce tüm korkular Gray benim yanımda düşüncesiyle ezilip kayboluyordu. Juvia ışığına bakınca huzur buluyordu.

Natsu ve Lucy gittikten sonra Gray Storm'u kucağına alırken "Cidden benim oğlumdan iyisini istese bile damat olarak bulamaz o yarım akıllı." diyerek sitem ederken aynı zamanda oğlunun burnuna burnunu dokundurup gülümsemişti.