Ehm,reklamlardan sonra bize katıldığınız için teşekkürler ehehe
kurguyu şöyle bi gözden geçirdim ve tahmini 3-4 bölüm sonra final olacağını üzülerek duyurmak zorundayımburdan zorla yb yazdıran kuzenime selam olsun
-
Münazara günü gelip çatmıştı.Recep münazara notlarını çalışmak için çıktığı dersten kendini kütüphane de tırnaklarını yerken bulmuştu.
Onu izleyen Devlet konuştu;"Oda da dönüp duracak mısın? çünkü cidden midem bulandı ve artık şu tırnaklarını yemekten vazgeç"
Recep zaten stresliydi bir de Bahçeli'nin ona emir vermesini dinleyemiyecekti üstelik insanlar neden "lütfen" gibi sinirli sözcükler kullanmıyorlardı ki?
"Olmaz,stresimi ancak bu şekilde atıyorum" dedi Recep,tekrar ve tekrar odayı turlarken ve bi anda kendini yerde buldu.
gözleri tanıdık gözlerle birleşince karşı taraftan bir "oops" sesi duydu ve anlamsızca cevap verdi "selam",derin derin birbirlerine bakarken Devlet salıverdi osturuğu,yıllarca onların bakışmasını bekleyecek değildi ya.
Koku onlara ulaşınca daha fazla dayanamayacağını anlayan Muharrem "sanırım kalkmalıyım" dedi ve yavaşça dudaklarını Recep'in kulağına sürterek "sadece yürüyerek stres atmak zorunda değilsin" dedi ve hiçbir şey yaşanmamış gibi kapıdan çıktı gitti.
Recep büyülenmişti,Recep kesinlikle büyülenmişti.Bu hisleri sığdıracak bir kelime aramaya başladı ve buldu da,bunun adı "AŞK"tı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
mr.rte,i don't wanna go | | muharrecep
Fanfiction"Bay Recep Tayip Erdoğan,gitmek istemiyorum." -