Yüzüme vuran güneş sayesinde gözlerimi açtığımda ulaş hala uyuyordu. Uyurken o kadar masum görünüyordu ki. ellerimi yavaşça alnına düşen saçlarına götürdüğümde bileğimi tutarak beni yanına çekti.
"Sen uyumuyor muydun?" dediğimde gülümsedi ve gözlerini kapattı. omuzumdaki ellerini itmeye çalışarak "Benim odama gitmem lazım. Biri falan gelir sonra. " dediğimde tekrar beni kendine çekerek; "biraz daha kal." dedi ve başını boynuma koydu.
boynumda hissettiğim acıyla bağırmamak içinden dişlerimi sıktım. ulaş bana garipçe baktığında gözleri boynuma kaydı. yatakta oturarak benide kaldırdığında sinirle "Kim yaptı bunu?" diye sordu.
"Hiç kim-" derken lafımı keserek: "Sakın bana ikinci defa yalan söyleme irem." dedi tehditkar ses tonuyla. Ayağa kalkarak kapının yanına geldim. "Önemli bir şey değil." dediğimde şaşkınca bana baktı.
"İrem, sinirleniyorum. sabrımı falan mı test ediyorsun kızım sen. Bana cevap vereceksin." dediğinde "üvey babam." dedim. siniri biraz geçmiş gibiydi, yanıma gelerek ellerini boynuma değdirip okşadı. "Ben bunu nasıl fark edemedim." deyip dudaklarını boynuma değdirdiğinde beyaz tişörtünü elimle sıktım. "O herifi gebertmeliyim." dediğinde korkuyla yüzüne baktım.
"Sakın böyle bir şey yapma ulaş."
• Birkaç saat sonra
annem ve berrak içeride çay içiyorlardı. asiye teyze yanıma gelerek "E gı gel senle iki dakka pazara gidek." dediğinde başımla onaylayarak anneme haber verip evden çıktık. Pazara geldiğimizde asiye teyze biraz domates, birazda salatalık alıp poşetleri elime tutuşturdu.
"Sen eve git. ben biraz daha dolanıp gelirim."dediginde lafını ikiletmeden eve doğru yürüdüm.
**
"Ne! Annem hastanede mi? hemen geliyorum." Berrak endişeyle konuştuğunda ayağa kalktım. "Ne olmuş?" dedigimde "Annem, kaza geçirmiş." duyduğum şey ile şok olmuştum, bu kadın bir saat önce benimle beraber degil miydi? Annem ayağa kalkarak 'bizde gidip bakalım' dediğinde evden çıktık.
Hastaneye geldiğimizde annem ve ben oturuyorduk. Berrak ise bir ileri bir geri gidip geliyordu. Görüş açıma ulaş girdiğinde hızla berrağın yanına gitti.
"Ne demek araba çarpmış? Bu kadın tek miydi?" dediginde berrağın gözleri beni buldu. hızla yanıma gelerek elimi tuttu.
"İrem, sen gelirken annem sana bir şey falan dedi mi?" dediğinde şaşkınlıkla ona baktım.
"H-hayır, sadece dolaşacağını benim eve gitmemi söyledi." dediğimde ulaş kaşlarını çatarak bana baktı. Neden öyle bakıyordu ki, yalan söylediğimi mi düşünüyordu yoksa?
Saat onikiye geldiğinde ulaş yanımıza gelerek "Geç oldu, sizi eve bırakayım hadi." dediğinde her ne kadar berrak gitmek istemese de kabul ederek annemle berrağı kaldırdı. ulaş'ın gözleri beni bulduğunda "ben gitmeyeceğim burada kalacağım." dedim kararlı ses tonuyla.
oda zorlamadan gitti zaten.
**
Geri döndüğünde yanıma oturarak iç çekti. Gözlerine baktığımda dolmak üzere olduğunu anladım. ellerimi ellerine götürerek sardım ve başını omuzuma yasladım.
Omuzum biraz acıyordu ama bu ânı bozmak istemediğim için boşverdim.
sabah olduğunda başımı yasladığım yumuşak şeyi merak ederek kafamı kaldırdığımda ulaş'ın omuzu olduğunu farkettim. ulaş uyandığında aç olduğumu fark ederek "Aşağıya gidip yemek yiyelim mi?" dedim kısık sesimle.
'hayır' diyecek sanmıştım ama başıyla onaylayarak elimi tutup ayağa kalktı. geldiğimizde tost ve çay sipariş vermiştik. yemeğimizi yiyip tekrar yukarı çıktığımızda doktor yanımıza gelerek "Hastanın durumu iyi. Sırayla içeri girebilirsiniz." dediginde ulaş direk içeri dalmıştı.
birkaç dakika sonra çıktığında ateş püskürten gözleri beni bulmuştu. hızla yanıma gelip çenemi tuttuğunda korkuyla ona baktım.
"Sen nasıl bir insansın!" diye bağırdığında ellerim ile onu iterek çenemi ovuşturdum. "Ne yaptım ben ya?" dediğimde sinirle güldü.
"Yengemi sen itmişsin arabanın önüne!" dediğinde "Sen benim böyle bir şey yapacağıma inanıyor musun gerçekten? Pes!" dedigimde bana yaklaşarak; "Neden yapmayasın? ilişkimize onay vermediğini biliyorsun. belki de bunun için sinirinden yaptın.." dediğinde daha fazla burada kalıp iftira yemek istemediğim için "Ben gidiyorum. yengenin her söylediğine inanmaya devam et sende tamam mı." diyerek yanından geçtim.
**
Eve gelmiştim ama aklım sürekli ondaydı. Asiye teyze neden böyle birşeyi yapma ihtiyacı duymuştu ki. Ya ulaş? hemen inanmıştı yengesine.
Oturma odasına giderek berrağın yanına oturdum. "Yengen iyileşmiş." dedigimde gülümsedi. "Biliyorum. abim aradı."
"Şey, sen benim yaptığıma inanıyor musun?" dediğimde yüzüme bakarak "Sanırım hayır. yani seni tanıyorum böyle bir şey yapacağın aklımın ucundan bile geçmez." dediğinde ona sarıldım.
Akşam olduğunda kapının önünde oturarak ulaş'ın gelmesini bekledim. saatler geçsede hala gelen giden olmamıştı.
Ayak sesleri duymam ile hızla gözlerimi açtığımda boynumun ağrıdığını farkettim. Karşımda ulaş'ı gördüğümde orada dikilip bana baktı.
"Ulaş, nolur gitme." dediğimde gözlerime bakarak o kadar çok anlam yüklemişti ki. birkaç saniyeden sonra evin içine girdiğinde önüme dönerek ağlamaya başladım .
"Ulaş! ben yapmadım!" diyerek bağırmak istedim, ama sadece fısıldayabildim.
