Chapter 10: Muntik na

32 1 0
                                    

Gabriela ->

---------

Chapter 10

Dinalaw ako dito ni Gian sa Hospital. Ang sweet nga nito dahil may dala itong white roses. Sakto din naman na andito ang dalawa kong bruha na kaibigan.

"Hoy,Gian. bakit ikaw lang ang pumunta? bakit di mo kasama yung dalawang tukmol?" Si Ela na ang tinutukoy ay si Xander at Daemon

"Si Xander hindi maka-alis sa Resto nya. Mag-oopen kasi ng isa pang branch kaya busy. And Daemon. I don't know. Di kasi macontact...."

"Yan ang sinasabi ko sa dalawang yan. Puro negosyo ang nasa isip. Di man lang makaisip na dumalaw dito." Pagmamaktol ni Monika.

Nagkibit balikat nalang si Gian sa daalwa at ako ang binalingan nito. Nkaupo kasi sya sa tabi ng kama ko.

"Btw Gab. How are you? Ano ba ang nangyari sayo?" 

"Sumakit lang ulo ko then ayun hinimatay. hehehe"

"Sumobra lang sa pagmamahal yan" singit naman ni Monika at si Ela naman ay tatango tango lang.

"Asa naman ako oi" sagot ko naman dito. Tinaasan lang naman ako nito ng kilay

"Oh sya, mag-usap lang muna kayo dyan. Bili munak ami ng pagkain. Gutom na ang aking mga alaga sa tiyan." tumayo na ito sabay hila kay Ela

Pagkalabas naman nila ay agad akong binalingan ng tanong ni Gian

"Ano pala nangyari sa inyo ni Rap last night? Bigla ka nalang nyang hinila palayo." Kunot noong tanong nito sa akin

"Ahh..ehh...hehe. hinatid lang nya ako.." 

"Gab, kayo na ba ni Rap?" 

"Gian... Yes?" 

"Yes? so what's with the question mark?"

"It's not what you think.. it's just that i can't remember anything.." malungkot kong sagot kay Gian.

Hindi naman nya ako masisisi kung ganito man. Wala akong maalala, and yung pumasok sa isipan ko bago ako nawalan ng malay is still bothering me. 

"Gab.. you don't need your brain to remember, you just need your heart to feel it. Ano ba ang nararamdaman mo kay Rap?"

Natigilan ako sa tanong ni Gian. Tiningnan ko sya sa mata at sinagot ang katanungan nya.

"Alam ko sa sarili ko na mahal ko sya..but Gian.. i think there's something wrong..i don't know what it is. But i know meron talagag mali."

"Eh si Rap ba......ramdam mo ba na mahal ka nya?" 

"I don't know. maybe yes?" malungkot kong sabi dito

"Gab, i've known you for so long..You can't remember me,but as long as i can remember. You love him more than anything....." Hinawakan nito ang kamay ko at tinitigan ako at pagkatapos ay nagsalita ulit . "But if one day..if ever marealize mo kung ano ang mali, kung masaktan ka man sa piling nya..Gab,believe me or not..kukunin kita sa kanya kasi ayaw ko'ng makita kang nasasaktan."

Hindi ko alam ang isasagot ko sa kanya. nakaka-shock ang kanyang mga sinabi. nawiwindang ang beauty ko. hehehe.Bakit ba kasi katagal dumating nung dalawa kong bruha. ayan tuloy ang awkward ng feeling..

A Journey to HappinessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon