Söz Ver Bana

Bölüm7

         Uyandığımda odamdaydım ve sırtımla omzum fazlasıyla sızlıyordu.Yataktan doğrulduğumda omzumdan belime doğru soğuk su damlacıkları akmaya başladı.Tişörtüm buz torbası yüzünden sırılsıklamdı.Aynı şekilde kafamdaki buz torbası yüzünden yastığım da sırılsıklamdı.Leo beni buraya getirmiş olmalıydı.Doktora götürme nezaketinde bulunabilrdi,bayılmıştım sonuçta.Ayrıca beni bu buz torbalarıyla aynı yatakta bırakıp hasta etmeye mi çalışıyor böyle?Kafamdaki şişliği tutarak paytak adımlarla banyoya gidip duş aldım.Duştan sonra saçlarımı,kafamı dizime kadar eğip kurutmaya başladım.Saçlarımı arkaya doğru savurarak başımı kaldırdığım sırada ağzımdan bir çığlık fırlayıverdi.Leo saçımı savurduğumda yüzüne gelen su damlalarını yüzünü buruşturarak siliyordu.

''Kafanı böyle savurduğuna göre şişlik fazla ciddi değilmiş,ne dersin?''dudakları yana doğru hafifçe kıvrıldı.Gülmekle gülmemek arasında kararsız kalmış gibiydi.

''Sen de her halde bunu tahmin ederek beni doktora götürme nezaketinde bulunmadın.Ayrıca beni o buz torbalarıyla hasta mı etmeye çalışıyordun?Bir de bırakıp gitmişsin beni yatakta onlarla.''

''Doktora götürmedim,doktor geldi.Ciddi bir şey yok.Mızmızlanma.Buz torbalarıyla sadece yedi dakikadır aynı yataktasın ve birinin aşağıdaki herifi salonunuzdan yok etmesi gerekiyordu ,öyle değil mi?Bunu evin içinde kalarak yapabileceğimi sanmıyorum.''Muhalefetlik yapabileceğim bir şey bulmalıydım.Hemen şimdi.Çünkü alaycı bakışını atmaya başlamıştı bile.Cevap versene bakışını.

''Ben duştayken röntgencilik yapmadığını nereden bileceğim?''

''Bilemezsin''ellerini cebine koyup kıkırdadı.Birkaç saniyeliğine de olsa gözlerinin bornozumun göğüs dekoltesine kaydığını gördüm.

''Seni sapık herif!Hemen çık banyodan!''Leo'yu banyo kapısına doğru itiklemeye başladım.O ise ellerini cebinden çıkarıp omuz hizasına kaldırarak ben suçsuzum imajına bürünmekle yetindi.Arkasından kapıyı çarptıktan sonra banyo kapısına yaslanıp biraz bekledim.Kendimi sırıtmaktan alı koyamıyordum.Fazlasıyla sevimliydi.Röntgencilik yaparken bile.Acaba gitmiş midir?Sonuçta burada işi bitmişti.Kötü adam yakalanmıştı ve ben şu an güvendeydim.Gece yarısı da zaten annem geliyordu.Gerçek şu ki gitmesini istemiyordum.Varlığı kendimi güvende hissetmeme neden oluyordu.Babama verdiği söz yüzünden değil.Sebepsizce derinlerde bir yerde ona güveniyordum.Sadece yüzeye çıkartamıyorum çünkü yüzeye çıkartacak cesaretim yok.Ve korkuyorum.Beni yaralamasından,onun yüzünden yaralanmaktan çok korkuyorum.Yine de ona yakınken vücudumu okşayan kokusundan,önüne gelen saçlarını hafifçe savurmasından,mizah anlayışından ve  tehditkar,davetkar aynı zamanda da temkinli olan dudaklarından hoşlanıyorum.Gülümsemesinden hoşlanıyorum.Koruyucu olmasından,varlığını hisstmekten hoşlanıyorum.

               Dişlerimi fırçaladım,saçımı kremledim,vücuduma nemlendirici sürdüm ve güzel koktuğumdan emin oldum.Uykulu,acı çeken,bıkkın,sorgulayıcı ve evinde saldırıya uğramış ,çaresizce çığlık atmış o kızdan uzaklaşmaya çalıştım.Leo'ya güçlü olduğumu kanıtlamalıydım.Korkak ve korunmasiz küçük bir kız çocuğu olmadığımı kanıtlamam gerekiyordu.Tabii, birazda güzel görünmek istemiş olabilirim...Banyo kapısını hafifçe aralayıp kafamı kapıdan dışarı uzattım. Leo'yu göremeyince parmak uçlarımda odama geçtim.Bir kez daha bornozla ona görünmek istemiyordum.Açıkçası yaptığı şey zaten beni yeterince utandırmıştı.Saat, süslenmek için fazlasıyla geçti ama ben ne giyeceğimi en az yirmi dakika düşünmüştüm.En sonunda rahat,ev hali ve abartısız olacağını düşündüğüm için şort ve askılı bir blüzde karar kıldım.Kendime aynada son kez bir bakış attım ve aşağıya indim.Salonda yoktu.

''Leo?''Mutfağa baktım.

''Burada mısın?'' ,''Neredesin?'',''Şakaysa hiç komik değil.'',''Gittin mi?'' devamlı bunları tekrarlayarak tüm evi aradım ve  en sonunda alt kata inerek kanepeye kendimi yüz üstü bıraktım.Burada olacağını da nereden çıkar mıştım?''Onun görevi sadece seni korumak,aptal Heaven.Arkadaşlık etmesini bekleyemezsin.'' kendi kendime söyleniyordum.

Bence bekleyebilirsin.Ayrıca bornozla daha seksi görünüyordun.Git ve bornozu giy. Düşüncelerime fısıldamıştı

Yüz üstü yattığım yerden ayağa fırladım.Salonun kapısına yaslanmış beni gülümseyerek izliyordu.

''Düşüncelerimi ne zamandır okuyorsun?''

''Neden bu seni korkuttu?'' Gülümsemesi tüm yüzüne yayıldı.Benim utançlığımda yavaş yavaş tüm vücuduma yayılıyordu.

''Neden korkayım ki?'' Tabii ki korkuyorum seni aptal!

''Yani lavaboda düşündüklerini bilip bilmediğimi kastediyorsan...''

''Kes şunu!''

''Pekala,bundan hoşlanmayacağını biliyorum ama lavaboda düşündüklerini öğrenecek kadar düşüncelerini okumuş olabilirim.''

''Şaka yapıyorsun?Ah,lanet olsun!''Yanımdan bir yastık alarak yüzümü yastığa gömdüm.

''Şşşşşt,bu kadar utanmana neden olacak ne düşündün?Düşüncelerini okumadım.Sadece bir şakaydı.''Yüzümden yastığı çekip kenara koydu.

''Çıplak erkek falan hayal etmedin öyle değil mi?''kıkırdadı.Sesin o kadar şefkatliydi ki...

''Düşüncelerimden uzak dur tamam mı?''

''Haklısın.Orası tehlikeli bölge.''Gülümsemeye devam etti.

''Tehlikeli bölge mi?Ah, 'tehlike' uyarısı assam iyi olur''

''Ciddiyim,Heaven.Düşüncelerin benim için tehlikeli.Hemde fazlasıyla.Ne düşündüğünü bilmek istemiyorum.Hakkımda ne düşündüğünü bilmek istemiyorum.Senelerdir hiç olmadığım kadar sana yakınım.Seni uzaktan izlerken şimdi yanında oturuyorum.Ve  gerçeklerin canımı acıtma olasılığını düşünmek bile istemiyorum.''

Verandanın önünde duran  arabanın ışıkları annemin geldiğini haber veriyordu.

''Gitmeliyim.''Leo,evin arka kapısını kullanarak evden çıktı.Bende annemi karşılamak için kapıya çıktım.Gecenin karanlığında uzaklaşan taksinin farlarını görebiliyordum.

        ARKADAŞLAR HER BÖLÜM İÇİN GERÇEKTEN ÇOK EMEK HARCIYORUM.YORUMLARINIZI ESİRGEMEYİN LÜTFEN.OKUYUCU SAYISI ARTTIKÇA YENİ BÖLÜMLER YAZIYORUM :)UMARIM HİKEYMİ SEVMİŞSİNİZDİR :)