Ο αρχηγός..!

Κεφαλαιο 12

Εναμιση μήνα μετα
Εγω και ο Μάρκος ήμαστε ακομα μαζί.
Ήμαστε καλα απλα δεν υπάρχει παθος μεταξύ μας αλλα νομιζω ειναι λογικό στην ηλικία μας. Σε λίγες μερες τα σχολεία θα κλείσουν για την γιορτή των Χριστουγέννων. Νιώθω οτι αυτα τα Χριστούγεννα θα ειναι τελεια. Θα έρθουν οι γονείς εμενα και της Δάφνης και ήμαστε υπερβολικά ενθουσιασμένες. Θα μείνουν μέχρι να γυρίσει ο χρόνος ετσι μας είπαν. Μας έχουν λείψει τόσο πολυ.

Με διέκοψε από τις σκέψεις μου ο ήχος του κινητού μου. Ήταν ο Μάρκος λέγοντας μου οτι ειναι από κατω. Βρεθομαστε σχεδόν καθημερινά αλλα δεν κανουμε κατι παραπάνω, ευτυχώς δεν μου ζήτησε κατι παραπάνω γιατι δεν ξερω αν ειμαι έτοιμη μαζί του. Ειμαι σιγουρη οτι μου αρέσει αλλα οχι κατι παραπάνω.
Αφού κατέβηκα κατω μπήκα μέσα στο αυτοκίνητο του.
Όπως παντα ειναι πολυ όμορφος
«Γεια σου μωρο μου» μου ειπε πριν ενώσει τα χείλια μας
«Γεια σου ομορφε» του ειπα με ένα χαμόγελο
Πήγαμε σε ένα cafe και αφού παραγγείλαμε τον καφέ μας και μας τον έφεραν ξεκινήσαμε να συζητάμε για άκυρα θέματα.
Μετα από 2 ώρες ο Μάρκος έλαβε ένα μήνυμα και μου ειπε οτι έπρεπε να φύγει. Με πήγε σπιτι και αφού με αποχαιρέτησε με ένα φιλι έφυγε.
Μπήκα σπιτι και η ωρα ήταν ήδη 8
«Α ευτυχώς που ήρθες κάλεσα εδω τα παιδιά να έρθουν να παίξουμε κανενα επιτραπέζιο» μου ειπε η Δάφνη καθώς έφτιαχνε στο μαλλί της μια κοτσίδα.
«Ποια παιδιά;» Ειπα ελπίζοντας να μην τον πει
«Ο Άρης και ο James ρε η παρεα μας. Μην φοβάσαι δεν θα φέρει την Σαντρα, περνάει χρόνο με τους δικούς της»
Μετα από αυτο δεν ειπα τιποτα αλλο
Η ωρα ήταν 9 όταν ακούσαμε το κουδούνι
Άνοιξα εγω επειδη η Δάφνη ήταν στην τουαλέτα.
«Οπππ...καλος τα παιδιά» τους ειπα
«Γεια σου Lina» μου ειπε με ένα χαμόγελο ο Άρης
Ο James δεν ειπε απολύτως τιποτα.
Χμ..μάλιστα
Όταν βαρεθήκαμε σταματήσαμε και αποφάσισε ο Άρης και η Δάφνη να αποσυρθούν στο δωμάτιο της Δάφνης

«Δεν μας μιλάς μικρη;» Ειπε ο James όταν εξαφανίστηκαν οι άλλοι
«Δεν μου μίλησες όποτε δεν σου μίλησα» του ειπα
«Μάλιστα»
«Πως τα πας με τον φλωρο σου» συνέχισε
«Μια χαρα» ειπα χωρίς ίχνος ενθουσιασμού στην φωνή μου
«Δεν μου ακούγεσαι πολυ ενθουσιασμένη εμενα» μου ειπε
«Τι θες ακριβως να κανω ρε James, τούμπες;» Του ειπα γεμάτη ειρωνία
«Απλα παραδέξου οτι προτιμάς να φιλάς εμενα και οχι εκεινον» μου ειπε γεμάτος αυτοπεποίθηση
«Αν αυτο σε βοηθάει να κοιμασαι τις νύχτες» του ειπα εγω αδιάφορα
«Oh, έλα τωρα μικρη. Απλα παραδέξου το»
«Πες μου τι θες να κανω για να σου αποδείξω οτι δεν με νοιάζει» του ειπα
«Ωραια» ειπε καθώς άρχισε να μου κοντεύει
Έμεινε απέναντι μου σε απόσταση αναπνοής χωρίς να κανει τιποτα