Ο αρχηγός..!

Κεφαλαιο 25

«Που θα πάμε» ρώτησα καθώς γύρισα να τον κοιτάξω
Ημασταν σε μια ταράτσα ενός παλιού κτηρίου ήταν αρκετά ψηλά κια η πόλη φαινόταν πανέμορφη από εκει πάνω
«Σε εστιατόριο λογικα» ειπε βαριεστημένα
«Από ποτε πας εσυ σε εστιατόρια» γέλασα
«Γαμωτο μου δεν θελω να παω» γέλασε
Θα πρέπει να ντυθείς επίσημα το ξες αυτο ετσι;»
«Δεν ειμαι ηλιθια» ειπα
«Έλα;» Με ειρωνεύτηκε

Τις μερες τις περνούσαμε μαζί και δεν βοηθούσε την κατάσταση μου όλο αυτο

Χαθήκαμε και η δυο στις σκέψεις μας κοιτώντας τον ουρανό με ένα απλανές βλέμμα

«Πιστευεις στον έρωτα;» Ρώτησα ξαφνικά
«Οχι» ειπε ξερά χωρίς να με κοιτάζει
«Γιατι;» Επέμεινα
«Επειδη δεν υπάρχει μικρη. Ενθουσιασμός ειναι που με τα χρονια ξεθωριάζει» ειπε
«Πως μπορεις να λες κατι τετοιο» ειπα ενοχλημένη
«Επειδη εχω δει ερωτευμένους και το αποτέλεσμα ειναι η προδοσία και ο πόνος» ειπε χωρίς κανενα ίχνος ελπίδας στην φωνή του
Εγω δεν ειπα τιποτα
«Οι γονείς μου» ξεκίνησε
«Ήταν ερωτευμένοι. Ο πατέρας μου ήταν ο αλητακος του σχολείου και ερωτεύθηκε την μανα μου. Ο πατέρας μου έφτιαξε την συμμορία με ένα αλλο του φίλο. Οι γονείς μου παντρεύτηκαν και έκαναν εμενα αλλα δεν παράτησαν την συμμορία. Τα παιδιά τον παιδιών τους και παει λέγοντας. Η μανα μου ομως αποφάσισε να τα γαμησει ολα» ειπε καθώς γύρισε να με κοιτάξει
Διέκρινα τόσο πόνο στα μάτια του
«Τι έκανε» τον ρώτησα καθως άρχισα να του χαϊδεύω τα μαλλιά
Εκεινος βόλεψε καλυτερα πάνω στα ποδια μου το κεφάλι του και συνέχισε
«Αποφάσισε οτι πλέον δεν ήταν ερωτευμένη. Βασικα ήταν, αλλα οχι με τον πατέρα μου, της πέρασε ειπε. Εγω ημουν ήδη 16 τοτε, είχα λατρέψει την συμμορία και είχα δεθεί παρα πολυ με τον πατέρα μου, με καταλάβαινε όσο κανενας αλλος. Η μανα μου ήταν ερωτευμένη με εκεινον που είχε ξεκινήσει την συμμορία ο πατέρας μου. Ομως τους είχε τόση εμπιστοσύνη που δεν είδε οτι αυτή η πουτανα του τα φόραγε  και οτι ο φίλος του έχτιζε μια άλλη συμμορία πίσω από την πλάτη του με σκοπό να κατατροπώσει την δίκη του. Ευτυχώς ημασταν περισσότεροι και δεν κατάφεραν τιποτα. Ομως δεν ήταν ο μόνος τους σκοπός αυτός. Ο πατέρας μου ήταν διαθετημενος να την συγχωρέσει και να γίνουμε ξανα η.... αγαπημένη οικογένεια» ειπε τα τελευταία ειρωνικά
«Του ειπε να συναντηθούν κάπου και του έστησε παγίδα η πορνη. Ήταν μαζί της τοσα χρονια την έβγαλε από τα σκατα και την έκανε κυρια και με αυτο του το ξεπληρώνει. Του έστησε παγίδα να τον σκοτώσουν. Εμεις το μάθαμε και τρέξαμε να βοηθησουμε. Όλοι αγχωμένοι και διαλυμένοι. Εγω έτρεξα και μερικοι με κράτησαν εκει να δω το θέαμα η μητέρα μου στην αγκαλιά του μπασταρδου του συνεργού του πατέρα μου να τον σκοτώνουν
Εκεινος μου χαμογέλασε αδύναμα και πριν πεθάνει με άφησαν να τρέξω κοντά του. Εγω σε δευτερόλεπτα ημουν κοντά του και σπάραζα δεν με λυπήθηκε κανενας τους. Με άφησαν εκει αβοήθητο με εκεινον στην αγκαλιά μου
Μου ψυθίρισε πριν πεθάνει "Εισαι δυνατός, εισαι ο Morgan τωρα μεγάλε. Ειμαι περήφανος για εσενα. Κανε τους να μετανιώσουν μικρέ. Γίνε σκληρός και διέλυσε τους" εκείνη μου ψυθίρισε ένα συγνώμη αλλα τι να το εκανα πλέον. Είχα τον άνθρωπο που αγαπούσα πιο πολυ μπροστά μου νεκρό. Τον σκότωσαν μπροστά μου. Έγινα σκληρός οτι μου ειπε. Μάλλον το εννοούσε διαφορετικά αλλα έγινα σκληρός σαν πέτρα. Δεν εμπιστευόμουν κανενα και ποσό μάλλον καμία εκτός από την συμμορία. Ο γιος του μπασταρδου ομως ήρθε και με βρήκε δεθήκαμε και έγινε το δεξί μου χερι. Με πρόδωσε βέβαια ίδιος με τον πατέρα μου. Σκότωσε πολλούς δικούς μου και μερικούς άλλους τους έβαλε μέσα. Τους έχωσε τόσο βαθιά που ουτε εγω και οι φιλοι μου οι μπάτσοι δεν μπορούν να κάνουν τιποτα. Όποτε οχι μικρη δεν πιστεύω στον ερωτα. Τα πήρε ολα εκείνη. Τα σκότωσε. Γιατι ήταν και καλα ερωτευμένη και μετα...μετα τον πρόδωσε...τον σκότωσε και μεταφορικά και κυριολεκτικά»