Marvel İle Hayal Et |

~Bucky~

Hayale et;
Sen lise 3. sınıftasın ve en iyi arkadaşların Natasha, Anthony, Rhodey, Bruce. Siz genelde grup olarak dolaşırsınız ve birbirinizden oldukça farklısınız.

Bruce bilimle ilgileniyor ve Harvard'ı kazanmak için ölümüne çalışan bir inek.

Anthony -herkes ona Tony der ama sen Anthony diyorsun çünkü farklı olmayı seviyorsun-, oldukça zeki, öne çıkan popüler, öğretmenlerin gözdesi bir çocuktu.

Natasha, okulun ponpon kız takımı kaptanıydı. Bruce'un ondan hoşlandığını biliyordun ama söylemiyordun.

Rhodey ve Anthony birlikte zaman geçirilerdi. Daha yakınlardı. Sen de Nat ile öyleydin. O da okulun futbol takımındaydı.

Sense, sendin işte. Klasik Y/N. Okulun koşu takımının kaptanıydın. Aynı zamanda okulun ponpon kız takımına girmiştin -Natasha'nın zoruyla-. Oldukça güzel bir kızdın. Bütün okulda sana çıkma teklif etmeyen birkaç kişi vardı. Onlarda Rhodey, Anthony, Rogers, Bruce, Barton, Thor, Loki ve adını bilmediğin bir kaç çocuktu.

Her ne kadar bir erkeğin seni etkilemesi için zekasıda olması gerekse de şu futbol takımında olan takım kaptanı Barnes'tan gözlerini alamıyordun. Çok yakışıklı buluyordun. Ama kız kuralları İlk adımı asla sen atma.

"Hey Y/N?! İyi misin?" Nat yanına oturdu. Kafeteryada yemek yiyordunuz. Başını salladı ve her zaman olduğu gibi sporcu erkeklerin oturduğu masaya baktım. Ama bu gün diğer günlerin aksine orda değildi.

Omzunu silktin ve yemeğine odaklandın. Okuldan sonra aşırı yoğundun. Üstünü değiştirip ponpon kız antremanına gittin.

Bucky Barnes

Okulun ilk gününden beri Y/N'yi takip ediyordum. Ona çıkma teklif eden her erkeği dövmüştüm. Bizimkilerin ona sarkıntılık etmesini engellemiştir. Bir kaç kez kafeteryada bize baktığından şüphelenmiştim ama bu gün arka tarafa geçip onu izlediğimde bize baktığından emin olmuştum. Onun takımlara girmiş olması hem iyi hem kötüydü. İyi tarafı antrenman saatleri bizimkilerle yakındı. Kötü tarafı formaları çok açıktı.

Y/N giyindikten sonra sahaya geldi. Onlar kendi antremanlarını yaparken bizde kendimizinkini yapıyorduk.

Bizim antrenman onlarınkinden önce bitti ve her zamanki gibi kızları izlemeye başladık.

"Ben bunu asla yapamam Nat! Asla! O kadar yetenekli değilim. Beceremem." Y/N oflayarak konuştuğunda bütün ilgimizi kızlara verdik. Natasha bilmem kaçıncı kez göz devirdiğinde Y/N tekrar ofladı. Natasha sıkıntıyla konuştu "Hadi ama Y/N. Denemeden bilemezsin. Ayrıca beceriksiz falan değilsin. Şimdi yürü." Natasha Y/N'yi ittirdiğinde Y/N sıkıntıyla elinden kurtulmaya çalıştı ama başaramadı. Erkeklerle onların bu haline gülüp konuşmaya kaldığımız yerden devam etmeye başladık. Biraz sonra kızların bağırışları ile tekrar onlara döndük. Bir kule yapmışlardı.

Kulenin en tepesinde Y/N vardı ve düşmek üzereydi. Hızla yerinden kalktım ve onlara doğru koştum. Aradaki mesafe kısaldığında Y/N çığlık atıp düşmeye başladı. Son anda onu kucağımda yakaladım. Korkuyla sımsıkı yumduğu gözlerini yavaşça açtı. Şaşkınlıkla gözlerini gözlerimi dikti ve ağzı yavaşça açıldı.

Devam ister misiniz?

Bu arada tekrar söylüyorum istediğiniz karakter varsa yazın. Hikaye önerileri de yaparsanız sevinirim. Eğer isterseniz öneri yaptığınız hikayede adınız geçebilir. İyi kalın ❤